Hallo, hebben jullie zelf kunnen kiezen wanneer je ingeleid werd of hebben ze je eerst overtijd laten gaan? Ik heb dinsdag een afspraak met de gyneacoloog, en hoop een datum vast te leggen, ik trek het gewoon niet meer tot +40 weken hoor, echt niet...ik duw haar er zelf uit anders! Ik hoop dat de dokter dinsdag wil inleiden op +38 weken, als het gewicht goed is van de baby en ik al wat opening had zou hij er voor openstaan, ben ns benieuwd...de slijmprop ben ik gedeeltelijk kwijt aan het raken, met sliertjes en kleine propjes, om de twee dagen toch al wat verloren de laatste week, dus kan er reeds opening zijn...hoop het echt... Hoe zat het met jullie?
sja ik was er ook van overtuigd dat ik het niet meer trok, maar ik moest toch echt wachten. Huilen hielp ook niet... Ben wel op zaterdag precies 42 weken ingeleid, ze wilden eerst nog wachten tot maandag, dus 42+2. De een is makkelijker dan de andere, maar mijn bevalling was er echt niet 1 uit het boekje en dat komt wel door die inleiding, dus ik zou bij een volgende ook gewoon weer wachten!
ik snap je helemaal. ook ik ben 38 weken zwanger en is hier amper vol te houden ik denk dat ik ga bellen en het bespreek baar ga maken dat dit geen doen meer is zo ben geen pieper maar dit kan zo nie tmeer voor rug en bekken. ik wens jouw heel veel sterkte en succes
Hey pucci Bij mij zouden ze tussen de 38 en 39 weken gaan inleiden omdat ik een cronisch pijnsyndroom heb, Maar bij 38.3 braken mijn vliezen vanzelf. Helaas zetten de weeën niet door en ben ik met 38.5 als nog in het ziekenhuis beland Moet zeggen dat als elke bevalling ingeleid moest worden dan zou ik nooit geen bevalling meer doen. Dus ik zou proberen om toch geduldig te zijn en te wachten tot de kleine zelf komt. Ik kan helaas niet echt positief zijn over het inleiden maar er zijn meiden die er geen problemen mee gehad hebben, dus dit is mijn persoonlijke ervaring hiermee Heel veel succes!
Ik hoor inderdaad ook vaak dat inleiden een erg pijnlijke bevalling kan veroorzaken. Mar als het niet anders kan...kan het niet anders. Ik had overigens beginnende zwangerschapsvergiftiging bij de eerste, en een groot kindje en een klein lichaam. Helaas wilde ze me niet vroeger inleiden. Toen bleek dat de zwangerschapsvergiftiging doorzette hebben ze een afspraakgemaakt voor een inleiding op een maandag, vrijdag nog gestript. Gelukkig zette het zondag op maandag zelf door. Ons zoontje is geboren met 40w 4d. Dus ondanks medische indicatie wilde ze het niet aan vootijdig n de leiden.
Ik heb ook duidelijk aangegeven dat ik het niet meer volhou zo, maar zelfs toen ik in tranen uitbarstte waren ze nog niet onder de indruk. Dus reken er maar niet op hoor, dat je eerder mag. Alle zwangeren hebben er op het laatst schoon genoeg van, dus het is dagelijkse kost voor ze. Daarnaast zou ik je een inleiding niet aanraden als het niet nodig is. Ik heb 1 inleiding gehad wegens overtijd, en dat was echt geen pretje.
Ik ben met Gui met 36 weken ingeleid omdat ik met zwangerschapsvergiftiging in het ziekenhuis lag. En ik bij Joya ingeleid met 38,3 weken.( liep onder controle bij de gyn.) Dit omdat ik niet meer kon. Dat zag zij ook. Bekkeninstabiliteit en heel veel vocht. Eerst een week daarvoor gevoeld en toen kwam wel de slijmprop los en voorweeen maar zette niet door. Ze wilde me in eerst instantie niet inleiden als ik geen ontsluiting had maar ze zag me lopen en zei maakt niet uit of je het wel of niet bent ik help je sowieso maar ik bleek al 3cm te hebben Ik ben haar nog steeds zoooooo dankbaar! ( helaas ng steeds last van mijn bekken maar de druk was eraf) Ik hoop dat je wel ingeleid wordt!
ik ben voor maandag uitgerekend. als hij er dinsdag niet is, moet ik weer op controle en gaan we het ook bespreken. ik hoop dat hij me wil inleiden. niet dat ik eht niet langer trek want ik heb echt een droomzwangerschap maar ik ben het wchten gewoon beu en begin nu toch wel last te krijgen van mijn bekken... afwachten dus!
Ik ben met 42 weken ingeleid en als ik van te voren had kunnen weten dat ik zo'n weeëntstorm zou krijgen (door de inleiding dus) had ik nog liever een week langer door gelopen als het dan vanzelf op gang was gekomen! Inleiden is vaak geen pretje hoor.
Ik denk dat bevallen op zich ook geen pretje is...maar dit is het toch ook niet hoor...bekken doen verschrikkelijk pijn, ik kan soms niet meer lopen, zitten of liggen van de pijn. Soms zelfs zenuwpijnen die uitstralen naar mijn been en voet, nee ik ben het beu, echt beu! Ben daarbij nog eens opgezwollen van kop tot teen, ik lijk wel een kreupele opgeblazen kikker! Dinsdag weet ik wat meer, ben ns benieuwd of hij me zal begrijpen.
