De bevalling van Angela

Het begon allemaal in de nacht van 11 op 12 februari. Danny is beneden op het luchtbed gaan slapen, omdat ik al een aantal nachten erg slecht had geslapen. Om 2.50 uur werd ik wakker en nog geen 5 seconde later voelde ik iets knappen. Ik dacht " nu kan ik blijven liggen of opstaan", ben toen toch maar uit bed gegaan en heb de katten gegrepen en de gang op gedaan. Op dat moment braken mijn vliezen. Het was echt secondenwerk. Het leek alsof ik in m'n broek geplast had en er lag maar een klein beetje op de grond, dus ik dacht " en nu dan?!" Ik moest andere kleren aan, maar heb eerst Danny beneden gebeld of hij even een handdoek wilde brengen. Dus hij vroeg me wat er aan de hand was en hij dacht dat de katten weer geplast hadden. Toen zei ik dat m'n vliezen gebroken waren en ik merkte dat hij erg zenuwachtig werd. Hij kwam boven met de handdoek en vroeg me wat er nu ging gebeuren. Ik zei hem dat hij nu binnen 24 uur papa werd en daar schrok hij wel even van en de zenuwen werden erger bij hem zag ik. Het vruchtwater was helder, dus geen reden om de verloskundige te bellen, dus ben naar beneden gegaan om me om te kleden. Toen zei Danny dat ik nog wel even naar bed moest gaan om uit te rusten voor de bevalling, maar eenmaal boven in bed begonnen de weeen al, dus kon helaas niet meer slapen, dus toen maar naar beneden gegaan. Ik dacht ik ga lekker onder de douche en danny had maar even koffie gezet... ff wakker worden. Eenmaal onder de douche begonnen de weeen heftiger te worden en kon het bijna niet meer houden. Ik zei danny dat hij de verloskundige maar moest bellen. Zo gezegd zo gedaan. De verloskundige zou rond 4 uur hier zijn en dat was ook zo. Ze wilde eerst even kijken hoeveel ontsluiting ik had en dat bleek nog maar 2 cm te zijn, dus ik kon nog ff. Beneden begonnen de weeen nog heftiger te worden en moest echt over een stoel hangen of bij de box. M'n schoonmoeder was er ook inmiddels, want die had danny ook al gebeld. Ik vroeg haar even mijn onderrug te masseren en dit was echt fijn. Ook heb ik 3x overgegeven. Dat was iets minder prettig, had ook vanaf 18 uur niets meer gegeten en moest ook echt niet aan eten denken. De verloskundige zei me dat ze rond 7 uur terug zou komen, dus ik vroeg of ik mocht hebben voor de pijn, want ik kon niet meer en was echt doodmoe en ik moest nog ff. Toen vroeg ze me waar ik wilde bevallen, dus ik zei "in het ziekenhuis!" Ze zei me dat ze gelijk maar even het ziekenhuis ging bellen of ik al terecht kon voor pijnbestrijding en dit kon, dus om 5.30 uur ben ik met de verloskundige meegereden naar het ziekenhuis. Danny en mijn schoonmoeder gingen er in mijn auto achteraan. Ik durfde niet in mijn eigen auto te zitten, omdat deze zo verlaagd is en zo stug, dat ik bang was dat ik bang was nog meer pijn te krijgen. Om 6 uur waren we in het ziekenhuis in Zevenaar en werd ik met de rolstoel naar boven gebracht. Ieder hobbeltje deed me zeer. Ik ging op een bed liggen en werd aan de CTG gelegd, maar de weeen werden nog heftiger, met Angela was alles goed en kreeg dus een injectie voor de pijn, maar deze werkte niet en om 9.15 uur hebben ze me naar beneden gereden voor een ruggeprik. Ik kan me niet alles meer herinneren. Ik weet nog dat ik Danny zag met een pakje aan en een geel mutsje. Ze verdoofde eerst mijn huid maar daar voelde ik niets van, omdat ik toch een beetje onder zeil was van de injectie. Daarna kreeg ik de ruggeprik. Ook daarvan heb ik niets gevoeld. Daarna hebben ze nog een catheter ingebracht en dat voelde ik wel. Ow dat deed zeer en de drang om te plassen bleef bah. Toen hebben ze me naar boven naar de verloskamer gereden, daar begonnen om 10.30 de weeen weer heftiger te worden en hebben ze me weeenopwekkers gegeven via het infuus. Ook het infuus plaatsen heb ik niets van gevoeld. Ze hebben eerst geprobeerd in mijn rechterhand het infuus te plaatsen, maar daar konden ze m'n ader niet vinden, dus hebben ze verkeerd geprikt en daarna hebben ze hem in mijn linker pols geplaatst. Die weeenopwekkers begonnen al vrij snel te werken en om 11 uur begonnen de persweeen. Ik kon ze al niet meer wegzuchten en ik mocht gaan oefenen om te persen. Dat ging goed, dus mocht al direct mee gaan persen. Ze hebben een harslagmetertje op het hoofdje van Angela geplaatst en dat werkte goed. Het was in het ziekenhuis zo druk dat er 4 vrouwen aan het bevallen waren zelfs 1 op de gang. Normaal was het nooit zo druk zei de Gynaecoloog, dus het was ook een ge-ren en gevlieg in de gang en op de kamers. Zo stonden er 6 man en zo stonden alleen Danny en mijn schoonmoeder er. Op het laatst waren mijn weeen niet meer krachtig genoeg en was meer aan het persen zonder weeen dat met. De Gynaecoloog probeerde me kwaad te maken zodat ik harder zou persen, maar t wou niet meer. Toen liep hij in het rond en ik ving iets op over de vacuumpomp omdat ze steeds terug schoot, maar dat was wel het laatste wat ik wilde, dus toen ik dat hoorde ben ik flink gaan persen zonder weeen en net zo hard als ik kon. Bij het laatste stukje voelde ik het scheuren en de Gynaecoloog greep haar hoofdje vast en trok haar eruit en legde haar gelijk op mijn buik. Ze huilde in eerste instantie niet, maar dat was niet erg. Ik zag haar ademen. Danny mocht de navelstreng doorknippen. Hij zei altijd dat hij dat niet deed, want hij vond dat eng, maar hij heeft het toch gedaan. Ze zeiden me dat ze lekker een uurtje bij mij mocht liggen voordat ze haar gingen aankleden. Ze zeiden me ook dat het tegenwoordig niet meer zo is dat ze haar direct gaan wassen, want het smeer wat op het huidje zit moet eerst even intrekken, dat is beter voor het huidje. Ze hebben de controles uitgevoerd en toen heeft Danny haar aangekleedt en de eerste fles gegeven. Hij is later naar huis gegaan om te eten en ik zou gewassen worden in bed, maar dit wilde ik niet. Ik wilde gewoon douchen, maar dat mocht blijkbaar niet ivm de ruggeprik, omdat ik verlamd zou zijn in de benen, maar alleen mijn buik was verdoofd, dus ik heb me gelukkig gewoon kunnen douchen. 'S avonds kwam er nog visite in het ziekenhuis en 's nachts heeft Angela de hele nacht doorgeslapen zonder een kick te geven. Ze was alleen een beetje misselijk, maar dat was normaal. De volgende dag mocht ik naar huis.


