Hoi samira, Allereerst heb ik veel bewondering en respect voor je, en kan jouw gevoelens heel goed begrijpen.Het is ook nogal wat! Maar ik snap Tom ook, misschien zijn een aantal dingen niet waar wat hij schrijft maar ik snap hem wel, voor hem is het ook moeilijk, hij heeft geen keus, hij is niet verliefd, maar je blijkt zwanger, wat een dilemma. Ik zou toch proberen om weer met Tom in gesprek te komen, mogelijk met ouders. Niet om als doel weer een stel te vormen, maar wel over de toekomst van je kindje te praten.Ik snap best dat er over en weer vervelende dingen zijn gezegd, hij en jij, is ook begrijpelijk. Maar probeer toch samen aan de baby te denken, die moet een toekomst hebben, die mag niet de dupe worden, feit blijft dat jullie ouders worden, en hoe je dat samen oplost mag niet belemmert worden door een hoop wrok tussen julie beiden. Een baby is een grote verantwoordelijkheid. Ik snap best dat je geen abortus wilt, dat is iets wat Tom moet respecteren, jullie zijn allebei verantwoordelijk; als je sex hebt zijn jullie ook samen verantwoordelijk voor de gevolgen, niet alleen de vrouw! Ik hoop dat er een oplossing komt voor je, want ik weet zeker dat je het aankan. Maar je zult alle hulp nodig hebben.Ik heb ook begrepen dat je wein ig steun krijgt van jouw ouders, wegens cuturele opvattingen, voor jou dus nog moeilijker. Heel veel sterkte, leifs Patricia
Ja inderdaad, zitten er wat details in, om ze zo maar te noemen, die niet geheel volgens de waarheid zijn. Ik heb een gesprek gehad met die vriendin en tom (over msn), ging eerst heel goed, maar later begon hij weer met verwijten en mij uitdagen (kookte van woede), maar ik ben het hele gesprek kalm geweest. Uiteindelijk kwam het eruit dat hij me hoe dan ook niet wilde helpen, en absoluut niets met het kind te maken wilde hebben, (hebben hem nog een uur extra bedenk tijd gegeven). Heel misschien wilde hij wel iets met het kind te maken hebben als het 4 is... Daar zijn zowel ik als de "onpartijdige" vriendin niet mee accoord gegaan. We vonden beide dat je het niet tegenover mij en het kind kon maken om af en toe de leuke pa uit te hangen als het hem toevallig goed uit komt... Dat eindeigde dus met dreigementen, en was alles voor niets geweest. Ik ben gewoon het hele gespre kalm geweest, en liet hem gewoon zeggen wat hij wilde zeggen, maar alsnog vond hij dat ik mijn "leugens" en fouten d.m.v dit gesprek wilde goedmaken... Die opmerking deed pijn, want ik was me eerlijk waar van geen kwaad bewust... Ik heb een gesprek met mijn familie gehad, en binnenkort gaan ik, mn moeder en mn tante met zijn ouders en hem praten, over wat er nu gaat gebeuren... bang... EN mn moeder en mn tante gaan het aan mn vader vertellen (extreem moslim)... Dus we leven de komende tijd in angst... Wnt de kans is heel groot dat hij mij of gewoon iets aandoet, me ontvoerd, of vermoord.... ... Dus ik heb nu slapeloze nachten, omdat dit misschien wel de laatse paar dagen van mn leven kan zijn...die kans is er gewoon en datbesef ik me ook, ik HOOP alleen dat het allemaal goedkomt....
Pff Meis dat ook nog er bij gebeurd dat echt nog ? ook in 2006.....veel sterkte en denk aan je zelf he en aan je kleine want dat verdien je niet hoor....zoek anders hulp of wat dan ook want zulke stress is niet goed...
hey meis heel veel sterke!je hebt het niet makkelijk en ik wens je al het beste en dat het straks allemaal maar veel makkelijker mag gaan! dikke knuffel
Bedankt allemaal. Tja, zelfs in 2006 gebeurd dit... Ik heb al geprobeerd om contact op te nemen met maatschappelijk werk voor hulp, maar dat lukte niet... Dus maandag gewoon weer! Als er nog iets "spannends" gebeurt dan vertel ik het meteen, dan weten jullie ook gelijk nog of ik nog leef ... Sorry klinkt allemaal heel dramatisch, maar het is helaas de werkelijkheid, gelukkig dringt het nog niet helemaal tot me door... Soms geloof ik echt dat er een vloek op me rust want mnhele leven gaat al zo ongeveer zo... Gelukkig ben ik wel wat gewend, dat is het enige voordeel... Ik ben iig blij dat er weinig mensen zijn die hetzelfde ondergaan, je overleeft het uiteindelijk wel, maar in je hoofd ben je al 6 keer gedood...
Ja joh als je hulp nodig hebt moet er eerst wat ergs gebeuren....maar als je zo bang bent dat je vader je wat aan gaat doen....waarom ga je dan niet weg want thuis ben je dan natuurlijk ook niet veilig...tjee dit is voor mij moeilijk te bevatten hoor.....
Kun je niet naar een blijf van mijn lijf huis? Ik zou zelf niet gaan afwachten denk ik! Veel sterkte meis! Ik hoop dat alles rustig verloopt voor je.
