Mijn bevalling van Keld

Discussie in 'De bevalling' gestart door Virginie83, 3 sep 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Virginie83

    Virginie83 Fanatiek lid

    3 apr 2007
    2.581
    0
    0
    Secretaresse
    Bij Brussel (België)
    Om 22 augustus ben ik ingeleid, na een zwangerschap van 38 weken en 1 dag. De laatste weken van mijn zwangerschap moest ik al op wekelijkse controle bij de gyn gaan, omdat mijn bloedafname's niet geweldig waren en vooral mijn urinezuur alsmaar bleef stijgen.
    Mijn gyn wou geen risico's meer nemen en me dus nu laten bevallen.

    Om 5u s'morgens is de verpleegster mij komen wakker maken, ik heb een lekkere douche genomen en ben naar de verloskamer gegaan. De vroedvrouw heeft dan vaginaal een zetpil ingebracht die de weeën moesten opwekken.
    Rond 6u is mijn vriend dan toegekomen, eindelijk!

    De weeën zijn redelijk snel opgekomen, om 9u wist ik niet meer waar kruipen van de pijn.
    Ik had langer willen wachten om een epidurale te zetten, maar de anesthesiste was juist haar ronde aan het doen, dus heb ik rond 10u mijn verdoving gekregen. Ben trouwens enorm dankbaar dat zoiets bestaat, weet niet hoe ik die dag anders had doorgekomen! Het was trouwens ook veel minder pijnlijk dan ik had gedacht, die prik!

    Om 10.30 is mijn gyn langsgeweest om mijn vliezen te breken. Was ik effe blij dat die niet natuurlijk waren gebroken in de supermarkt ofzo, zo'n grote hoeveelheid water! Uren later liep er nog vruchtwater uit!

    En dan was het wachten, wachten, wachten..

    Rond de middag had ik nog steeds maar 1,5 cm opening, om 16 u 3cm :rolleyes: . Was echt enorm frustrerend, de tijd ging maar niet voorbij en de cm kwamen maar niet.

    Kwam daar nog eens bij dat ik koorts begon te krijgen, tegen 19.45 zat ik al met bijna 39° koorts. Bijkomende problemen waren ook onder andere dat de baby maar niet indaalde en dat door mijn koorts zijn hartslag begon te dalen en dat mijn bloeddruk begon te stijgen. En dat mijn epidurale ver aan het uitwerken was, omdat het pompje moest worden bijgevuld.

    Waarvoor ik al even vreesde is dus nog waar geworden, om 20u heeft de gyn dan beslist een keizersnede uit te voeren.
    Toen zijn de tranen gekomen, was zo bezorgd, wist niet wat ik nog moest verwachten vandaag.
    Ik was ook erg bang voor de operatie, omdat ze mij niet onder volledige narcose gingen brengen en dat ik nu mijn weeën erg goed voelde, dus, dat ze goed gingen moeten bij verdoven.
    Ik wou niet volledig in slaap, anders mistte ik helemaal alles, maar de gyn wou mij ook niet volledig in slaap doen, door een vorige operatie.


    Ik lag daar op de operatietafel, mijn schat was nog niet bij mij en ineens voeld ik hoe ze in mijn buik begonnen te snijden! Het was verschrikkelijk! Ze had wel nog extra verdoving gegeven, maar te snel begonnen met snijden. Ze hebben dan effe gewacht en toen is mijn ventje bij me gekomen.
    Het vervolg van de bevalling was gewoon een hel. De verdoving werkte echt niet goed en ik voelde veel te veel wat er gebeurde. Het is niet dat ik alleen maar voelde dat ze in mijn lichaam aan het prutsen waren, ik voelde dingen die ik nooit had willen voelen, hoe ze mijn buik aan het openrekken waren, hoe ze trokken, sneden,..

    Ik heb het echt uitgeschreeuwd, gehuild, heb nooit van mijn leven zoiets meegemaakt en hoop het ook nooit meer mee te maken. Wat een opluchting toen ik voelde dat ze mijn kindje uit mijn buik namen! Dat ze effe stopten met hun gepruts..

    Ik heb mijn Keldje dan enkele seconden gezien en dan hebben ze mij volledig in slaap gedaan, om mij te hechten.

    Ondertussen is de fiere papa met zijn zoontje naar de couveuse mogen gaan, waar ons Keldje de nacht moest doorbrengen, omdat hij de koorts van mij had overgenomen en ze nog niet wisten of hij een infectie had.

