Jeetje ik krijg er tranen van in mijn ogen. I Gelukkig is het goed afgelopen. Gefeliciteerd met jullie mooie manneke en heel veel sterkte met het verwerken van deze heftige bevalling. Ik kan me voorstellen dat dit echt een plek moet krijgen.
Heb er ook tranen van in mijn ogen... wat een wonder dat jullie er allebei nog zijn. Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en veel sterkte met herstel en verwerking van alles!
jeetje meid,tranen stromen over mijn wangen zeg. Wat zijn jullie door het oog van de naald gekropen,van bijna niks aan de hand,ineens heel erge spoed dat je zonder dat de verdoving goed werkt losgehaald wordt om jou en jullie uk te redden. Wat hebben jullie het zwaar gehad zeg,en nu nog om dit allemaal te verwerken. Geniet van jullie kleine schat,hij heeft echt een engeltje op zijn schouder gehad. Liefs Petra
wat een heftig verhaal zeg!! zit gewoon meet kippenvel brr... hopen dat jullie mannetje gauw naar huis toe mag!! liefs esseltje
Jeetje heftig verhaal , neem de tijd om het allemaal en plekje te geven . Ik hoop voor jullie dat jullie mannetje vlug lekker mee naar huis mag . Liefs Edith Mama van mees*
Wat vreselijk zeg, dat is toch de nachtmerrie van elke zwangere vrouw, dat ze zeggen 'je placenta is los aan het laten'... Wat een wonder dat jullie stoere mannetje er toch zo sterk doorheen is gekomen! Echt een wonder.
Jeetje wat heftig zeg! En wat goed van je om het ´van je af te schrijven´. Neem echt goed de tijd om dit te verwerken. En geniet lekker van je bijzondere mannetje(s)!
Kippenvel... Pff wat een verhaal...! Gelukkig gaat het beter en hopelijk kunnen jullie dan lekker van elkaar gaan genieten. Gefeliciteerd met jullie zoon!
Heftig verhaal, dat zeker. Maar wel heel fijn dat jullie er beiden goed uit zijn gekomen. Ik hoop, dat je de omstandigheden waaronder hij werd geboren snel achter je kunt laten en knut genieten van dit enorme wondertje!
Ik raak niet snel onder de indruk maar wat een kippevel kreeg ik van jou verhaal. Heel veel heel veel geluk gehad op fff. Sterkte en hoop dat je dit trauma een plekje kunt geven want je kunt gerust stellen dat het een trauma is. En als je je niet goedvoelt gelijk gaan praten praten praten niet opkroppen het was niet mis wat je mee gemaakt hebt.
Ik lees nu je verhaal pas, naar aanleiding van de link die je in een ander topic plaatste. Wat een schrikbarend herkenbaar verhaal! Ik heb precies hetzelfde meegemaakt, alleen was ik al in het ziekenhuis toen het gebeurde. Een dag eerder was ik al opgenomen ivm hoge bloeddruk. Toen ik op 30 maart de baby de hele dag niet had gevoeld, heb ik om een CTG gevraagd. Die bleek niet goed te zijn en toen is het heel snel gegaan. Binnen 15 min lag ik in de OK en ook bij mij was er niet genoeg tijd om de ruggeprik in te laten werken. Wat een helse pijn! Maar gelukkig maar dat ze niet hebben gewacht, want het had geen 10 min langer moeten duren. Robin kwam meer dood dan levend ter wereld, was helemaal slap, blauw, ademde niet en had geen hartactie. Op dat moment heb ik dat allemaal niet zo meegekregen, maar achteraf is het toch ontzettend schrikken! Wat hebben wij veel geluk gehad!!! Vanaf dat hij zelf weer ademde is hij gelukkig heel snel goed hersteld. Na 4 dagen mochten we weer naar huis. Morgen is hij 8 weken en zn geboortegewicht is al verdubbeld! Hij doet het hartstikke goed, ik ben supertrots op hem! Hopelijk is Lucas (en jijzelf natuurlijk) inmiddels goed hersteld (heb nog niet het hele topic gelezen) en kunnen jullie nu alleen nog maar genieten! Wat is het leven toch een wonder he!
