Eigenlijk heb ik 6 vlinderkindjes door de natuur gekozen maar bij mijn 5 eerste vlinderkindjes ben ik er niet zo bewust mee bezig geweest en heb dit eigenlijk afgedaan als een normale "miskraam" en heb er niet zo bij stil gestaan als bij mijn laatste vlinderkindje en dit kindje wil ik dan bewust benoemen en mijn verhaal hier vertellen. Op 1 mei 2006 ben ik gestopt met de pil omdat we vanaf die datum bewust voor een kindje hebben gekozen. En op 18 november heb ik toen mijn laatste menstruatie gehad wat inhield dat ik op 25 augustus 2007 zou zijn uitgerekend. Op 21 december was de zwangerschapstest "positief" op 28 december zijn we bij de huisarts geweest om een verwijzing naar het ziekenhuis te vragen en die heb ik dan ook gekregen. Op 30 december heb ik wat bloedverlies en ik bel het ziekenhuis waar ik gelijk terecht kan. Er wordt een echo gemaakt en ze kunnen wel zien dat er een zwangerschap zit maar ze kunnen nog geen levend vruchtje zien. Mijn Hcg wordt geprikt en daaruit blijkt wel dat er een zwangerschap zit want het hormoon is hoog en dus een goed teken. Een dag later mag ik alweer terug komen want ze willen mij blijven controleren omdat ze een beetje bang zijn dat het een buitenbaarmoederlijkezwangerschap zou kunnen zijn. 31 dec wordt het vruchtzakje opgemeten en dat is +/- 6 mm .... 2 januari moet ik weer terug komen en is het vruchtzakje +/- 11 mm dus het groeid in ieder geval wel goed alleen is er nog geen embryo te zien. Op 8 januari wordt er weer een echo gemaakt en "bingo" we zien een embryo van 4,2 mm met een kloppend hartje en ik zou ongeveer 6 weken zwanger zijn ( een week korter dan mijn eigen berekening ). Maar we zijn blij ... het leeft en het laat zich er goed uitzien tis nog geen garantie dat het goed zal blijven gaan maar we hebben hoop. 18 januari weer in het ziekenhuis geweest en de echo is weer goed, het kindje groeid goed en alles is positief. 24 januari ook weer het zelfde verhaal geen reden voor ongerustheid want het hartje blijft kloppen en het kindje groeid ook nog steeds goed .. we beginnen er dus langzaam in te geloven ik ben nu 8 weken en 4 dagen zwanger. Twee weken later weer naar de gyn toe .... die ontvangt ons al anders dan voorheen want wat blijkt .... via de huisarts heeft ze vernomen dat mijn kinderen bij hun vader uit huis zijn geplaatst en onder toezicht staan en nu vraagt ze of zij info mag inwinnen bij jeugdzorg over mij en mijn kinderen? Ik sta met een mond vol tanden en weet niets te zeggen. Maar Cor vliegt uit zijn vel en vraagt wat dat met dit kind te maken heeft waarop de gyn zegt dat ze met 2 patiënten te maken heeft en dat ze wel zeker wilt weten of dit kindje goed terecht komt bij ons. We zijn alle twee bloed en bloed link en dat merkt ze ook wel en we geven dan ook geen toestemming. Waarop de gyn zegt van: Nou zullen we dan maar naar de baby gaan kijken? Ik ga liggen en de echo wordt gemaakt ... en dan krijgen we nog een klap te verwerken .... het hartje van de baby is toch gestopt met kloppen ... toen was de chaos compleet ... ik zeg gelijk dat ik de baby niet in de wc wil verliezen of ergens anders .... ik wil gecurreteerd worden onder algehele narcose ... nou dat gaf gelijk een probleem want dan moet de ok geregeld enz enz .... dus ik zou met 2 weken een oproep krijgen en daar ben ik niet blij mee want dan loop ik nog de kans om het kindje spontaan te verliezen .... na bijna 2 weken begin ik te vloeien en we gaan naar het ziekenhuis .... daar zegt mijn man dat hij me niet meer mee naar huis neemt want ik kan dat niet aan .... ik wordt opgenomen en op de spoedlijst gezet en een dag later wordt ik gecurreteerd en ben ik mijn kindje kwijt. Ik was 11 weken zwanger toen ik gecurreteerd ben maar ons kindje was met 8 weken en 4 dagen al overleden. De gang van zaken in het ziekenhuis heeft ons erg tegen de borst gestoten en we willen bij een volgende zwangerschap niet meer terug bij deze gyn. Het verhaal van mijn volgende zwangerschap van Nikkie* is ook op deze site te lezen. Maar nu heb ik dus 2 vlinderkindjes die ik bewust verloren heb ..... lfs. Nicole
he coni, ik vind de reactie van de gyn ook niet kunnen. Ik wens je veel sterkte me je verwerking, vorig jaar hebben ze bij mij ook op 11 weken gezien dat het hartje was stilgevallen van onze kleine uk. Was er kapot van , heb ook een curretage gehad want na 3 weken zat het er nog op. Veel succes meid en heel veel sterkte