    Rond 22.30 ben ik dan naar mijn kamer mogen gaan, maar wat voelde ik me slecht toen ik hoorde dat ik mijn kindje niet kon zien! Je wacht er zolang op, je ziet er zo voor af, het enige wat ik wou is hem even zien, hem aanraken.. Maar ik kon mijn bed niet uit, het bed was te groot om tot bij de couveuse te brengen en hij mocht er absoluut niet uit voor ze zijn bloedresultaten hadden.

    Gelukkig was mijn schatje zo goed geweest om een beetje te filmen en foto's te trekken. Heb er een paar keer naar gekeken die nacht, al wenend..

    Mijn buik was ook enorm pijnlijk en ik mocht nog steeds niet drinken..

    Wat was ik blij de dag erna, rond 11u, toen ik Keld in mijn armen mocht sluiten! Heb meteen gehuild, van blijdschap deze keer. Eindelijk mijn zoontje in mijn armen mogen houden..


    Ik kan jullie zeggen; ik heb het allemaal nog niet verwerkt, ik ga het een plaatstje moeten geven en dit opschrijven was al een goed begin denk ik! Ik heb het er echt moeilijk mee, hoe het allemaal is verlopen, het is niet zo'n start die ik wou, maar soms heb je niks te kiezen.
    Keldje is gezond en uiteindelijk is dat het enige dat telt..

    Sorry voor het erg lange verhaal, maar zo is het tenminste van me afgeschreven..

    X
     
  2. Niet meer actief

    Jeetje wat een verhaal, en wat verschrikkelijk dat ze gewoon doorgaan als je zoveel pijn hebt, onbegrijpelijk.....

    Gelukkig heb je een gezonde zoon ( van harte daarmee :D ) ik hoop dat je snel opknap!
     
  3. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    :( Echt vreselijk wat je hebt moeten doormaken.. Dat is ieders nachtmerrie! Heb je wel nazorg gekregen van t ziekenhuis en excuses of niet? Geniet nu maar lekker van je kleine uk en ik hoop dat je snel herstelt, zowel lichamelijk maar vooral natuurlijk geestelijk!

    Ps Wat n schatje zeg!
     
  4. Ief

    Ief Bekend lid

    4 okt 2006
    531
    0
    0
    Oh meissie, wat een bevalling! En wat erg dat de verdoving niet goed werkte! Pffff heavy hoor. Kan me heel goed voorstellen dat je alles nog moet verwerken en een plek moet geven. Dat is al met een normale bevalling, laat staan met zo een! Petje af voor je hoor! Ik hoop dat jullie nu lekker kunnen genieten met zn drietjes. En we zien je zo af en toe hopelijk nog eens voorbij komen op het forum van de eseptember 2007 mama's!
    Liefs Ief
     
  5. Patries81

    Patries81 Bekend lid

    9 nov 2006
    886
    0
    0
    dierenartsassistente
    Zaanstreek
    Jeetje meis, wat een verhaal. Kan me best voorstellen dat je dit alles een plekje moet geven. tis zeker niet mis wat je hebt moeten doorstaan.
    Geef het maar de tijd en schrijven is zeker een goede manier om het te verwerken.
    Maar probeer ondertussen zeker te genieten van je beide mannetjes.

    Veel liefs, Patries (septembermama)
     
  6. Sophie

    Sophie Fanatiek lid

    28 jul 2006
    3.129
    0
    0
    Noord-Holland
    Pfoeh, wat een heftig verhaal zeg, ben er erg van geschrokken. Ongelooflijk wat je mee hebt moeten maken :confused: :confused:
    Ben ook benieuwd of er iets aan nazorg wordt gedaan vanuit het zkhs. Vind het echt vreselijk voor je dat je dit hebt moeten meemaken.
    Voor je mannetje overigens ook vreselijk om te zien :cry:

    Heel veel sterkte met de verwerking en herstel.

    En natuurlijk nogmaals heel veel geluk en gefeliciteerd met jullie mooie zoontje Keld! En gezellig dat we je ook nog bij het sept. forum zien :p

    Dikke knuffel,
    Sophie
     
  7. Daphne

    Daphne Fanatiek lid

    1 jan 2006
    4.615
    0
    0
    Roosendaal
    Jee wat een nare ervaring zeg. Nog wel heel hartelijk gefeliciteerd en geniet nu maar lekker van je ventje.
     
