Ok, ik denk er even over na, is toch een behoorlijke stap om zover weg te gaan wonen.... Bedankt allemaal!
Ik zou ook niet af gaan zitten wachten dan hoor, alhoewel, de politie of wie dan ook, ziet je aankomen. Een blijf van m'n lijf huis of VBOK huis ofzo is dan een betere optie...
Sorry, ik wil toch even wat kwijt... ik werk toevallig voor de politie en ik weet uit ervaring dat mijn collega's wel wat doen. het is alleen een moeilijk iets...dat eerwraak.. het is zo on nederlands, dat wij van de nederlandse er zelf niet mee weten om te gaan omdat het protocol nog in de kinderschoenen staat. Binnen jouw regio moet er een Meldpunt Etnische Politie (MEP) zijn. Daar zitten collega's die zich specialiseren in etnische geweld waar eerwraak onder valt..en die collega's weten echt wel hoe ze jou kunnen helpen...kunnen ze dat niet, zoeken ze altijd hulp bij andere korpsen.. los daarvan is er ook nog sprake van huiselijk geweld en zoals jullie misschien wel weten, is dat momenteel een hot issue...het is een van de prioriteiten van de politie. je kunt trouwens niet zomaar een blijf van mijn lijf huis bellen.....je moet eerst aangifte doen...en de behandelend rechercheur regelt een meeting.. niemand weet waar die huizen zijn....logisch, want anders kunnen vaders of partners zo maar even langs komen wippen.. tip... ik snap niet helemaal waarom je vader ingelicht moet worden als je van te voren weet dat zijn eer raakt aangetast.. als het dan zonodig moet, zorg dan dat er iemand van het MEP of zo bij zit....in ieder geval een derde partij... misschien wel een rechercheur jeugdzaken of zo? ik moest dit even kwijt... Aoife
Het voor vader verbergen lijkt me moeilijk... Of heb je geen contact meer met je vader? Een zwangerschap houd je natuurlijk niet zo makkelijk verborgen... Maar wat ik niet snap (weet er weinig van hoor,...) maar als je vader extreem Moslim is waarom is hij dan met een nederlandse vrouw getrouwd? Ik neem aan dat als je extreem moslim bent je ook met een vrouw trouwt die moslim is! Of heb ik het mis...?
Ik raad je aan (zoals je al van plan was) maandag gelijk weer het maatschappelijk werk te bellen. Zij kunnen je ook meer info geven tav van opvangadressen als bijv ; blijf van mijn lijf-huizen. (Je kunt hier overigens ook zonder aangifte terecht!) Het is idd een stap om hiervoor te kiezen maar je moet wel weten dat je van daaruit begeleid wordt bij het vinden van huisvesting, het regelen van inkomsten etc. Als het voor jou uit veiligheidsoverwegingen beter is om ergens anders een nieuw bestaan op te bouwen, is dit de juiste weg. Zoals je idd zelf al aangaf draag je nu niet meer alleen de verantwoordelijkheid voor jezelf maar ook voor je baby.
Hoi, Jeetje wat een toestand meis! Je bent nog minderjarig! en ik denk dat je je beter aan kunt melden bij een tienermoederproject! hun kunnen je daar goed helpen en waarschijnlijk ook aan een eigen huisje/ flatje op den duur! Als ik jou was zou ik maar eens contact opnemen met BJZ bureau jeugdzorg want jou ouders mogen nu gewoon nog over jou beslissen! als je een voogd toegewezen krijgt is dat niet meer zo en beslist die.... en aangezien je 17 bent hoef je ook nergens meer verplicht naar toe maar moet een voogd jou wel helpen en een oplossing voor je woonruimte zien te vinden! suc6 meid! x
Hmm... aoife geeft hier toch wel interessante info. Ik vind het nu wel ineens een hele andere wending nemen allemaal. Misschien dat Aoife je via PM nog wat raad en advies kan geven, want ik kan me niet voorstellen dat je geen maatregelen kunt nemen in dit land!
Bedankt allemaal. Bedankt voor deze info Aoife, ik laat het zo gelijk mn moeder lezen, want het is wel heel belangrijk om te weten... Ik heb trouwens een gesprek (moeder en tante waren mee) met Tom en zijn ouders gehad, verliep allemaal heel netjes, afgezien van het feit dat Tom zijn leugens/onwaarheden probeerde te verkopen... Maar het gaat toch wel een rechtzaak worden wat betreft allimentatie,want Tom kan het niet betalen, en zijn ouder zijn niet van plan me veel geld te geven, omdat ze zoiets hebben van: het is jouw keuze om de kleine te houden, niet de zijne, jij moet je maar een beetje redden, want hij kan er ook niets aan doen dat jij geen abortus pleegt, en je trekt hem al genoeg mee de ellende in...