Ja voor mij ook, aan de andere kant ben ik al zoveel jaar bang voor hem gewesst/gevlucht/verstopt/ontweken/verdedigd tegen... En nu was dat eindelijk niet meer zo, en ik ben bang dat als ik weer ga vluchetn, mn hele leven weer herhaald zal worden... Ik moet alles maar gewoon onder ogen komen denk ik, tegenover mezelf watbetreft angst zou dat wel het best e zijn, maar niet het makkelijkste/leukste... Mn moeder heeft nu weer een huilbui, omdat ze zich gewoon zorgen maakt over wat mn vader met me gaat doen.. Ik voel me echt heel schuldig tegenover haar... Ik weet niet hoe ik haar moet kalmeren, want zij weet gewoon hoe mijn vader is, en ik kan nu dus niet de situatie inpakken in zacht knuffelig cadeau-papier, waardoor ze zich wat minder zorgen gaat maken (mijn moeder is trouwens gewoon helemaal nederlandse)... Ik ga denk ik maar even een snelcurusus zelfverdediging volgen
Hoi Samira, Waarom ga je inderdaad niet naar een blijf van m'n lijf huis. Volgens mij hebben we dat gewoon ergens in het centrum zitten van Haarlem. Wees nou verstandig en ga er alsjeblieft naar toe. En moeten zij het perse aan je vader vertellen? Ik zou je zo graag willen helpen. Ik weet alleen niet hoe Als er iets is wat ik voor je kan doen stuur me dan een PB-tje ofzo. Misschien kan ik je in ieder geval advies geven. Ik ken wel behoorlijk wat instanties in Haarlem. Liefs, Lesley
Nee, zelfs dan kan mn vader mn vinden, hij kan me zelfs vinden als ik naar een pretpark ga aan de andere kant van het land... (Dan schrik je je rot hoor, geloof me). Ik moet het gewoon maar zien op te lossen, anders blijft hij me maar achtervolgen...
Ja maar dan zijn er in ieder geval instanties op de hoogte van de situatie. Nu helemaal niemand eingenlijk behalve wij en je moeder en een paar vrienden misschien. Die instanties kunnen in ieder geval wel iets voor je betekenen. Woont je vader ook in Haarlem of niet?
Je vader wil dan ook vast geen contact meer met je dus waarom wachten dat je hem onder ogen komt als je weet dat de kans groot is dat hij jou en dus je baby wat aan gaat doen...kies voor je eigen leven hoor... Tjonge soms wordt ik wel moe van die ellende wat een geloof met zich mee brengt hoor...al die oorlogen enzo en nu dit...ben blij dat ik dan een ongelovige ben maar goed...ga inderdaad niet af zitten wachten want je bent ook nog zwanger van een hummeltje
Ja jullie hebben misschien wel gelijk. Mijn vader woont ook in Haarlem... Ik denk er nog even over na, want ik moet inderdaad mn pukkie beschermen...
Wanneer gaan ze het je vader vertellen en waarom? Vooral als je moeder weet waar je vader toe in staat is snap ik niet dat ze het gaat vertellen. Anders moet je gewoon even langs het politiebureau lopen (weet niet of je in schalwijk woont) ik woon in Molenwijk trouwens. Zij kunnen je alle informatie waarschijnlijk ook gewoon geven. Misschien een idee?
ja daar ben ik weer zat te denken je ex moet je maar helpen hoor kan me niet voorstellen dat hij zou willen dat zn ex en zn ongeboren kind wat overkomt....of draaf ik nu een beetje door?
Nou, mn vader krijgt het zoeizo wel te horen, mijn jongste broertje weet het , maar kan zn mond niet houden. als mn pa het van hem te horen krijgt is hij nog bozer dan wanneer mn moeder het verteld.... Ja ik woon in Schalkwijk (Europawijk). Politie doet hier niets mee (weet ik uit ervaring). Het komt vast allemaal goed.... Ik werd net door mn ex opgebeld met de mededeling dat hij het zijn ouders heeft verteld, en die willen z.s.m een gesprek, eindelijk weer iets beter nieuws! Ze staanwel volledig aan zijn kant, maar had ook niets anders verwacht...
We leven hier gewoon nog in de middeleeuwen als ik het zo lees, niet normaal zeg! Een blijf van mijn lijf huis ergens in Friesland zoeken. Als ze je vinden wordt je daar beschermt. Tenminste, als je je aan alle aanwijzingen houdt. ( een keer meegemaakt met een kennis) Veel sterkte
Ik weet dat de politie eigenlijk niets doet behalve dat ze je vader zouden waarschuwen wanneer hij je zou bedreigen. Maar daar gaat het niet om zij kunnen je namelijk wel doorsturen of je in ieder geval de juiste telefoonnummers geven waar je naar toe kan bellen. Maar ik denk inderdaad dat je naar een blijf van m'n lijf huis moet gaan in Friesland ofzo. Is misschien wel slimmer. Ook vind ik dat je echt serieus nu wat moet gaan doen want deze situatie is niet goed voor jou maar ook niet voor de baby. Als je hulp nodig hebt hoor ik het wel van je. Liefs, Lesley
Bel in iedergeval een blijf van mn lijfhuis...denk dat je vanuit daar een betere toekomst op kan bouwen dan vanuit de situatie waarin je nu zit....ze kunnen je vast wel advies geven waar je moet wezen en wat je het beste kan doen....afwachten is geen optie in jou geval hoor....gewoon even bellen..