  8. Jessica24

    Jessica24 Fanatiek lid

    4 okt 2006
    2.486
    0
    0
    huisvrouw /moeder en ff tussendoor studeren....
    Spijkenisse
    Verginie zit met dikke tranen te lezen :cry: ....
    Wat lijkt me dat indd een hel, als je alles letterlijk voelt!
    Kon je dat niet aangeven daar, dat je nog zoveel voelde?

    Hopelijk kan je het een plaatsje geven meis, geniet maar van je mooie Keld ;)
    En schrijf lekker van je af bij ons hoor, als je even wilt klagen kom je maar!

    jessica
     
  9. Saskia78

    Saskia78 Niet meer actief

    wat een verhaal zeg :(

    dat wil je echt niet :(
    en dan zo'n verdoving die niet werkt.. je vraagt je af hoe het kan he
    (en waarom stoppen ze dan niet?)

    hoe voel je je nu?
    alweer wat beter?
    althans.. lichamelijk dan?
    neem aan dat het geestelijk aardig wat van je vreet

    bah.. ook hier traantjes hoor
    heb ook spontaan geen honger meer
     
  10. Andrea mv Ryan

    Andrea mv Ryan Fanatiek lid

    31 dec 2006
    1.052
    0
    0
    Groepsleidster kinderopvang
    Noord-Brabant
    Wat een verhaal, echt afschuwelijk, dit wens je niemand toe!

    Ik hoop dat je het snel een plekje kunt geven en met volle teugen van Keld kunt genieten!
     
  11. Minyaweth

    Minyaweth VIP lid

    20 aug 2006
    9.082
    1
    0
    Overijssel
    Verschrikkelijk meid! Ik beleef het ook weer helemaal opnieuw!
    Het had zo mijn bevalling kunnen zijn. Ik was ook niet voldoende verdoofd tijdens de keizersnee...
    Maar gelukkig is het nu allemaal achter de rug, en kun je gaan proberen genieten :) Hopelijk heb je het allemaal snel een plaatsje gegeven!
     
  12. loca

    loca Bekend lid

    18 mrt 2006
    544
    1
    0
    Flevoland
    Dit is dus mijn nachtmerrie hè, wat een afgrijselijk iets om te moeten meemaken.
    Ik vind je dus echt een kanjer!

    Geniet lekker van Keld, ik hoop dat je het een plekje kunt geven. Want dit zal je wel een flinke knauw gegeven hebben.

    Groetjes,
    Chantal.
     
  13. miranda040172

    miranda040172 VIP lid

    19 mei 2007
    5.605
    0
    0
    secretaresse
    Zaanstreek
    Tsjeezzzz zeg...wat een vervelende ervaring!

    Kon je niet aangeven dat je toch goed hebt kunnen voelen dat de verdoving nog niet helemaal ingewerkt is. Dat kan ik echt niet begrijpen?

    Oh gossie zeg...fijn dat het nu weer goed gaat met jou en Keld.

    Neem maar de tijd om alles goed te verwerken en blijven erover praten met je vriend en vriendenkring of zo. Zolang het maar bij je kan afschrijven!

    Heel veel sterkte in de komende tijd en vooral het genieten van je zoontje!

    Liefs en knufs, Miranda (september mama's 2007)
     
  14. jennifer70

    jennifer70 Bekend lid

    17 apr 2007
    688
    0
    0
    't Gooi
    Ben er stil van meis...wat een verhaal...we leven al tijden met je mee op het september forum en om dan te horen dat je bevalling op deze manier is verlopen...het is heel dichtbij ineens en ik vind het heel erg voor je...wat een slagers! hoorden ze je niet tijdens de keizersnee? zo bizar, stelletje @#$%##&! ik hoop dat je er goed over kunt praten met je dierbaren, dat je ook nazorg kunt krijgen op de een of andere manier...gelukkig is je kindje gezond nu...echt vreselijk...ik denk aan je....
    liefs, jennifer.
     
  15. marsab

    marsab VIP lid

    6 okt 2006
    6.315
    0
    0
    Leerkracht basisonderwijs, hobby fotografe
    Twente
    meid, een hele dikke welverdiende knuffel voor jou!

    Probeer samen te genieten en dit een plekje te geven....
     
