Ik heb een vraag..Vandaag is de kraamzorg op bezoek geweest en kwam natuurlijk de vraag waar ik nu ga bevallen....Mijn broer zegt het is beter in het ziekenhuis te bevallen...Maar een vriendin zegt tegen me dat ze het fijner vond dat ze thuis was bevallen omdat het een vertrouwde omgeving is.....Marja ik zit ook met mijn astma...dus wat kan ik het beste doen.... Ik krijg het niet vergoed als ik in het ziekenhuis beval zonder een edicatie heb van mijn verloskundige...Miss hebben jullie een paar tips ofzo?
Je begint in beide gevallen in ieder geval thuis met de bevalling. Het eerste stuk is dus zoiezo thuis. Je kan altijd in overleg met je vk besluiten op het moment zelf dat je thuis verder gaat of toch naar het ziekenhuis wil. Daar hoef je nu nog niet voor te kiezen. Gebruik je eigenlijk ook medicijnen voor je astma? Een dame op van mijn yoga clubje heeft ook asthma en zij moest onder controle van de gyn bevallen, dus met medische indicatie in het ziekenhuis. Het is in ieder geval het overleggen met je vk waard. (Wat betreft een poliklinische ziekenhuisbevalling, je hebt inderdaad een eigen bijdrage, deze kan je echter bij je opgaaf inkomstenbelasting weer gebruiken als aftrekpost), zo krijg je weer een deel terug.)
niet echt tips voor je...het is een keuze die jezelf moet maken...moeilijk hè.. Hier ga ik voor een thuisbevalling..
je moet doen waar jij je prettig bij voelt, en zoals Misoh al schreef: Je begint sowieso thuis. Ik ben zelf thuisbevallen omdat ik echt een hekel aan ziekenhuizen heb en ik me thuis prettiger voelde. (moet wel zeggen dat wij nog geen 10 min van ziekenhuis wonen, dus had het nodig geweest waren we er zo) Belangrijkste is jou gevoel, jij moet je prettig voelen. voor de een is dat thuis en de ander voelt zich prettiger in het ziekenhuis
ik had gekozen voor in het ziekenhuis en dan onder begeleiding van de verloskundige bij ons is wel alles vergoed, ben vrij snel naar ziekenhuis vertrokken was achteraf maar goed ook want na intotaal 4 uur was Teun eral en daarvan waren er nog geen 2 uur in het ziekenhuis en heet de gyn. ingegerepen omdat de navelstreng om zijn nekje zat..dus verloskundige kwam voro niets ik heb de beslissing genomen op me gevoel en die zei in het ziekenhuis heb je alles bij de hand en hoef je evt niet op stel en sprong er nog heen....volgende keer, mocht die er komen, zou ik het weer zo doen. maar de keuze is aan jou en ga op je gevoel af sommige ziekenhuizen hebben "kijkmiddagen" daar ben ik ook geweest zie je hoe het er allemaal uit ziet .
Ik heb ook gekozen voor de bevalling in het ziekenhuis, tegen het advies van iedereen in. Ik heb het als zeer prettig ervaren, ook omdat je idd de eerste tijd toch thuis bent. Daarna maakte het me helemaal niets uit waar ik was maar ik voelde me wel "veiliger" omdat alles bij de hand is (hebben we overigens niet nodig gehad, ze is gewoon onder begeleiding van de vk ter wereld gekomen. Het argument dat ik veel te horen kreeg was dat het zo vervelend is om met weeën in de auto te zitten maar ik vond dit helemaal geen probleem. Weeën zijn nooit een pretje, waar je je ook bevind. Ik had het erger gevonden om met persweeën naar het ziekenhuis te moeten mocht dit nodig zijn. Wij wonen wel 20 min van het ziekenhuis weg, dit speelde ook mee.
wij ook zo ongeveer al was het 12 uur snachts en konden we overal doorijden en waren we er binnen 10 min.
Het is een moeilijke beslissing om te maken. MAar zoals sommigen al zeggen, je begint zowiezo thuis dus... Toen ik net zwanger was werd het mij ook gevraagd en heb ik geantwoord dat ik het gewoon nog niet wist. Toen ben ik van alles gaan lezen..... Toen heb ik eerst een tijdje gedacht dat ik toch wel naar het ziekenhuis wilde maar later ben ik compleet omgegaan en wilde ik echt thuis bevallen! Ik heb zelfs pas mijn koffertje voor het ziekenhuis ingepakt toen ik al 41 weken zwanger was en een inleiding steeds dichterbij kwam. Uiteindelijk ben ik alsnog spontaan begonnen maar na zo'n 16 uur weeen met maar 1 cm ontsluiting toch nog naar het ziekenhuis gegaan, en dus met medische indicatie bevallen. Dus, tenzij je je er echt niet goed bij voelt zou ik zeggen, thuis bevallen. Als het nodig is ga je toch wel naar het ziekenhuis. Je kunt afspreken met je vk dat als je tijdens de bevalling in paniek raakt of zo en naar het ziekenhuis wilt dat dan ook kan. Succes ermee!
