Ik zal ook maar eens mijn - in mijn ogen geen leuke ervaring - verhaal opschrijven van de bevalling van onze lieve dochter Yara. Maandagavond 18 december werd ik misselijk en voelde me helemaal niet lekker. Ik deed er verder niks mee, mede omdat ik nog zeker 2 weken moest voor mijn uitgerekende datum. We gingen maar lekker vroeg naar bed. Eerst een paar uurtjes geslapen, maar na een paar uur begon ik met overgeven en dit heeft geduurd tot half 3. Ik voelde me harstikke beroerd. Rond half 3 rolde ik weer mijn bed in en voelde opeens wat vloeien tussen mijn benen. Ik zei nog tegen mijn vriend, nou volgens mij is het begonnen. Ik stond op en zag meteen dat het niet goed was. Ik dacht dat mijn vliezen waren gebroken maar in plaats daarvan kwam er allemaal bloed uit. Ik liep naar de wc en daar leek het wel of je een volle fles leegde, allemaal bloed. Ik werd super nerveus, dacht echt dat er iets mis zou zijn. Mijn vriend belde naar de VK en deze was er binnen een kwartiertje. Gelukkig was het hartslagje van onze uk nog ok maar de VK vond het beter als ik meteen naar het ziekenhuis zou gaan. De ambulance was zo gearriveerd en weer binnen een kwartier lag ik op de verloskamer. Kreeg 2 infusen toegediend en dit leek wel wat te helpen tegen de misselijkheid (eventjes maar). Telkens als ik weer moest overgeven daalde het hartslagje van 140-150 naar de 80, dit was dus niet goed. Er werd een echo gemaakt en hieruit bleek dat er een stukje placenta ervoor lag en dit was gaan bloeden (misschien een stukje losgeraakt). Niet veel later kwam de gyn. binnen en vertelde ons totaal onverwachts dat ons kindje zo geboren zou gaan worden. De OK werd al in orde gemaakt en nog voor de dagafspraken zouden gaan beginnen was ik aan de beurt. Ik werd in een operatieshirt gehezen en werd voorbereid op de ks. Ondertussen lag ik maar te bibberen in mijn bed. Ik was zo bang en zenuwachtig voor wat er allemaal zou gaan gebeuren. Eenmaal op de OK aangekomen kreeg ik een ruggeprik. DIt vond ik allemaal wel meevallen, de eerste prik werkte niet goed dus werd nog een keer geprikt. Daarna is het allemaal heel snel gegaan, binnen 3 minuten was onze dochter geboren! Helaas geen thuisbevalling voor mij, waar ik zo op gehoopt had. Maar het allerbelangrijkste is dat onze kleine meid er is en het goed maakt.
Wat een ellendige nacht voor jou Roos1978! Maar wel de trotse mama nu van een lieve dochter. Van harte gefeliciteerd. Ik hoop dat jullie het beiden snel goed stellen.
Sjonge Roos wat een verhaal! Gelukkig dat alles goed is met jullie kleine meisje... Maar hoe is het nu met jullie? het was zo onverwacht dat ik me kan voorstellen dat je wel het een en ander te verwerken hebt...
Pffff dat is idd niet z'n leuke ervaring, maar in het ziekenhuis ben je in goeie handen. En je hebt er een mooi meisje voor terug gekregen
Jeee..... Dat is flink shrikken... Wat komt er veel in 1 keer op je af op zo'n moment! Gelukkig heb je een prachtige gezonde dochter! Gefeliciteerd meid!
Tis idd even schrikken meid maar gelukkig gaat alles goed met de kleine.. en met jullie ook toch.. Trotste ouders van jullie dochter