  16. MIss X

    MIss X Fanatiek lid

    13 dec 2006
    2.876
    714
    113
    onderneemster
    Amsterdam
    Ik vind je echt dapper!
    Heel veel sterkte met het verwerken van je bevalling. Knuffel hem maar flink.. Wat een schatje overigens
     
  17. daphne78

    daphne78 VIP lid

    10 mei 2006
    7.311
    0
    0
    Nijmegen
    Ten eerste gefeliciteerd met je zoon! Ik hoop dat je lekker van hem kunt genieten.

    En wat betreft de ks, bij mij hebben ze een aantal keren in mijn lijf geprikt met een ding (lijkt op een naald maar dan met stompe punt) zodat ik kon melden of het pijn deed. Op een gegeven moment mocht ik niet meer rekken, ze moesten toch echt gaan snijden.
    Gelukkig heb ik geen pijn gehad (was als de dood dat de verdoving niet zou werken).

    Wat Saskia vroeg of ze niet konden stoppen, met een keizersnede is het echt zo dat op het moment dat ze gaan snijden, vanaf dan is er geen weg meer terug. Ze moeten dan ook binnen een hele korte tijd het kindje geboren laten worden. De enige mogelijkheid die ze eventueel hebben is om een algehele narcose te geven maar ja.. dat was ook heel bewust niet gedaan.

    En voor het zoeken van een plaatsje van deze bevalling is het misschien idd handig om nog een keer met je gyn om tafel te gaan. Zorg dat je alle vragen die je hebt dan op heb geschreven zodat je ze mee kunt nemen. EN je hebt als het goed is nog een controle afspraak, dus pak die kans.

    Heel veel sterkte, maar ook wel heel veel plezier hoor!

    Dikke knuffel Daphne
     
  18. Virginie83

    Virginie83 Fanatiek lid

    3 apr 2007
    2.581
    0
    0
    Secretaresse
    Bij Brussel (België)
    Hey allemaal,

    Allemaal heel erg bedankt voor de lieve woordjes, dat doet echt deugd hoor!

    Wat sommigen vroegen over aangeven dat ik nog alles goed voelde, dat heb ik gedaan hoor! Van bij de eerste snee ben ik al beginnen wenen omdat het zo'n pijn deed en ze vroegen mij wat ik voelde. :rolleyes: Wel, dat ze in mijn lijf aan het snijden waren dus! Maar zoals Daphne hier al zei, eens ze begonnen zijn moet het vooruitgaan en moet de baby inderdaad in heel korte tijd geboren worden. Ondertussen hebben ze ook nog bijverdoofd, maar dit heeft dus niet gewerkt.

    Geloof me, voor mij was het ook een nachtmerrie, ik vond het verschrikkelijk. Al vind ik erger dan de pijn, de niet zo leuke start met ons gezinnetje. Je wacht al zo lang op dat kindje en dan krijg je het met moeite een paar seconden te zien.

    Eigenlijk is dat gevoel pas na een dag of 2 gekomen. Ineens begon ik te wenen, bij het besef dat ik mijn zoontje eerst heb moeten missen, dat ik er niet was om hem te knuffelen als hij uit mijn buik kwam. Daar voel ik mij echt slecht over.

    De lichamelijke pijn zal ik niet snel vergeten, maar de emotionele ook niet!


    Dikke kus aan iedereen!

    X
     
  19. jennifer70

    jennifer70 Bekend lid

    17 apr 2007
    688
    0
    0
    't Gooi
    dat lijkt mij inderdaad ook heel erg, dat je je kindje niet kunt vasthouden of voelen of bekijken...je mist dan toch die allereerste klik en dat oergevoel wat zo belangrijk is...lijkt me ook echt vreemd en raar. ik hoop dat je nu de rust hebt en de tijd om veel naar je kindje te kijken en toch te genieten...heel veel sterkte.
     
  20. patje

    patje Fanatiek lid

    17 jan 2006
    3.923
    0
    0
    overijssel
    Ten eerste gefeliciteerd met jullie zoon!

    Wat een vreselijke bevalling meid! En dan nog die ks, ik wens je een spoedig herstel en veel geluk samen.
    Praat er over, zoveel mogelijk, ik had ook een niet al te prettige bevalling en mij hielp het om er veel over te praten, en ik heb het hele verhaal op de pc uitgetikt en geprint. Het hielp echt!
     

Deel Deze Pagina