mijn bevalling van Jayden

beetje laat, maar beter laat dan nooit zullen we maar zeggen

Woensdag 13 december, wat een klote dag zeg! Ik moest nog naar de verloskundige, en die zag ook al aan me dat ik het inmiddels behoorlijk zat was. Ik dus de hele dag een beetje chagrijnig en in een dipje geweest. ‘s Avonds had ik behoorlijk last van mn rug, dat was zo rond een uur of 7, ik ben toen maar even lekker in bad gaan zitten. (nou ja lekker, probeer maar eens fatsoenlijk in en uit een bad te komen met zo’n dikke toeter!) Daarna lekker in bed gaan liggen, en de pijn werd iets minder. Rond een uur of 10 kwam de pijn weer mega hard terug, ben toen maar ff onder de douche gaan staan en weer werd het iets minder. Uiteindelijk ben ik lekker in slaap gevallen.

Om half 3 ’s nachts werd ik wakker, met weer die pijn in mn rug. Maar dit keer zat er regelmaat in! Ik heb dat dus ff in de gaten gehouden, en ze kwamen om de 3 minuten! Om ongeveer 3 uur heb ik mn man wakker gemaakt, en tegen hem gezegd dat hij de verloskundige moest bellen! Ik geloof dat hij om half 4 gebeld heeft. Zij wilde mij ook nog even spreken terwijl ik een wee had… Naar aanleiding daarvan kwam ze er gelijk aan hahaha.

Rond een uurtje of 4 kwam de verloskundige, en ik had pas 2 cm ontsluiting… balen zeg. Ze zou om half 10 nog een keer komen kijken. Pff, wat een domper zeg! Ik tegen mijn man gezegd dat hij maar moest gaan slapen. Na een tijdje zat er ineens weer 5 minuten tussen de weeën, en viel ik elke keer een beetje in slaap. Maar moet zeggen dat het erg lang duurde voordat het half 10 was! Eindelijk was ze er weer, helaas maar 4 cm ontsluiting! We hebben toen afgesproken dat ze om half 12 nog een keer zou komen, en als het dan nog niet vorderde dan zouden we actie ondernemen. Nou vooruit dan maar…. Echt, ze was nog niet weg of de ene wee na de andere. Ik kon tussendoor niet eens op adem komen! Mijn man belde haar gelijk op en ze kwam ook direct weer terug. Dit zal zo rond een uur of half 11 geweest zijn. Ontsluiting 5 cm. Ze zag gelukkig aan me dat dit echt niet te doen was, en belde met het ziekenhuis of er een verloskamer vrij was. Jippie, pijnbestrijding dacht ik!

Rond een uur of 11 waren we in het ziekenhuis, daar werd eerst vanalles naar binnen gestouwd, draadjes enz (vreemd gevoel is dat trouwens)Tussendoor nog fijn een paar keer over mn nek gegaan… En toen kreeg ik eindelijk die prik! Helaas heeft die niet geholpen! Om een uurtje of 12 kreeg ik een infuus met weeopwekkers. Na een uur was het echt niet meer te houden! Er zaten geen pauzes meer tussen, en de weeën waren super krachtig. Maarja, niemand in de buurt natuurlijk. Na een paar minuten kwam er een verpleegster binnen om het infuus nog even wat op te krikken! Ik heb tegen haar gezegd dat ze er met haar tengels van af moest blijven en de arts moest gaan halen hahaha (tja nu lach ik erom maar toen!) Zij weer weg, een minuut of 10 later kwam ze dan eindelijk terug met de arts. Die zei gelukkig we zullen eerst maar eens kijken hoe ver je bent. Zij voelen, zie je wel volledige ontsluiting! Je mag gaan persen! Ehm, ja maar wat moet ik persen dan? Ik had dus door die rugweeen helemaal geen persdrang. Gelukkig werd ik goed begeleid door een hele groep (geloof een stuk of 5) artsen verplegers weet ik wat allemaal! Goh wat is dat heerlijk zeg, als je een wee dan weg mag persen. Ze riep al elke keer ik zie al haartjes en wat een oerkracht heb je. Hij is in 20 minuten persen geboren om 13.52 uur. Hij werd gelijk afgenaveld en weggebracht omdat hij zuurstof tekort had. Zijn apgar score was 4/7/9 beetje laag dus, maar uiteindelijk nadat hij onderzocht was is alles goed gekomen!

Achteraf heb ik de verpleegster mijn excuses aangeboden omdat ik zo onaardig tegen haar was, gelukkig kon iedereen er wel om lachen. Zij was heel beduusd naar de arts gegaan en had gezegd, ik mag het infuus niet hoger zetten. (hihihi)

 

hihi, nou toen hij er net uit was, was ie niet zo prachtig hoor! hahaha het was net een smurf hihihi helemaal blauw was ie! Maar hij is netjes "opgedroogd" en nu idd een prachtig kereltje!

 

thanx!