verslag van mijn geboorte en hoe het nu met mij gaat. : 18 juni 2008 Op zondag 15 juni ben ik eindelijk maar toch geboren. Dat gebeurde 's morgens om 05:50 uur in het Refaja ziekenhuis in Stadskanaal. De zaterdag-nacht ervoor zijn pappa en mamma al naar het ziekenhuis gekomen, omdat mamma erg veel last had van weeën. Het was best spannend allemaal. Toen ik er éénmaal was werd ik meteen op mamma haar buik gelegd. Dit vond mamma heel fijn. En pappa maakte overal meteen foto's van. Omdat niet zeker was wanneer de vliezen gebroken waren, moesten mamma en ik nog een extra nachtje in het ziekenhuis blijven. Omdat de doktoren zeker wilden weten dat alles goed was. Opa en oma Supèr, tante Yvonne en overgrootmoeder Grooten kwamen vrij snel om mij te bewonderen, gevolgd door oma Harkema met haar vriend. Later op de dag kwam ook opa Bakker nog even een kijkje nemen. Ik vond het best gezellig met iedereen, maar ik bleef toch wel liever slapen hoor. Mamma was ook moe van de bevalling en zij wilde ook wel graag gaan slapen. Maandag-middag 16 juni mochten we gelukkig naar huis, pappa heeft ons toen opgehaald. Thuis gekomen heeft pappa eerst de kraamzorg gebeld. Opa en oma Supèr kwamen iets later nog eens langs, om te kijken oe het met ons allemaal ging.. Conny, onze kraamhulp, kwam vrij snel daarna, en zij heeft pappa even later gevraagd of hij mij wilde verschonen. Dat wilde pappa best wel doen. Pappa moet het tenslotte ook nog leren. Mamma, opa en oma Supèr en Conny keken toe hoe pappa zich redde met het verschonen van mij. Hij had het nog nooit eerder gedaan, dus dat was best wel even wennen. Maar Conny stond hem heel goed bij en hij deed het volgens haar wel goed allemaal. Conny heeft pappa en mamma gedurende de dag allerlei dingen verteld over hoe ze mij moeten verzorgen. Ik vind het allemaal best en ik zorg ervoor dat ik mijn luier regelmatig volgooi, zodat ze lekker kunnen oefenen hihi. Dinsdag heeft pappa mij op het gemeentehuis in Stadskanaal aangegeven. Mamma heeft in die tijd gerust en heeft samen met Conny de geboorte-kaartjes gevouwen en in de envlopjes gedaan. Tegen de tijd dat pappa weer thuis kwam hadden ze dit bijna klaar. Ohja, Tom Bus (de verloskundige) is nog even langs gekomen om te zien hoe het gaat met mij en mamma. Dat was gelukkig allemaal goed. Dinsdag-nacht heb ik heel veel gehuild. Pappa en mamma waren een beetje bezorgd en hebben de kraamzorglijn gebeld. Zij dachten dat ik krampjes had en dat ik daardoor steeds weer ging huilen. Maar dat was helemaal niet zo! Ik had gewoon nog steeds honger, ook nog toen pappa en mamma mij mijn voeding hadden gegegeven. Ik vond het niet zo leuk dat ik toen niet meer voeding kreeg, dus ik heb pappa en mamma de hele nacht door uit hun slaap gehouden met mijn gehuil. Dan moeten ze mij ook maar beter begrijpen eigen schuld dikke bult . Woensdag kwam het allemaal weer goed, toen kwam Conny weer en die heeft mij meteen wat meer voeding gegeven. Toen was ik weer rustig. Verder kwam Tom Bus nog eens langs, en zijn pappa en mamma nog even naar bed geweest. Mamma om wat bij te slapen
hey meis! zo lees je het verhaal een keertje wat anders dan alle andere bevallingsverhalen! dit is zeker een hele leuke manier. en nu lekker genieten van jullie kleine man!
fijn dat jullie deze manier leuk vinden . ik wou eens een keer wat anders proberen Groetjes van Michelle mamma van Quinten