Ik wou van ons meisje thuis bevallen, maar door een inleiding is het een ziekenhuisbevalling geworden. Achteraf zou ik nooit meer thuis willen bevallen. Op het laatste ging haar hartslag ineens naar bijna niets, en moest ze er binnen een paar minuten uit met de vacuumpomp. Als ik nog helemaal van thuis had moeten komen, was het misschien wel misgegaan. Er kan altijd iets misgaan en in een ziekenhuis ben je dan sneller geholpen. Bovendien heb je daar ook veel privacy hoor, ze komen maar af en toe kijken
ik wil graag thuis bevallen. als ik halverwege de kriebels krijg kunnen we altijd nog kiezen voor het ziekenhuis. een ziekenhuis is trouwens niet per definitie veiliger hoor, dat denken mensen wel, maar is niet zo. als je bijvoorbeeld 's avonds/'s nachts of 's weekends bevalt zal er ook een gynaecoloog opgepiept moeten worden en die moet soms ook gewoon nog van huis komen.
Hier gekozen voor een thuisbevallling. Het leek me echt niks om met weeen naar het ziekenhuis te moeten rijden en 2 uur na de bevalling moet je hier weer naar huis als alles goed is... Vond het heel fijn om thuis te bevallen en gelukkig is dat ook zonder complicaties gelukt. Succs ermee
Wij hadden de pech dat het vrijdag 1 uur was en het dus druk in de stad was. mensen keken wel even vreemd op toen ze mij een raar gezicht zagen trekken toen we op de brug in de file stonden
Ik wilde in het begin van de zwangerschap graag in het zh bevallen, maar in de loop van de zwangerschap compleet omgedraaid en toch thuisbevallen. Uiteindelijk braken de vliezen en kreeg ik een flinke weeenstorm. Ik had er toen niet aan moeten denken om naar het zh te gaan. Ik vond het al erg genoeg om van de wc naar de bank en vervolgens naar de slaapkamer te gaan... Maar het persen schoot niet op. Het hoofdje lag er niet goed voor en pastte er niet doorheen. Uiteindelijk dus nog in het zh beland voor een vaccuumverlossing. Ik vond juist de persweeen wel meevallen (zeker ook omdat ik inmiddels wist dat ze er toch niet uit zou komen als ik in de auto zou meepersen, ze zou hooguit nog iets verder kunnen zakken) en vond het ritje naar het zh niet heel vervelend ('s nachts, hooguit 10 min rijden). Een eventuele volgende keer wil ik weer proberen thuis te bevallen. Dat vond ik toch het prettigst. Iedere bevalling is anders en je moet kiezen waar jij je het beste bij voelt. Maar inderdaad: je hoeft pas te kiezen als de bevalling begonnen is. Dan weet je het beste waar je je het meest op je gemak zult voelen.
Ik wil bevallen in het ziekenhuis, dus poliklinisch. Het lijkt mij gewoon beter, want mocht er iets aan de hand zijn dan ben je daar al in ieder geval. En ik wil al die rommel niet thuis. ( bloederige lakens etc.) Buiten dat om zou ik het niet fijn vinden met al die huisdieren hier.
Ik wilde heel graag thuis bevallen. Toen mijn vliezen waren gebroken ging het ook allemaal heel goed, maar toen ik na 5 uur pas 2 cm ontsluiting erbij had trok ik het niet meer. Toen zijn we naar het zh gegaan. Maar goed ook want uiteindelijk is het een vacuum geworden en heeft Luca het heel moeilijk gehad (extra zuurstof toegediend). Een volgende bevalling wordt toch echt weer het zh, hoewel ik dit heel jammer vind want het lijkt me geweldig om in je eigen bed je kindje op de wereld te zetten maar bij mij zit er nu de angst in en die krijg ik er niet meer uit ben ik bang.
We hadden twee keer gekozen voor een thuisbevalling maar helaas werd het twee keer inleiden in het ziekenhuis. De eerste keer vanwege nierkolieken en de tweede keer omdat ik al meer dan 24 uur gebroken vliezen had en mevrouw nog geen aanstalte maakte kom eruit te komen.
Ik wilde ook heel graag thuis bevallen, tot de 9 cm. ontsluiting ging het super, maar toen hield het op (ze was een sterrekijkertje en ze kregen de rand niet weggemasseerd ). Achteraf zou ik ook niet meer thuis willen bevallen bij een evt. tweede (het ging niet goed met Dewi), maar het is wel fijn dat je altijd op het moment zelf nog kunt kiezen of je naar het ziekenhuis wilt! Hou dat gewoon aan, elke bevalling verloopt anders (ik zou me ook geen voorstelling ervan maken). succes