Wil graag jullie mening/ervaring weten. Ben nu bijna 37 weken zwanger en de beval datum komt dus steeds dichter bij. Ik ben alleen totaal niet uitgerust, slaap erg slecht door BI en doordat onze oudste zoon nog steeds niet doorslaapt kom ik niet aan rust toe. Vraag me af of je lichaam een bevalling wel aankan als je niet uitgerust bent. Je hebt er tenslotte toch wel heel veel energie voor nodig, en als je die niet meer hebt... Groetjes
Daar heb je helemaal gelijk in natuurlijk. Had geloof ik nog wel een aanvulling moeten geven. Ben nu best bang dat ik uiteindelijk tot 42 weken doorloop omdat ik maar niet uitgerust ben, en dat het dan een inleiding gaat worden.
Je bent al moeder, dus dan weet je dat je heel veel aan kan! Ik heb 3 weken lang voorweeën gehad, lag nachten wakker met 'weeën'.. Paar keer dacht ik dat het begonnen was, het kwam zo regelmatig en snel, maar nee.. Ik was toen zo moe na 2 weken voorweeën dat ik een nachtje in het ziekenhuis mocht bijslapen.. Maar dat hielp maar voor even, na 2 dagen was ik weer zo moe.. Toen weer nachten voorweeën en ik was echt moe! Zaterdagochtend was ik om 08.00 uit bed, en was de hele dag wat raar.. Had een verjaardag savonds, en was om 00.30 thuis en om 01.00 sliep ik, om 02.00 werd ik wakker van ik dacht weer voorweeën en om 04.00 wist ik dat het echt begonnen was, geen twijfel mogelijk! Heb vanaf 02.00 de hele nacht rondgelopen, enzo// Ik was echt op, zo weinig slapen al weken, en had alles uitgespuugd etc. En om 15.52 is mijn kleine meisje geboren. Ik was totaaaaal niet uitgerust toen de bevalling begon, ik voelde me net een zombie! Er komen oerkrachten vrij ..
ik ben van 11 tot 6 wezen shoppen en thuisgekomen meteen snel eten klaarmaken omdat meneer moest pokeren... en om 5 voor half 4 bevallen om 2 uur had ik pas zelf door hey volgens mij ga ik zo bevallen 5 dagen overtijd... dus echt uitgerust was ik die dag niet, geloof ik haha
Ik kon in de weken voor mij bevalling ook nauwelijks nog slapen en voelde me ook helemaal niet uitgerust. De dag dat de bevalling begon was ik 's morgens al om 7 uur op. Ik ben bijna de hele dag op pad geweest en 's middags toen ik thuiskwam om 17.00 braken de vliezen. Omdat de weeën ook bijna direct begonnen heb ik niet meer kunnen slapen. Ik ben de hele nacht in touw geweest, totdat Jasmine de vlg. dag om iets voor half 9 geboren werd. En heb niks gemerkt van ook maar enige vermoeidheid. Ook al was ik al ruim 24 uur in touw. Ook na de bevalling heb ik niet bij geslapen; ik heb pas 1 dag na de bevalling weer goed geslapen, omdat toen de vermoeidheid toe sloeg en ik de zorg voor Jasmine even uit handen kon geven aan kvz.
ik was ook niet uitgerust, ik sliep al weken slechts 2-3 uurtjes per nacht door bi, en het was toen ook nog eens 30 graden... tijdens de bevalling heb ik er totaal geen last van gehad, had energie voor tien! en de nacht erna ook. pas in de kraamweek werd ik moe, maar toen liep de kraamverzorgster gelukkig al rond.
Ik was ook niet uitgerust. Had veel harde buiken 's nachts en de kleine was ook ontzettend druk wanneer ik in bed lag. Dus 's nachts sliep ik maar 2-3 uur. En overdag kon ik niet slapen dus was voortdurend met dingen bezig. En eenmaal in het ziekenhuis aangekomen dacht ik ook van: pff hoe ga ik het in godsnaam doen. Had 27 uur lang gebroken vliezen en weeën die de ctg niet registreerde (grrr) Na 27 uur werd pas getoucheerd. Natuurlijk was ik wel doodop tijdens de bevalling, maar heb wel een prachtmeid op de wereld gezet. Dus je kan het zeker ook wel hoor meid.
Ik was zeker niet uitgerust. Sliep al weken slecht, die dag de verjaardag van mijn zoontje uitgebreid gevierd, terwijl ik de nacht ervoor al wakker had gelegen van de weeen.
Ik was ook verre van uitgerust!!! Ik werd 5 nov ingeleid, hele dag weeen gehad, maar toch maar 1 cm ontsluiting, erg rusteloos geworden. Kreeg een spuit om te gaan slapen, ik zou de weeen niet meer voelen. Denk het toch!!! Hele nacht weeen gevoeld, heb me nog nooit zo beroerd gevoeld, duizelig, misselijk, kon bijna niet meer lopen toen ik naar wc moest, pffff, geen oog dicht gedaan dus. En om 8u begon het feestje weer opnieuw; ik kreeg weer gel om ingeleid te worden ingebracht. Uiteindelijk is mijn lieve mannetje rond 18u geboren. Geen last van gehad dat ik moe was, daar denk je gewoon niet aan. Bevallen is echt een oerkracht. Je lichaam doet vanalles en jij gaat mee. Het inleiden zelf is trouwens helemaal niet erg!!!!! Dus als dat het zou worden, hoef je je daar ook niet druk over te maken. Ik vond het wel relaxt dat ze me de hele tijd kwamen controleren, en dat ik aangesloten zat aan zo'n aparaatje waarmee ze hartslag ed meten. (ok het draadje dat op Noahs hoofd geplakt werd toen mijn vliezen gebroken waren was toch wel heel oncomfortabel, haha, hangt er zo'n draadje uit je doos!!)
