Ik heb 2 kinderen die altijd gewoon insliepen, je legde ze in bed, gaf ze een kus. ieder had zo zijn eigen dingetje qua inslapen. Een had een knuffel aan haar speen gebonden met knisperspul eraan en de ander moest je op een bepaalde positie leggen. helemaal prima. Nu heb ik dus een dametje die gewoon niet in kan slapen. Je moet haar echt helpen. Heb alles al geprobeerd maar het enige wat je kunt doen om haar in slaap te laten vallen is 1. naast de kinderwagen bak te zitten (daar slaapt ze nog steeds in) en je hand op haar borst leggen dan houd ze heel stevig je hand vast tot ze in slaap valt. 2. rondjes rijden met de kinderwagen tot ze slaapt en dan de kinderwagenbak in haar bedje zetten. 3. Heel soms maar dus ook niet altijd, valt ze in slaap in de draagdoek. Ze is al bijna 6 maanden dus dit gaan we niet lang volhouden natuurlijk en ik kan niet altijd naast haar bed blijven zitten want ik heb meerdere kindjes rondlopen als gastouder natuurlijk. En dat rondlopen is nu nog prima maar ze past dus bijna niet meer in de kinderwagenbak... Herkent iemand dit? Ze wilt heel graag een veilig gevoel hebben en kan nog niet echt wennen aan slapen in de grote wereld. Ze heeft hier echt hulp bij nodig. Mijn hand vervangen door een knuffel, hydrofiele luier of iets anders werkt niet. Speeltje in bed geven werkt ook niet. Andere positie qua liggen werkt ook niet. Buik, beide zijkanten en rug geprobeerd... Laten huilen werkt trouwens ook niet. Heb het niet heel erg lang geprobeerd maar laat haar regelmatig even huilen als ik iets moet doen waarbij ik even niets kan doen voor haar. Dan moet ze toch echt even wachten. Ze blijft gerust 15 min lang gillen en krijssen van verdriet. Als het niet nodig is doe ik dat dus ook liever niet. Dus ik zoek wel een babyvriendelijke manier (als deze er is...)
Kinderwagenbak nu steeds in haar bedje laten en haar daarin te slapen leggen? Zo went ze alvast aan het inslapen in haar slaapkamer. Als dat goed gaat, proberen of ze zonder de kinderwagenbak kan. Matrozenbedje maken, zodat ze met haar hoofdje aan het hoofdeind ligt? Maar misschien is ze daar al wat te oud voor? Als je je hand op haar borst legt, kan je dan haar knuffel vasthouden? Misschien gaat ze dan wennen aan die knuffel en kan je op den duur je hand weglaten....
Hoi Allistair, We leggen regelmatig haar bak in haar bedje en dan valt ze dus alleen in slaap als we ernaast blijven liggen en ze onze hand kan vasthouden. We hebben ook al geprobeerd om een knuffel vast te houden op haar borst en daar wil ze dus niets van weten, heb er meerdere geprobeerd maar ze zoekt echt met haar handjes naar een vinger... Zelfs knuffels geprobeerd zoals een zachte rammelaar zonder belletje omdat deze de dikte van onze vinger had maar ze wilt echt alleen een hand vast. Maakt trouwens niet uit welke hand, oma, pappa, mamma zolang ze er maar een vast kan houden. Zal bijna een nephand van de feestwinkel kopen hahaha Matrozenbedje kan ik proberen maar in haar bed slaapt ze heel onrustig. Ze is dan vaak binnen 15 a 20 min alweer wakker terwijl ze in de kinderwagen bak gewoon 2 a 3 uur slaapt en snachts ook gewoon slaapt zoals het hoort, daarin krijgt ze klaarblijkelijk echt een veilig en fijn gevoel...
Slaapt ze 's nachts ook in de kinderwagenbak of ligt ze dan wel in haar bed? Lijkt me inderdaad heel vervelend voor haar en voor jullie. Kan ze ook niet in een campingbedje liggen?
Ze ligt in de kinderwagenbak. Een groter bed doet ze niet... Ze schrikt steeds wakker dan... Ze slaapt wel prima bij ons in bed op de eenofandere manier...
