dan lees jij niet wat ik schrijf... ik zei dat een paar dagen werken op zich voor het kind geen kwaad kan als je dan maar wel zorg voor een stabiele omgeving (oma, opa, familie of thuis oppas (als je geen familie hebt) dus het kan wel werken je moet denk ik alleen die eisenpakket een beetje intomen omdat je niet eenmaal niet alles kan hebben (als je niets voor je kindje wilt laten moet je je afvragen of je het wel echt wilt)
Je hoeft niet perse een eigen bedrijf te beginnen maar je kan ook sparen om een flinke periode door te komen (alleen moet je het dan wat zuiniger aan doen) en/of goede opvang regelen voor je kindje zodat het niet naar KDV perse hoef maar lekker thuis kan blijven (of bij een bekende) tuurlijk kan paps bv een dagje inleveren als ie echt zou willen.. Mijn enige punt was is dat je niet kan verlangen van ALLE bedrijven dat ze alles maar aanpassen zodat ze jouw een baan kunnen geven, de wereld draait niet om jou (de werkende moeder) en het nadeel is dat heel veel werkende moeders wel deze (verkeerde) instelling hebben.
Wat heb jij precies tegen een KDV eigenlijk, en waar draait de wereld dan wel om volgens jou.. om workaholics zonder privéleven? Een kind fulltime wegbrengen is in mijn ogen ook not done. Maar 1 of 2 dagen per week is juist heel goed voor de ontwikkeling.. maar goed, daar heeft iedere zijn of haar eigen ideeën over en daar kan je eindeloos over discussieren. Ik put alleen maar uit mijn eigen ervaring
Geen idee wat je daar mee bedoelt. Ik ben blij dat mijn vader thuis was. Ik ben supertrots dat mijn moeder werkt. En ik weet dat wij super zijn terrecht gekomen. En daar kunnen geen honderd zogenaamde deskundigen tegen in gaan. Ponyville: ik hoop dat je zelf ook beseft dat jij ook egoistisch bent. Elk mens is dat. Jij neemt namelijk elke beslissing die je neemt uit egoistische overwegingen. Ik ook, en iedereen verder op deze wereld. Verder, ik ga lekker werken en mijn vriend blijft thuis. Als mijn kindje ongeveer 2 jaar is. En ik weet ook zeker dat mijn kind dan niks minder wordt dan een ander kind, omdat mijn vriend net zoveel kan als ik.
@ Bosi333: precies..en je zal zien dat het echt zo is. Een kind wordt niets slechter van de moeder thuis, of de vader thuis, of twee of drie dagen kinderdagverblijf. Echt niet. Mijn kinderen zijn er ook niets slechter door geworden, integendeel, een stuk flexibeler
Wacht maar tot je een chronisch ziek kindje krijgt zoals mij dan KAN je geeneens gaan werken, mijn moeder moest full time voor mij zorgen, ook al waren mijn beide ouders thuis ging ik altijd naar mijn moeder toe dat is gewoon de band tuurlijk kan je die gaan breken door je vriend thuis te laten blijven en dan proberen hem die band op te laten bouwen maar een moeder-baby relatie blijft toch de sterkste die er is, en je weet gewoon niet beter omdat je niet anders hebt gekend misschien, mijn moeder heeft ook gewerkt maar dan wel thuis zodat ze meteen voor me kon zorgen, ze heeft de meest rottigste karweitjes gedaan maar dat deed ze omdat ze dan bij mij kon zijn, kortom zij heeft zichzelf tijdelijk opgeofferd om mij een mama te geven en dat wil ik voor mijn kind ook. Ik zou trouwens als man zijnde voor mijn familie willen zorgen, ik zou geen man willen die zich laat verzorgen door zijn vrouw maar goed dat maakt mij ouderwets
Ook met een chronisch ziek kind kan je gaan werken als het moet. Daar zijn medische kinderdagverblijven voor uitgevonden. Of je dat wil of liever zelf voor je kindje zorgt,, dat is natuurlijk geheel persoonlijk. Maar de mogelijkheid is er wél. Mijn vader overleed toen ik tien jaar was, en mijn moeder moest dus dagelijks werken. Dan valt er niet zoveel te kiezen.. maar ik ben er niets slechter van geworden, hoor. En de band met mijn moeder is ijzersterk.
