De beste manier in algemene zin bestaat niet: dat is kindafhankelijk. Bij M werkt het wel om de 'machtsstrijd' aan te gaan, die wil vaak niet eten, maar als ze eenmaal eet dan bunkert ze als een malle. Dat is al heel erg lang zo, dus idd toen ze baby/dreumes was met afleiding (boekje, LP popje) en nu moet ze gewoon haar bordje leegeten. Let wel, dit is een kind dat zo een kinderbakje vol couscous + groentenprut kan eten en daarna nog een kinderbakje vol losse couscous (en dan nog ondergemiddeld gewicht). Bij T werkt een beetje afleiden wel aardig, maar bij hem is het meestal veel simpeler: als hij niet wil dan wil hij niet en hij heeft dan ook geen trek. Slaapt er bijvoorbeeld niet minder om. Dus voor hem geldt die 'algemene' regel wel
Fransa: hier in Canada kun je bij Walk-In-Clinics terecht voor wegen en meten (noemen ze hier een 'well-baby exam'), wij hebben even uitgezocht in welke clinic wanneer een pediatrician aanwezig was (veel gaat hier via kinderartsen) en konden toen zo langskomen. Volgens mij bestaan dat soort mogelijkheden in de VS ook, dus misschien kun je dat vinden? Wij zijn hier sinds januari, mijn man is Canadees, en we hebben net 3 jaar in Nederland gewoond, maar zijn nu weer hier (voorgoed, of in ieder geval voor een lange tijd, je weet natuurlijk nooit wat de toekomst brengt).
Hier hetzelfde, vaak als ik het eten op tafel zit, zit Eva meteen te mokken. Dan moeten we haar altijd even aansporen/omkopen om iets te gaan eten. Bij nieuwe dingen is het helemaal drama, dat wil Eva gewoon echt niet proeven. Ze lust veel dingen ook niet, doordat ze niet wil proeven, dus eigenlijk weet ze niet of ze het niet lust . Erg frustrerend. Maar we kunnen/willen haar niet dwingen, dus dan maar niet. Dingen die op bekende dingen lijken eet ze wel (vega gehaktbal lijkt op gewone gehaktbal en eet ze na wat aarzeling wel). Ik kook altijd wel 1 ding dat ze lust.
mcm78, bedankt voor de tip! Heb via google een walk-in clinic gevonden hier vlakbij die ook zo'n well-baby exam aanbiedt. Daar morgen maar eens naar toe bellen of ik zo langs kan komen met m'n mannetje. Vanavond heeft meneertje trouwens lekker van onze patatjes mee zitten smullen. Z'n eigen potje hoefde hij niet veel van te weten. Nou ja, wel nogmaals het bewijs dat hij prima dingen lust maar er kennelijk geen zin in heeft.
Hij krijgt wat wij eten alleen in grof gepureerde versie. Stukjes wil hij niet. Als we iets eten wat te scherp ofzo is krijgt hij z'n eigen prakje.