Hoe lang is dit nu al zo? Want wij hadden rond die periode ook iets soortgelijks dat hij overdag slecht in slaap kwam. Duurde zo'n 2 weken en was daarna weer over. Al heeft hij hier eigenlijk vanaf het begin altijd in zijn eigen bedje geslapen. Zodra hij in de box sliep moesten we van de kraamhulp hem in zijn bed leggen. Achteraf ook wel blij dat we dit hebben gedaan, want hij 'weet' dat het bed slapen betekent. Maar goed, daar heb jij nu natuurlijk niets aan. En geef je een speen?
Heb je de 5minutern regel al eens geprobeerd? Werkte hier bij onze zoon goed. Leg je haar al bij de eerste tekenen van moeheid op bed? Merk hier dat als ik ze niet heb gezien, het inslapen drama is. En zou toch proberen om haar in haar eigen kamertje te laten slapen... Lekker strak instoppen (of een bakerzak?, weet alleen niet of dat er is voor 6+maanden) Volhouden, niet steeds uit bedje halen, dan worden ze weer opnieuw geprikkeld. Sterkte, en hopelijk gaat het slapen snel beter!
Dit is al bezig sinds haar geboorte. Als je haar niet inbakerde had je dit probleem en ik wilde niet altijd inbakeren dus heb overdag altijd een strijd met haar gehad. In de nacht heb ik haar wel ingebakerd dan kwam ik nog enigszins aan slaap toe. Soms viel ze aan slaap aan mijn borst en heb ik haar neergelegd maar vrij snel werd ze al wakker en begon ze te huilen. Als ik haar inbakerde en ingebakerd aan de borst liet drinken lukte het wel en sliep ze wel normaal dus dat probeerde ik dan maar regelmatig te doen maar ze sliep natuurlijk niet altijd aan de borst... Ik haal haar nooit uit bed als ze eenmaal ligt dus dat is het ook niet. Ik moet inderdaad wel heel goed kijken of ze moe is dus het kan best zijn dat ik haar signalen mis... Probeer wel mijn best te doen maar zie ze dan misschien niet altijd. Strak instoppen enzo helpt niet meer ze is daar te sterk voor. Ik heb haar handen wel eens in de slaapzak gedaan ipv in de mouwen ervan maar ook dit had ze vrij snel door en was ze vrij... Ik weet het echt niet meer, probeer op dit moment vaste tijden in te zetten omdat ik haar moeheids-signalen moeilijk kan zien maar ik heb 3x per dag een uur lang een strijd met haar... Dit is echt niet leuk.
Heel herkenbaar! De oudste sliep vanaf de geboorte meteen goed en in haar eigen bedje. De jongste is nu nog een drama! Vanaf haar geboorte heeft ze bij ons geslapen, eerste nacht was al schreeuwen in haar wiegje. Sliep alleen in als je naast haar zat of lag, ze moest je nabijheid echt voelen! Ik heb altijd gezegd geen kind in mn bed maar ik was zooo moe op een gegeven moment dat we een co sleeper gemaakt hebben van een ikea bed. Dan legde ik haar daarin en pakte zelf een boek of gewoon ernaast liggen tot ze sliep. Dit ging gelukkig steeds sneller, dan sloop ik weg. Soms werd ze 10x op een avond wakker, snachts als ik ernaast lag nooit! Toen ook t slapen in de avond goed ging geprobeerd om haar savonds als ze naast me in slaap gevallen was in haar eigen bed te leggen. Na 3weken hiermee gestopt, ze werd dan helemaal in paniek wakker, zo erg dat ze dr hele bed onderspuugde als ik niet snel genoeg boven was! Het laten huilen en 5min regel enz werkte hier ook totaal niet Toen ze 2,5was hebben we eens geprobeerd haar bedje op de kamer van grote zus te zetten. Dit werkte ook niet dachten we. Maar toch geprobeerd haar daar te leggen als wij gingen slapen en dat lukte!! Na een tijdje haar savonds gelijk met grote zus naar bed gedaan en ze ging slapen, we wisten niet wat ons overkwam! Nu is ze 3,5 en nog steeds geen goeie slaper, wordt vaak wakker en inslapen kost op sommige dagen veel tijd. Dan hoor je haar draaien en met dr knuffel tutten. We hebben echt alles geprobeerd, inbakeren, slaapsiroopje, pyamapapje,5minbregel, laten schreeuwen, dat rust en regelmaat gedoe, osteopaat enz enz Maar onze dochter is echt een kind dat nabijheid en veiligheid, geborgenheid heel erg nodig heeft. En wie ben ik dan om haar dat niet te geven. Die co sleeper heeft ons gered, zij sliep, wij sliepen, ze lag veilig, ze voelde zich veilig, wij geen spanningen meer, echt als we die niet gehad hadden had ik haar mss wel wat aan kunnen doen. Nu lijkt t achteraf mee te vallen maar als je er middenin zit is het echt een hel
