Hier mijn verhaal. Ik was zaterdag 24 feb uitgerekend en in de middag rond een uur of 16 kreeg ik ineens een ander soort pijn erbij (had al harde buiken de hele tijd, maar dit was iets nieuws): pijn begon in mijn rug trok door naar mijn stuit en naar mijn bovenbenen. Eerst om de 15 minuten toen vanaf 17.30 uur om de 5 6, 8 minuten. Toen ze regelmatig om de 5 minuten kwamen heb ik de vk gebeld en die is komen kijken om 18.30 uur. Ze zei dat er nog geen ontsluiting was en dit slechts voorwerk was. Rond 21 uur werd het erger en heb ik mijn man van zijn werk gebeld om naar huis te komen (hij is brandweerman en zat op de kazerne). Toen hebben we rond 22 uur weer de vk laten komen en die zag dat ik zo'n pijn had dat ik niet kon slapen en heeft me naar het ziekenhuis gestuurd zodat ik daar wat kon krijgen tegen de pijn omdat het er naar uit zag dat het een valse start was en het nog wel es heel lang zou gaan duren. In het ziekenhuis kreeg ik morfine en werd een hartfilmpje gemaakt van onze baby. Maar de morfine werkte niet echt en ik bleef met pijn om de 5 minuten van 23.00 tot 05.30 uur in de ochtend! Aaargghhh! (dat ging er door ons heen toen...) Ik zei ook heel vaak "dit doen we niet meer!" Toen rond 06.00 uur had ik 1 cm ontsluiting en was de bevalling officieel begonnen. Vliezen werde gebroken en voila: 3 cm ontsluiting! Langzaam werden de weeën nog sterker. Steeds om de 5 min. Vooral rug en beenweeën. Wist niet wat ik ermee moest! Ik kreeg infuus met remifentanyl tegen de pijn, dat was heerlijk want de scherpe kantjes gingen van de pijn en ik kon me beter concentreren op het wegpuffen. Maar de baby had gepoept in het vruchtwater en werd bovendien te rustig van de remifentanyl (hartslag ging drastisch omlaag! verpleegsters en vk in paniek!) Dus van de pijnbestrijding af. Kon niet plassen: catheter erin. Gynaecoloog erbij: weeën opwekker werd toegediend om het allemaal sneller te laten verlopen. Er werd geopperd dat ik om 9 uur een ruggenprik zou krijgen en dat het een keizersnee zou worden. Op dat moment vond ik alles best als die baby er maar zo snel mogelijk uit zou komen en de pijn op zou houden. Maar om 9.30 hadden we nog geen prik gekregen en dacht ik dat het nooit zou eindigen... 9.45 hadden we eindelijk 10 cm ontsluiting! Ik mocht eindelijk gaan persen. 5 keer persen, een knip, vacuumpomp en inscheuren intern (niks van gevoeld overigens van die knip en die scheur) en ze was er ineens! Pijn was weg en ik was zo blij, zo ontzettend OPGELUCHT EN GELUKKIG! Ik lag gewoon te lachen tijdens de hechtingen! Nu hebben we een beetje ritme thuis en rust gekregen en we zijn helemaal verliefd op onze mooie dochter. Ze heet Charlize en we hebben als roepnaam Charlie. Alle andere meiden nog veel succes! Het doet pijn, maar ik zou het zo weer doen, echt waar! Liefs Mirella28
Dat was een heftige bevalling! Maar fijn dat je er achteraf toch positief op terug kan kijken! Gefeliciteerd met jullie dochter!
Gefeliciteerd met jullie dochter! Hopelijk komt ons meisje er ook snel aan...! Geniet ervan! Groetjes,
gefeliciteerd met de geboorte vam jullie dochter. geniet er maar lekker van ik wens jullie een fijne kraamtijd liefs mariska
Bedankt allemaal. En de kraamtijd is tot nu toe ook heel leuk! Het lijkt wel of je elke dag jarig bent! Alleen die borstvoeding; pffff, dat is best pijnlijk. Maar wordt hopelijk vanzelf minder (zegt de kraamverzorgster in ieder geval.) Voor degenen die nog moeten, wees er niet bang voor (dat was ik wel), je bent echt sterker dan je denkt!
Van harte gefeliciteerd! Enne... borstvoeding hoort geen pijn te doen hoor! Misschien even een lactatiekundige bellen?
Wat een prachtig verhaal. Enorm pijnlijk, allemaal vervelende dingen ( ziekenhuis, knip, inscheuren, vacuumpomp enz... ) maar dan toch eindigen met ontzettend veel geluk, opluchting en de woorden: Ik zou het zo weer doen! Dat geeft mij in elk geval moed! Gefeliciteerd met je meisje,
Lieve Mirella, Van harte gefeliciteerd met je dochter! Geniet van je kraamtijd en ik hoop dat de bv minder pijn gaat doen en je kunt genieten van dat mooie meisje die heerlijk ligt te drinken aan de borst. Ook ik heb de eerste dagen last gehad van het zuigreflex van mijn kleine meid, wat heeft zij een kracht zeg... Gelukkig is de pijn nu weg en geniet ik met "volle teugen" van haar als ze ligt te drinken .....zo lief en bevredigend.. Madelief is ook na een uur persen met een knip en met de vacuumpomp geboren, maar precies zoals jij al zei als je dat kleine meisje ziet vergeet je al je pijn .....
Ja hoor, bij mij deed het de eerste week ook pijn, dat is idd heel normaal! Daarna hoort het wel over te gaan! Mirel, nog van harte meid, helaas kunnen wij niet op kraamvisite komen, maar dat maken wij na juli weer helemaal goed! Dikke kus voor die kleine en een knuffel voor jou!