Nuu sorry hoor maar als mijn kind al een aantal keer bijna dood is geweest en ik toch liever bij mijn kind als op mijn werk...dat vergeef je jezelf nooit als je er dan niet bij bent of je komt pas als het kindje in het ziekenhuis ligt....wat heeft je kind dan aan je?
Goh, dat is wel een overeenkomst. Ik was 12 toen mijn vader overleed. Ja en brood op de plank moet er toch komen. En ook mijn band met mijn moeder is super! We komen er wel, Ja dat is echt een kwestie van er anders over denken. Mijn vriend is namelijk een harde werker, een echt arbeider, met zijn handen werken en ook een echte vent. Maar is wel van deze tijd. Hij is 25, dus met nieuwe ideeen. Hij vindt een man en een vrouw gelijk in een relatie en hoe ze in het leven staan. Dat je moeder haarzelf zo voor je heeft opgeofferd is natuurlijk geweldig.
Ja, dat ligt natuurlijk heel genuanceerd. Maar ik ga even uit van gezonde kinderen, zoals de mijne. Dat is weer heel anders dan chronisch zieke kinderen.
het gaat toch ook niet om moeder die wel moeten wekren omdat er anders geen genoeg inkomen is? het ging volgens mij om vrouwen die keihard voor een carriere willen gaan en hun kinderen het grootste gedeelte van de week in een kdv dumpen.. En ook al blijft papa thuis voor de kinderen..je blijft een moeder..en je moet wel je moederrol weten voor je moeder wordt..een kind is toch geen pop.
Een kind hoeft niet de hele week in een kdv gedumpt te worden als de moeder carriére wil maken, als er ook nog een vader is bij de kleine kan blijven. En je moederrol weet je niet als je nog geen kinderen hebt, pas als je eerste kind geboren wordt weet je hoe het is om moeder te zijn.
Nou dat is niet juist.. je weet toch wel wat voor verantwoordelijkheden het met zich mee brengt om moeder te worden.. Waarom wilt een vrouw kinderen als ze meer dan 40 uur per week op haar werk zit? Als ze thuis komt is ze immers uitgeput en moe en welke energie is er dan nog over om haar kindje aandacht te geven?
Wat zou jij doen als je man er ineens niet meer zou zijn? Dan heb je geen keus, en laat je juist als moeder zien dat je voor ze kunt zorgen. Een vader en een moederrol is in mijn ogen hetzelfde.
@ Gulay: Nou, dat is in jouw ogen misschien niet juist, maar voor mij wel. Iedereen interpreteert dat weer anders. Maar goed, dat is weer een andere discussie. En je geeft een extreem voorbeeld, want op een enkeling na gaat het hier alleen maar over mensen die of parttime werken, of fulltime thuis zijn. We waren er al over uit dat een carriére en een kind heel moeilijk te combineren zijn als je niet een partner thuis hebt. Maar wie die partner is, maakt natuurlijk niet uit. Als je verschil daarin ziet of het de vader en de moeder is, dan is dat je eigen opvatting, maar heeft dit niets met de werkelijkheid te maken. Dat is puur je eigen gevoel, en is niet gebaseerd op feiten. Wat er in zo'n boek staat zegt me niets. Mensen zeggen zoveel. Zoals bosi333 al zegt, een vader en een moederrol is ook in mijn ogen hetzelfde. En onze opvatting is gebaseerd op onze eigen ervaringen die wij als kind hadden.
sjee ponyville, je bent inderdaad erg ouderwets! Maar goed, dat moet je natuurlijk helemaal zelf weten! Ik zou ook niet buitenshuis willen werken hoor en dat doe ik ook niet! Overigens denk ik niet dat mijn kindje minder flexibel is dan een ander kindje. Wel denk ik dat IK minder flexibel ben dan werkende mama's.. Ik ben nou eenmaal niet gewend om zonder mijn meisje de dag door te komen. Verder heb ik niets tegen werkende moeders (en ook wij zijn ondernemers met personeel in dienst). Dat komt misschien omdat ik zelf moeder ben. Dan kijk je misschien toch anders tegen dingen aan, dan als je het moederschap zelf nog niet ervaren hebt. Ik vind dat als er 2 ouders zijn, er 1 voor carriere kan kiezen en de ander het dus minder aan moet doen! Overigens vind ik niet dat er voorbeelden van zieke (of zelfs bijna dood) kinderen gebruikt kunnen worden, als je daar al helemaal niet mee te maken hebt gehad! Laat die uitspraken maar over aan de mensen die daar werkelijk mee te maken hebben denk ik dan!