daar ben je mooi klaar mee.Je ex kan ook in de weekenden werken hoor!druk hem maar mooi met de neus op de feiten dat het ook zijn zaadje is geweest! en zijn ouders zijn ook niet de slimsten want een abortus doe je niet zo maar ff! Haha jij trekt hem de ellende in?nou sorry maar volgens mij ben jij degene die de meeste ellende heeft nu! meissie succes en denk echt na over een blijf van me lijf huis! liefs
goddess tear..ik wil je heel veel sterkte wensen..ik begrijp dat je in een hele moeilijke situatie zit..en vind je heel moedig.. Echter wil ik wel even iets rechtzetten.. Eerwraak is wel iets dat bestaat in de Islam..maar betekent niet dat een vader zijn dochter kan vermoorden of verwonden etc. Dit wat haar vader dus doet heeft niets met de Islam te maken maar met cultuur.. (eerwraak zou enkel kunnen op het moment dat vader zijn dochter verkracht ziet worden en om haar te beschermen kan hij de verkrachter bevechten, ook hier is moord niet zomaar toegestaan en gaat deze zaak naar de rechtbank) Hoop dat ik dit iniedergeval duidelijk hebben kunnen maken..was even voor de goede orde dus
Ik snap niet dat je het zover wilt laten komen. Het is duidelijk dat hij niets wil met dit kindje. Ik zou hem verder helemaal links laten liggen (ook financieel gezien) en nu gewoon verder gaan met je leventje!
Hoi Samira, Ik volg je verhaal al vanaf het begin, maar heb eigenlijk nog nooit gereageerd. Maar nu doe ik het, omdat ik over dat alimentatiegebeuren een duidelijke mening heb. En het is al eerder door andere mensen gezegd. Laat het gaan, die alimentatie. Tuurlijk scheelt het je geld, maar je hoeft ook verder dan niks meer met hem te maken te hebben. Hij kan geen eisen gaan stellen dat ie het kind wil zien enzo. En als hij wel moet gaan betalen, dan moet je ook met hem in contact blijven. En als ik het allemaal zo lees, heb je daar helemaal geen zin in, toch? Maar goed, jij moet die keuze maken. Maar ik zou mijn energie niet in een rechtzaak gaan steken, maar in het zoeken naar eigen woonruimte en werk. Dan bouw je, denk ik, meer aan de toekomst. Sterkte, Linda
dames, bedankt voor jullie reactie... Ik moet nu gewoon even alles op een rijtje zetten... Dus het spijt me als ik geen vreselijk nuttige en veelzeggende reacties post. Ik ben gewoon even in de war vanwege deze omstandigheden... SOrry hiervoor, en nogmaals bedankt voor jullie reacties. Groetjes, Samira
Even over de beslissingsbevoegdheid van ouders of voogd over een minderjarige: laatst las ik bij gemeente dat je als minderjarige aan de rechter kunt vragen om als volwassene te worden gezien (officieel dan). Dan heb je als 17-jarige alle rechten en plichten als een volwassene volgens de wet, ook met oog op het kindje. Ik heb het alleen maar even vluchtig gelezen omdat ik toch moest wachten dus het precieze weet ik er ook niet van, maar ik kan me wel indenken dat het zo zijn voordelen heeft. Even opgezocht: http://www.postbus51.nl/index.cfm/t/Wan ... faultintro In het kort: U bent meerderjarig indien: u als moeder van een kind zestien of zeventien jaar bent en u bent meerderjarig verklaard door de rechter. Meerderjarigverklaring door de rechter Bent u een moeder van zestien of zeventien jaar dan kunt u de kinderrechter vragen om u meerderjarig te verklaren, zodat u het gezag! over uw kind kunt krijgen. Gezag: http://www.postbus51.nl/index.cfm/t/Wel ... faultintro Ik hoop in ieder geval dat je hier wat aan hebt. Je zult waarschijnlijk omkomen in de regels en wetten en nog meer van die zooi, maar het geeft ook rust alles goed geregeld te hebben. Ik wens je alle kracht van de wereld en je wordt een fantastische mamma in mei
Dankje assepoester, Maar gelukkig ben ik 18 als ik mn kindje krijg. Een geluk bij een ongelukje zegmaar
Zonder allimentatie moet het allemaal wel kunnen natuurlijk, ik bedoel, waar wou ze dan alles van betalen? Ik zit al dagenlang te broeden op een mening: wel zegge, niet zeggen? Ik vind het een beetje lullig, maar ik hoop dat je het goed oppakt. Nu ik de reactie van de ouders van Tom lees, wil ik dit toch ff plaatsen. Tom en jij hebben samen gemeenschap gehad en daar zijn consequenties aan verbonden. Wat je ook doet, er kán een kindje uit geboren worden en daar ben je dan samen verantwoordelijk voor. Nu is dat de verantwoordelijkheid die Tom (gedeeltelijk) op zich genomen heeft, maar zijn ouders mogen die verantwoordelijkheid nu niet geheel op jou afschuiven: dat jij hem mee de ellende intrekt. Ik vind het echt een klere-situatie voor je en je slaat je er geweldig doorheen, heb ik zo het idee. Maar ik van dit soort verhalen krijg ik wel de kriebels. Dan denk ik: bewaar gemeenschap dan voor ín het huwelijk! Maar dat is een ander onderwerp. Zoals ik zei: ik heb lang zitten dubben of ik deze opmerking hier wel of niet zou plaatsen, want het is wel erg lullig misschien in dit topic en misschien stoot ik wel heel veel mensen voor de kop hiermee. Dan spijt me dat. Ik bedoel het ook niet zozeer als beschuldiging naar jou, maar het is wel een gedachte die door m'n hoofd gaat nu...