Een hel wil ik het (nog) niet noemen maar hinderlijk is het welzeker. Ik doe het met liefde maar het zou gewoon zo fijn zijn om haar gewoon in bed te kunnen leggen. Het ergste vind ik nog wel dat ik het soms afreageer op mijn andere kids... Dan heb ik haar BIJNA en komt er weer eentje tegen de kinderwagen aan of komt er een vanuit de tuin naar binnen omdat hij/zij iets nodig heeft... En dan is ze weer aan het brullen... pffff En dan hoef ik niet eens wat te zeggen maar mijn blik spreekt boekdelen vooral de oudste ziet het en kijkt dan heel schuldig... Dat vind ik vreselijk. Ze zoekt alleen maar veiligheid in alles om haar heen en alleen personen kunnen dit tot nu toe geven, geen knuffels of doekjes of houdingen o.i.d. Vind ik zo lastig!!
Toen ze een half jaar was vond ik t ook nog geen hel, na 2jaar wel je vergeet t ook weer hoor als ze lekker lachen en lief zijn
Jouw verhaal is hier zeker herkenbaar. Mijn zoontje is, tenminste overdag, ook altijd een lastige slaper geweest. Sliep de eerste maanden enkel op mijn arm en soms ook in de kinderwagenbak na het wandelen. 's Nachts kon hij overigens meestal wel gewoon in bed slapen, al moest ik hem ook tot 6-7 maanden in slaap wiegen wat heeeeel lang kon duren.. Het zelfstandig in slaap vallen kon hij niet en zeker overdag was dit echt een probleem. Uiteindelijk ben ik hem dit toch gaan leren, omdat ik kapot was van het elke dag met hem rond sjouwen. Hij werd gewoon te zwaar. Ik besloot het stapsgewijs te veranderen. Eerst bleef ik hem op de arm in slaap wiegen, maar legde hem dan in zijn bedje. Als ik geluk had sliep hij verder, anders mocht het weer overnieuw.. Op een gegeven moment raakte ik ook daar zwaar uitgeput van en ik gaf de strijd op. Wanneer hij na 10 minuten alweer wakker werd deed ik geen nieuwe poging meer, maar ik haalde hem uit bed en probeerde het pas later na een volgende voeding weer. Met als gevolg eerst dagenlang een zwaar oververmoeide en jengelige baby. Toen besloot ik een strak slaapritueel in te voeren, zodat hij hopelijk zou gaan begrijpen wanneer het bedtijd was. Schone luier, pyjamabroek aan, in de slaapzak en nog wat eten/drinken en dan in bed. Rolgordijn naar beneden, verhaaltje voorlezen en dan met een kusje welterusten zeggen. De eerste dagen sliep hij heel licht en kort, ik bleef die tijd bij hem zitten zodat hij mij zag wanneer hij wakker werd. Uiteindelijk heeft dit geholpen. Hij ging steeds langer en dieper slapen. Ik kon eindelijk stilletjes wegsluipen, maar ik liet me bij het eerste huiltje meteen zien. Zo is hij zich veilig gaan voelen in zijn bedje. Hij is nu 9,5 maand en slaapt overdag 2x. Eind van de ochtend meestal 3 kwartier, 's middags vaak 2 uur. Ik zit nog steeds naast zijn bedje tot hij slaapt maar die tijd wordt steeds korter, nu max. 15 min. Nu is dat voor mij niet lastig omdat ik altijd thuis ben en hij mijn eerste is. Al probeer ik op dit moment wel eens om hem in bed te leggen en dan gelijk weer weg te gaan. Hij gaat nog niet zelf slapen, maar raakt ook niet meer overstuur. Meestal duurt het 5-10 minuten voordat hij wat begint te huilen, dan ga ik weer naar hem toe en leg nog even mijn arm tegen zijn hoofdje en dan slaapt hij heel snel. 's Avonds gaat het moeiteloos, na de laatste fles slaapt hij meestal maar is soms ook nog wakker, maar als ik hem dan in bed leg en wegloop hoor ik hem de hele nacht niet meer. Een heel verhaal, ik weet niet of je er iets aan hebt want ieder kind heeft natuurlijk zijn/ haar eigen gebruiksaanwijzing. Maar wie weet kun je er voor jezelf iets uitvissen waar je wat aan hebt. Vooral heel veel sterkte, want ik weet dat het heel vermoeiend kan zijn..!