Phoe pittig topic zeg..... Al meerdere keren lees ik hier over je kind dumpen of droppen bij de KDV..... Wat is hier verkeerd aan, dit kan juist goed zijn voor de ontwikkeling van je kind.. Natuurlijk als je met 2 partners bent hoef je niet beiden 40 uur te blijven werken en je kind dus 40 uur naar de kdv te brengen.. (brengen klinkt al beter hé dan dumpen) Maar om ff on topic te blijven, mijn werkgever is helaas ook niet erg blij met medewerkers die zwanger worden. Feit blijft dat wij vrouwen de enige zijn die dit kunnen.. Gelukkig hebben we bepaalde rechten gekregen zodat wij ook nog ons steentje kunnen bijdragen in de economie en niet verplicht worden om thuis te blijven. Wij zijn ook met zijn tweetjes dus is er een goede combinatie tussen werken en zorgen mogelijk.. En ja ook ons kind gaat waarschijnlijk 3 dagen naar het kdv, ben ik nu een slechte moeder? De opmerking van Ponyville : Wacht maar tot je een chronisch ziek kind krijgt is wel heel erg want dat wens je natuurlijk niemand toe.. Erg vervelend dat het jou en je kind is overkomen, misschien dat je daarom zo verbitterd reageerd..Sterkte!
Idd het topic is behoorlijk pittig aan het worden. En het is moeilijk om hier echt neer te schrijven wat ik nu echt denk en voel.. Waarom? Omdat ik een vrouw ben die alles wilt, en oke dat kan niet daar ben ik van op de hoogte. Vergeef mijn schrijfstijl deze nacht, alles staat beetje doorelkaar Ik ben thuis kostwinner, ik heb gestudeerd, en ben nog steeds op zoek naar een leuke extra studie. Ik wil graag wat doen met deze kennis, lijkt me logisch. Een kind "nemen" en vervolgens bij familie en vrienden "droppen" kan ook nooit de bedoeling zijn, je legt dan je last bij mensen die hier niet zelf om hebben gevraagd. Ik persoonlijk zou dolgraag thuiswerken, en dus op de momenten zorgen voor mijn kleine en werk combineren. Maar deze manier van werken is in Nederland nog niet echt geaccepteerd. Werken is ook niet alleen voor het geld, het is een stuk sociale waarde in een leven. En waarom zou je niet meer "mogen" willen in het leven? Oke niet elke werkgever is hier blij mee, is toch ook logisch? Maar het blijft een feit dat je niet altijd wat te willen hebt (aan twee kanten). Bij ons op het werk is geen kolfkamer, ik heb ook geen ruimte om te rusten. Ze zien niet dat ik het persoonlijk zwaar heb met mijn zwangerschap.. resultaat: ziektewet! (wordt ook niemand gelukkig van). En kinderen krijgen is niet alleen goed voor de ouders maar wat te denken van de gehele samenleving? Wat als wij dalijk allemaal in het bejaardentehuis zitten? Iemand moet ons verzorgen. En nee ik woon niet in de VS, als ik de manier van zorg van daar zou wensen was ik daar wel heen geemigreerd. Ik ben nu zwanger, over paar weken krijg ik verlof, en inmiddels ben ik dus wel op zoek naar een andere werkgever. Ik zoek een baan voor 4 dagen. Mijn man heeft het super naar zijn zin, en voor zijn gevoel kan hij niet minder gaan werken (hij is nu eindelijk aan het groeien in zijn baan en krijgt kansen die hij anders niet zou krijgen). Het zwanger worden kan je nooit perfect plannen, het komt nooit goed uit. De een is zwanger binnen een maand, de andere in een jaar, en de volgende doet er jaren over. Het is een gunst om zwanger te mogen zijn, en de manier waarop je het allemaal regelt is een zeer persoonlijke aangelegenheid, en eigenlijk kan niemand oordelen over hoe een ander het regelt, of je het er nu mee eens bent of niet! Groetjes Daphne
Naar mijn mening ging dit topic juist over het feit dat veel vrouwen minder willen gaan werken omdat ze een kindje krijgen/hebben gekregen en het feit dat niet elke werkgever daar even blij mee is...