Jeetje heel herkenbaar, je hoort het zo weinig en nu hoor ik dus iemand met hetzelfde verhaal. Het lijkt net een boze droom op dit moment, net of ik het niet zelf heb meegemaakt. Maar ik ben zo dankbaar dat ons mannetje er nog is en dat hij zo supergoed doet. De neonatoloog heeft er vertrouwen in dat hij geen blijvende schade heeft over gehouden van het zuurstoftekort, maar garanties geven ze niet. Over twee weken krijgt Lucas een MRI scan. Lucas heeft trouwens nog wel 2,5 week in het ziekenhuis gelegen, maar hij was ook te vroeg geboren dus tja. Hier een foto van ons mannetje, hij is vandaag alweer een maand oud: Bekijk bijlage 153747
Wat een schatje zeg! Echt een mooi ventje Je hoort het inderdaad niet vaak, en als het gebeurt loopt het meestal slecht af helaas. Ik ben heel blij dat het bij jullie ook goedgekomen is! Heb jij er nog last van, dat je het nog moet verwerken? Ik eigenlijk helemaal niet maar ben bang dat het misschien nog komt. Ik heb wel gisteren nog een keer de foto's vd operatie en de dagen erna bekeken. Ik ben blij dat ik die heb, want alles is zo snel gegaan dat ik niet alles even bewust heb meegemaakt. Ik ben wel heel bang dat er bij een volgende zwangerschap het weer gebeurt en dat we dan niet zoveel geluk hebben.... Maar zoals we er nu over denken blijft het bij 1 kindje. En hoe gaat het verder met je? Nog last vd keizersnee? Waar gaan ze precies naar kijken met de MRI scan? Met hoeveel weken is Lucas geboren? Robin bij 38+5, dus niet te vroeg, maar hij was erg klein, maar 2506 gram. Mn placenta had ook verkalkte stukken en was echt op aan het raken. Robin moet eind december terug naar de kinderarts. Ze kan dan beter inschatten of hij er iets aan over heeft gehouden.
Hoi hoi Lucas is geboren met 35 weken en 1 dag. Uit zijn navelstrengbloed hebben ze kunnen zien dat hij behoorlijk wat zuurstoftekort heeft gehad. Maar dat heeft hij verder niet laten zien. Hij heeft geen convulsie's gehad. En deed het eigenlijk meteen heel goed. De neonatoloog denkt dat hij er geen schade van heeft. Ook de eerste echo van zijn hersens was goed. Maar omdat wij toch wel erg ongerust zijn, gaan ze een MRI scan maken, daarop kunnen ze zien of er beschadigingen zitten in zijn hersenen en in welk deel. Als er een beschadiging zit zegt het trouwens nog niet dat je dat ook gaat merken het kan ook heel goed zijn dat andere delen van de hersens dat weer gaan overnemen. Maar goed ws. heeft hij helemaal geen schade. Als je hem nu zo ziet zou je niet zeggen dat hij het zo zwaar heeft gehad. Ik heb er op dit moment ook geen last van, alles wat gebeurd is lijkt wel een boze droom, alsof het niet daadwerkelijk bij ons gebeurd is. Op dit moment ben ik zo heerlijk aan het genieten van onze kleine man. Maar ze hebben wel gewaarschuwd dat de klap vaak pas na een paar maanden komt, dus tja. Van de keizersnee heb ik weinig last, jij? Vind het wel bijzonder om te lezen dat iemand bijna hetzelfde heeft meegemaakt, want je hoord het niet zo vaak. En bij jouw is ook nog maar zo kort geleden. En dat inderdaad allebei onze mannetjes dit hebben overleefd maakt het allemaal nog meer bijzonder. Want helaas lopen de meeste van dit soort verhalen heel anders af. Lucas die staat trouwens het komende jaar wel onder controle bij de neonatoloog en de fysio kijkt dan ook mee naar zijn ontwikkeling. Nog een keer zwanger worden zou ik denk ik niet durven, maar wij hebben het geluk dat dit ons derde kindje is.
Hier een foto van ons dappere mannetje, vandaag 8 weken oud: Bekijk bijlage 153920 Ben zo trots! Ik heb trouwens ook helemaal geen last van de keizersnee, helemaal niet gehad eigenlijk (de eerste dagen wel moeilijk lopen natuurlijk). Ik zou er zo weer voor kiezen, ondanks dat het wel heeeeel erg pijn deed tijdens de operatie (maar bij een geplande ks heb je dat natuurlijk niet).