Mijn bevalling van Selena

MIjn bevalling van Selena...

Zondagmorgen 28 December moesten we om 8 uur in het ziekenhuis in Harderwijk zijn voor het inleiden van de bevalling.
Dit door mijn hoge bloeddruk en weinig vruchtwater. Ik was toen 39 weken en 1 dag. In het ziekenhuis werd gel ingebracht om de baarmoeder rijp te maken en te verweken en eventueel weeen op te wekken. De gel deed helemaal niks dus 's middags nog een keer gel ingebracht gekregen,maar weer helemaal nergens last van.
Maandagmorgen nog steeds nergens last van dus werd er een dubbele dosis gel ingebracht. Overdag nog steeds nergens last van, maar 's avonds wel wat harde buiken en krampen, die ik weg moest zuchten. Ik dacht als dit harde buiken zijn hoe moeten weeen dan wel niet voelen . Maar dat bleken dus al weeen te zijn, de gyneacoloog zou dinsdagmorgen komen kijken of ik ingeleid kon worden met infuus en of ik al ontsluiting had. Die nacht dus erg onrustig geslapen,wat een spanning, ik kon het me nog steeds niet voorstellen! Dinsdagmorgen 30 December om 6 uur kwam er een verloskundige om inwendig onderzoek te doen om te kijken hoe het er voor stond, het zat net op het randje,de baarmoeder was al iets verweekt en bijna 2 cm ontsluiting, dus aan het infuus om 7 uur! Eerst nog even douchen,toen drong het pas een beetje tot me door,ik werd helemaal misselijk en beroerd van de spanning,vandaag word ik mama! Ik vroeg aan de verloskundige of ik Stefan en mijn moeder moest bellen,maar nee zei ze hoeven nog lang niet te komen want het word pas eind van de middag,begin van de avond dat je bevalt. Toch even snel gebeld dat ik aan het infuus moest maar dat ze nog lang niet hoefden te komen, Nadat ik al mijn spullen bij elkaar had gezocht werd ik van de afdeling naar de verloskamer gebracht. Ik moest op bed gaan liggen en ze gingen mijn vliezen breken,dat voelde wel even heel apart dat vruchtwater, ook gingen ze 2 draadjes inwendig aanbrengen, 1 voor hartslag van de baby en 1 voor de weeenactiviteit.
Ik werd al zenuwachtiger.. Toen moest er nog een canule aangebracht worden voor het infuus,toen die erin zat om 07.15 uur voelde ik nog geen minuut later al een wee aankomen,dus zo voelt het.. Het voelt gelijk wel erg heftig en komt snel achter elkaar,dus snel Stefan en mn moeder gesmst van kom je snel bij me! Ondertussen kwamen de weeen steeds heviger en sneller achter elkaar maar ik kan ze nog wegpuffen. Gelukkig,daar is Steef eindelijk om kwart voor 9. De weeen worden al pijnlijker,samen proberen we ze weg te puffen. Om 09.15 komt de verloskundige om te kijken,3 cm ontsluiting. Dan krijg ik een weeenstorm,het doet zo'n pijn en zo snel achter elkaar ik kan het bijna niet meer aan, ik wil niet meer! Maar ik moet volhouden! Op een gegeven moment kwamen ze zo snel achter elkaar,dat ik dacht dit kan echt niet als ik tot vanavond zo door moet! Gelukkig ze kwamen me een prikje in mijn bovenbeen geven voor de pijn,het was nu bijna 10 uur. Zo weer verder met weeen wegpuffen,maar na een paar minuten zeg ik Steef roep die vrouw ik moet persen! Nee roept ie nog dat kan niet,door puffen,ik zeg het moet! Toen de verloskundige kwam kijken om 10.24 uur ging ze voelen en zei ze,je hebt volledige ontsluiting,bij de volgende wee mag je mee persen,dat was dus 7 cm in een uur! Ik zei dat kan niet mijn moeder is er nog niet haha! Maar daar was ze nog net op tijd om 10.35 uur. Wat een opluchting om mee te persen! De gyneacoloog was er ondertussen ook,de hartslag van de baby viel een paar keer weg,dus werd de vacuumpomp klaar gezet. Maar nog een keer persen en persen en een knip en toen floep op me buik, kijkkk daar is jullie kindje! Ohhhhh,wat prachtig wat mooi! Maar wat is het eigenlijk vraagt Stefan?! Kijk zelf maar zegt de verloskundige,Ik heb gelijk roept Steef!

Het is een meisje! Selena,daar was je dan eindelijk na 9 maanden wat ben je mooi en lief en klein...

Je mag lekker bij me liggen op mijn buik en papa en oma kijken vol trots! Wat zijn we allemaal gelukkig en blij dat je er bent, onze mooie kleine meid..

Daarna gaan ze mij hechten,de verdoving werkte niet en ik voelde alles,dit deed nog het meeste pijn van de hele bevalling,maar heel cliche.... het was het waard!
JIj mag jij lekker bij papa op de arm en word gewogen en gemeten.

Selena, 30-12-2008, 10.58 uur, 3240 gr en 51 cm!