Nou, ik ben onwijs uitgerust. Ik slaap beter dan ooit, maar een baby...niks hoor. Ze laat lekker op zich wachten. Ik denk steeds: "zo, een goede nacht gehad, kom nu maar meisje" Ik denk dus dat het weinig met uitgerust zijn te maken heeft
hai idem hier veel te warme nachten, eruit moeten voor te plassen, pijn aan rug, kleine die schopt en verbouwt nachten aan een stuk om 3 uur wakker en dan pas om 7 uur weer inslapen en dan nog 10 dagen overtijd lopen de maandag op ontrole, te horen krijgen woe nacht binnen voor inleiding, dus maandagavond bloednerveus, dinsdagavond erg wakker en woensdagnacht in een vreemd en oncomfortabel zhbed is het dan toch nog wel spontaan begonnen zeker die woensdagnacht om 01 uur lichte rugpijn (dacht ng dat ik verkeerd had gelegen, maar nee hoor, om 04 uur wist ik het zeker, het was begonnen) die dag om 15.20 uur bevallen (was hartje zomer nl 23 juli en snikheet!) xxx
Ik sliep vanaf 37 weken maar een paar uurtjes per nacht door jeuk. Ik ging altijd erg laat naar bed omdat ik toch niet kon slapen... dus 30 december in de vroege ochtend om 4 uur ging ik naar bed. Ik was toen 41 weken zwanger. Een paar uur later braken mijn vliezen! Ik had net een uurtje geslapen . De weeen lieten een paar uurtjes op zich wachten, maar ik was zo hyper en kon niet slapen, dus ben gaan schoonmaken. Toen ik weer rustig ging zitten begonnen de weeen. Toen de weeen erg heftig werden en ik steeds moeier, viel ik tussen de weeen door in slaap (was telkens maar 1 minuut rust tussendoor), mijn vriend (aan wie ik hing ) moest me telkens wakker houden. Zelfs tussen de persweeen door viel ik in slaap . Ik vond het vrij heftig allemaal, heb zo'n 5,5 uur ontsluitingween gehad, dus ging best snel, maar doordat het ook niet zo lang duurde was het goed te doen. Toen Eva er eenmaal was ben ik haast niet meer moe geweest! Ik kon de hele wereld aan
nouuuu ik zou meer heeel erg gaan uitrusten als ik jou was. bij mij hebben de weeen 2 dagen aangehouden en ik was uitgeput!!!!!!! gelukkig zei de v.k toen ook van nee meis zo kan je niet bevallen en heb toen een pethadine consul gekregen.(slaapprikje) en nog had ik tijdens het persen best wel wat moeite hoor. de weeen opvangen ging nog wel maar had ook morfine gekregen maar tijdens het persen moest ik echt serieus alles op alles zetten om maddox ook maar een klein beetje eruit te krijgen. mijn advies..probeer echt zoveeeel mogelijk te rusten
Ik heb de dag van mijn bevalling van 8.00 tot 15.00 op de beurs gewerkt, heeeeeeeeeeeeeeel erg druk was het toen en ging KAPOT naar huis.... Om 17.15 werd ik wakker met weeen en de bevalling begon.. Ik was al moe toen ik begon, maar heb alles makkelijk vol kunnen houden
Heb vanaf week 17 zittend geslapen door BI.. (lees dus.. bijna niet geslapen..) Je lichaam maakt zoveel adrenaline aan... en andere hormonen... daar is een krat red-bull niets bij.... Zelfs de nacht na de bevalling lag ik te stuiteren in bed... "ik heb een kind, kijk mijn kindje.." Tuurlijk is het dat je beter uitgerust kan zijn........ maar tijdens de bevalling heb je weinig last van die vermoeidheid, MAAR.. die vermoeidheid komt er dan wel later uit...
Dat hoef niet zo te zijn, bij mij in ieder geval niet. Ik heb in de kraamweek in totaal een uurtje overdag geslapen, had er verder helemaal geen zin in. De vermoeidheid is er verder nooit uitgekomen.
Nee, hier ook niet. Was juist heel energiek tijdens mijn kraamweek, ondanks de gebroken nachten. Begin het nu een beetje te merken, maar dat is ook niet zo raar met maar 5 uurtjes slaap per nacht ongeveer 8 weken achter elkaar.
Volgens mij begint niemand uitgerust aan haar bevalling, vooral omdat je zo slecht slaapt op het laatst. Had ik ook: iedere 2-3 uur werd ik wakker omdat ik moest plassen, pijn had in m'n bekken en gewoon niet goed kon omdraaien. Toch is de bevalling vanzelf op gang gekomen (bij 40+6), zonder inleiding. En het is prima gelukt. Wat ik wel heb gedaan: de weeën begonnen 's morgens vroeg, maar waren nog heel goed te hebben. Ik heb overdag een of twee keer een tukje gedaan, ben ik elk geval lekker op bed gaan liggen met een warme kruik, zodat ik niet helemaal uitgeput raakte tijdens die dag. Uiteindelijk werd het 's avonds om een uur of tien echt menens, dus ik was blij dat ik die dag nog wat 'rust' heb kunnen pakken.
Dat is inderdaad wel lekker, als je tussendoor je rust kan nemen. Aan de andere kant, bij mij braken om 5:45 uur mijn vliezen, begon het rond 10 uur een beetje te rommelen, rond 12 uur werd het echt serieus en om 18:38 uur was Eva er al, na 1 uurtje persen.