Denk dat ze je wel begrijpen maar 9 van de 10 vrouwen voelen zich zo aan het einde van de zwangerschap. Alles doet pijn, je bent helemaal opgezwollen, je kunt zelf amper nog wat doen.... het einde is gewoon heel zwaar. Maar ze kunnen niet iedereen vroeg inleiden alleen omdat ze het beu zijn. En zoals al eerder gezegd kan een ingeleide bevalling erg zwaar zijn. Ik ben ingeleid bij 38 weken wegens mn hoge bloeddruk en de weeënstorm die ik had was echt geen pretje.
Ik ben pas bij 42 weken ingeleid (op zaterdag) en echt niet eerder ondanks huilen, zeuren en bijna smeken. Maar ik moet zeggen dat ik de bevalling op zich niet erg vond maar blijkbaar heb ik geluk gehad. Geen weeënstorm of wat dan ook gehad, maar na het infuus had ik binnen 3 uur 10 cm en driekwartier later was ze er, maar ik kan het niet vergelijken met een vanzelf op gang gekomen bevalling want die heb ik nooit gehad. De verhalen over niet ingeleide bevallingen klinken mij ook niet prettig in de oren, dagen lang weeën, niet tot volledige ontsluiting komen, alsnog naar het ziekenhuis moeten enz. enz. Ik denk dat een bevalling nooit echt prettig zal zijn. Maar dat je er wel altijd iets moois voor terug krijgt (en daarna gelukkig de pijn vergeet)
Ik ben uiteindelijk ingeleidt bij 42,4 weken. In het ziekenhuis wilden ze wachten met de gedachte mijn lichaam de kans te geven zelf te beginnen, echter er gebeurde helemaal niets. Bij mij bleef de boel potdicht zitten, heb ook helemaal geen voorweeen gehad of slijmprop verloren en zo. Ik kon de laatste weken van mijn zwangerschap helemaal niets meer, zat hele dagen op de bank en strompelde af en toe naar het toilet, dat was het wel. Ze waren hiervan niet onder de indruk en heb dus aardig lang moeten wachten op een inleiding. Ik denk dat ze zo en zo het liefst zo lang mogelijk wachten met inleiden. Bij mij is het inleiden uiteindelijk geeindigd in een keizersnede, omdat ik uren lang op 3 cm bleef hangen, dus niet zo'n heel positief verhaal, maar ons jochie is gezond ter wereld gekomen en da's het belangrijkste. Sterkte nog even!
Ik word pas ingeleid bij 10 dagen overtijd. Eerder niet hoor. Daar doen ze hier echt niet aan omdat je het 'beu' bent. Iedereen is het beu en iedereen heeft kwaaltjes. Alleen als er een gegronde medische reden is zoals zwangerschapsvergiftiging wordt het kind eerder gehaald.
Pucci, wat je zegt is helemaal herkenbaar. En ik dacht ook dat ik het niet zou trekken als ik over tijd zou lopen. Inmiddels ben ik 5 dagen over tijd, en ik ben er nog steeds, en ik voel me idd niet alsof ik het trek, maar dat maakt echt niks uit, voor de 42 weken word ik niet ingeleid... Ik kan huilen, gillen, schreeuwen, wat ik wil, hij komt er niet eerder van. Mijn vk kijkt echt naar hoe het met de baby gaat. Dat ik al 10 weken voorweeën heb en bijna geen stap meer kan verzetten van de pijn heeft daar echt geen invloed op. Nou kan ik zeggen dat ik daarvan baal, en dat is ook zo, maar met mn baby gaat het helemaal goed, en dat is toch eigenlijk wel belangrijker. Er zijn ook gyn's die eerder overgaan tot inleiding, en dan heb je geluk, dat zou super voor je zijn natuurlijk! Maar als ze dat toch niet gaan doen is het enige wat je kan doen met de dag leven, en proberen het zo positief mogelijk te zien, das moeilijk maar het scheelt echt.
Mijn nichtje is 4 keer ingeleid en wordt over een maandje weer ingeleid, met ongeveer 37-38 weken altijd. Maar haar eerste kindje is in haar buik overleden... dus vandaar. Elke zwangere heeft het op het eind zwaar. Ik sliep vanaf 37 weken nauwelijks meer door jeuk over mijn lichaam, ik krabte me helemaal open en mijn bloeddruk steeg daardoor ook. Maar ik ben spontaan met 41 weken thuis bevallen. Hoe zwaar ik het ook vond, ik ben blij dat ik spontaan bevallen ben. Dan weet je zeker dat het kindje er ook klaar voor is.
Ik ben bij mijn jongste zoontje wel ingeleid en heb er niet eens om hoeven vragen. Het leek namelijk dat hij enorm groot zou worden en voornamelijk die reden en dat het bij de 1e bijna mis ging vanwege de grootte, bedacht de gyn. dat het mooi geweest was. (wij waren juist verbaasd) Met 37.3 werd ik ingeleid, lukte niet dus met 38 weken weer...helaas nog niet bevallen. Toen ik op de poli moest komen met 38.6 weken, zag de gyn al aan me dat ik over de grenzen heen was...ik heb niks hoeven zeggen, zat alleen maar op mijn lip te bijten om mijn janken in te houden. Ik mocht de dag daarna weer komen en 's avonds is Thymen geboren. Ondanks dat ik de ingeleide bevalling pittig vond, vond ik het 100.000 keer beter dan hoeveel pijn ik had toen ik nog zwanger was. Kind was er uit en ik voelde me zo weer mezelf worden...zonder pijn..
Tja soms heeft ook de natuur een zetje nodig en ik ben blij dat dit kan. Want na 42 weken ben je het behoorlijk beu ook al is je kindje het misschien nog niet. Stel je voor dat ze je nog langer laten lopen dan 42 weken met alle gevaren van dien.
ik ben met 38 weken ingeleid omdat de kleine niet te zwaar mocht worden vanwege de bevalling van de eerste. Met 37 is dat besloten dat ik de week erop werd ingeleid!