Diane

 

Dank jullie wel allemaal

 

Die klote BLOM! die had Danny bijna door het raam naar buiten gepoft joh... klojo..

En jij..?

Ik vind Mauw en Happel zo aardig.

er lagen er 4 te bevallen op de afdeling en zelfs 1 op de gang.. ze hadden geen plek meer joh.. zo druk

 

Hij heeft mij en mijn vriend heel boos gemaakt door te zeggen dat ik er zo niet kwam, omdat ik geen weeen meer had, maar volgens hem moest ik dan maar gewoon persen zonder weeen continue.. nou veel plezier.. en echt kut opmerkingen maken joh.. bah

Dr. van Ginkel ken ik ook niet.. nooit van gehoord ook

 

Tja zoals je weet lijkt ze op dr moeder he.,haha geintje

Had net Wen een bericht gestuurd.. moet je maar ff lezen.. Had ik je dat nog niet verteld dan? Nu ben je toch al 2x hier geweest.. nou ja.. ik hoop voor jou dat je er wat aan hebt..

 

Ja moet je maar goed je best doen.. en anders Chris boos laten worden.. haha dat kan hij zo goed..

 

Nee dat hoop ik voor jullie ook niet.. het wordt nu toch echt eens tijd hoor.. je loopt al dik bijna 10 maanden achter haha

 

Net zo knap als mijn kind haha.. ja echt wel.. ben er zeker van overtuigd..