Happyglow, al eens geprobeerd haar in een co-sleeper of bedje naast jullie bed te leggen? Ze zoeken toch vaak de nabijheid op van jullie als ouders. Is de meest veilige omgeving die er is voor ze en dan slapen ze ook het beste. En jullie dus ook. En ja, een kind leert echt op zijn tijd wel in zijn bedje te slapen.
Heel herkenbaar! Ons meisje slaapt ook het beste en het liefst in de kinderwagen bak. En niet zo goed in haar eigen bed. Dus ik lees graag mee, hoop hier DE tip te lezen. Heb al wat dingen gelezen die misschien kunnen helpen. Ik weet dus hoe vermoeiend het is! Wat hier wel een beetje helpt is een babyfoon andersom neer te zetten. Dus dat ze ons hoort door de babyfoon. Hier door slaapt ze wel makkelijker zelf in. We hebben het geluk dat we twee hebben dus we kunnen haar ook nog gewoon horen.
Nou hier precies hetzelfde probleem! Eigen bed is een rampenplan! Dus mocht iemand de gouden tip hebben de tijd begint inderdaad te dringen. Hier ook 6 maanden.
Helaas geen gouden tip, hier ook een moeilijke inslaper. Op een gegeven moment ging hij al brullen als hij z'n bedje maar zag.. Toen ben ik overdag met hem liedjes gaan zingen en knuffelen terwijl hij wakker was in z'n bedje om hem in ieder geval een positieve associatie te geven met z'n bedje. Wat we nu doen is hem bij de eerste signalen bij ons pakken en lekker knuffelen, soms even aan de borst of flesje water (hij neemt geen speen) en dan valt hij rustig op de arm in slaap. Na een paar minuten kan ik hem dan in z'n eigen bedje leggen. Nog niet ideaal, maar al een hele verbetering ten opzichte van een paar maanden geleden. Dit kost weinig tijd en moeite, en hopelijk gaat hij met verloop van tijd ook zelf in z'n bedje inslapen. Heb hier al vaker gelezen: voor ze 18 zijn zullen ze vast zelf slapen.
Heb je al weleens geprobeerd om haar op d'r buik te leggen? Mijn beide kinderen wilde ook niet anders slapen. Wel op m'n arm/borst, maar ook al het andere hielp niet. Eenmaal op de buik, even erbij gebleven, speentje erin en dat heeft hier tot 2 keer heel goed geholpen! Gelukkig slapen mijn kinderen in de nacht wel op hun rug. Blijf het ergens altijd nog een beetje eng vinden om ze op hun buik te leggen.
Hier ook een moeilijke slaapster. Vooral overdag maar de laatste weken ook 's nachts vaker wakker en moeilijker weer in slaap te krijgen. Ik had al een stukje geplaatst in "borstvoeding" omdat ik dacht dat het met regeldagen te maken had of dat ze gewoon meer honger had. Helaas nog niet veel reacties gehad dus ik lees hier ook even mee. Mijn dochtertje slaapt trouwens het beste op d'r zij. Ben daarmee begonnen omdat ze een voorkeurshouding had (draaide d'r hoofdje altijd naar rechts als ze op d'r rug lag) En ze slaapt altijd met speentje. In het begin was dat elke keer huilen als die uit d'r mond viel maar toen las ik een tip om een spuugdoekje door de ring van de speen te halen. En doordat ze op d'r zij ligt blijft het speentje mooi voor haar liggen mocht die uit haar mond vallen en kan ze hem zelf weer opnieuw pakken.