In de nacht van 3 op 4 juni braken om 05.00 uur 's nachts mijn vliezen. Ik werd wakker en had het direct in de gaten. Zonder ook maar na te denken sprong ik mijn bed uit en ging naar het toilet. Mijn man werd wakker en ik vertelde hem dat het ging beginnen. Hij wist niet waar hij het zoeken moest van de spanning haha. Nadat, voor mijn idee, het meeste vruchtwater eruit gelopen was ben ik weer terug naar bed gegaan. Ik hoopte nog even te kunnen gaan slapen, maar dat lukte natuurlijk niet. Mijn man is beschuitje sgaan klaarmaken voor mij en ik ben maar een puzzeltje gaan doen om te tijd te verdoen totdat het tijd was om de VK te kunnen bellen. Dat was om 7.45 uur. Ondertussen begon ik toch een beetje ongerust te worden. De hele zwangerschap voelde ik de kleine al weinig bewegen, maar nu had ik haar nog niet gevoeld sinds ik wakker was. Om de een of andere reden vertrouwde ik het nu niet, en meldde het ook aan de VK. In eerste instantie zou de VK over een uurtje langskomen om te kijken hoe het er voor stond. Maar na een half uurtje belde zij met de vraag of we toch naar de praktijk konden komen. Zo gezegd zo gedaan. Bij de praktijk aangekomen was het al een hele opluchting om haar hartje te horen. Toch spraken we af om eerst nog even naar het ziekenhuis te gaan voordat we weer naar huis gingen om een CTG te laten maken van een half uurtje. Om 9.30 werd ik aan het CTG gelegd en alles leek goed te gaan. De weeën kwamen regelmatig. Vlak voordat ik afgekoppeld zou worden ging de hartslag van de kleine naar 180 en verdween daarna. Mijn man riep direct de dokter erbij en er werd besloten om mij op te nemen. Gelukkig kwam haar hartslag wel weer terug. Dit hield dus wel in dat wij niet meer naar het kraamhotel gingen om daar te gaan bevallen, en ik moest de rest van de dag aan het CTG apparaat blijven. Hierdoor kon ik alleen maar op bed liggen en moest zo de weeën opvangen. Ik had alleen maar rugweeën en manlief heeft hier de hele tijd op gedrukt. Om 13.15 werd ik misselijk en moest ik spugen. Ik bleek 4 cm onsluiting te hebben en werd naar de verloskamer gebracht. Vervolgens ging het heel snel. Om 15.15 uur had ik 8 cm onsluiting en vanaf 15.35 begon de persdrang al. Ik mocht hier nog niet aan toegeven. Om 16.10 werd het steeds heviger en vanaf 16.35 mocht ik eindelijk gaan persen. Wat was dat zwaar. Ik voelde we weeën namelijk wel opkomen maar daarna voelde ik ze niet meer. Ik moest dus echt op eigen houtje persen ipv mbv de zogenaamde "oerkracht". Ondertussen bleek dat bij iedere perswee de hartslag van de kleine enorm opliep en vervolgens weer verdween, net als eerder die middag. Aangezien ik niet meer de kracht had om helemaal zelfstandig hard genoeg te persen werd ik aan het infuus gelegd om weeënopwekkers toe te dienen. Wat een ramp was dat zeg. Eerst lukte het de assistente niet om mij geod te prikken en daarna de dokter ook al niet. Er werd een specialist van een andere afdeling gehaald en die had eindelijk het infuus in mijn hand. Maar helaas, zelfs de weeën opwekkers mochten niet baten. Er werd besloten om een knip te zetten en de vacuumpomp te halen. Gelukkig hebben ze de vacuumpomp niet hoeven te gebruiken. Dat wou ik niet. Vlak na de knip deed ik nog eens extra mijn best en ja hoor, daar was ze, na 80 minuten persen. Om 17.55 was Kayleigh geboren. Ik voelde het alleen niet en dat vind ik erg jammer. Ineens lag ze op mijn buik, maar werd direct weer weg gehaald. Ze was te bleek en slap en kreeg maar een score van 6/8/9. Het bleek dat haar navelstreng om haar nekje zat. Om die reden viel haar hartslag steeds weg. Ze hebben dan ook bij de geboorte al haar navelstreng moeten doorknippen. Mijn man heeft dat daarna alleen maar voor de formaliteit nog een keer gedaan. Ondertussen dat ze bij Kayleigh controles uitoefenden hebben ze bij mij de placenta verwijderd. Dit voelde wel als een geboorte. Daarna kreeg ik 4 hechtingen. Ondertussen werd Kayleigh in de couveuse naast mij gelegd en toen zag ik haar eigenlijk voor het eerst pas goed en besefte ik dat we een hele mooie gezonde dochter hebben gekregen.
gefeliciteerd met jullie dochter. Wat fijn dat het nu toch goed gaat met haar. Geniet ze en veel geluk voor jullie samen. ( zo'n vacuum is best een opluchting als het echt niet meer gaat ik was heel blij dat ze mij gingen helpen met de vacuum, maar ons mannetje zat dan ook klem in het geboortekanaal. enige nadeel..zit van binnen en buiten onder de hechtingen )
Pffff dat klinkt idd niet echt als een vlotte bevalling... maar jullie hebben het mooi wel voor elkaar! Geniet er lekker van! Gefeliciterdt
Nou dat was ook niet al te makkelijk nee... Maar gelukkig is alles toch nog goed gegaan! Hele fijn kraamtijd en lekker genieten!
Poeh, wat spannend allemaal. Maar zo te lezen heb je je er aardig goed doorheen gesleept. Knap hoor! Van harte gefeliciteerd met je dochter!
Klinkt niet als een makkelijke bevalling. Maar gelukkig klink je smoorverliefd op het resultaat... en dat is dan toch het enige wat telt. Fijn dat alles gezond en wel is. Gefeliciteerd en geniet van haar!
Ik ben inderdaad smoorverliefd om mijn lieve kleine meid. Iedereen hartelijk dank voor de felicitaties ! Ik zit echt op een roze wolk