Hier ook hahahaha!! Als ik dr "uit moet lenen" (iemand moet oppassen) hield ik af en toe mijn hart vast... of ze niet de hele tent af zou breken en de oppas gillend het huis uit zou jagen met hoorntjes op dt veel te lieve koppie 666 sissend (hahahah vind m echt hilarisch) Integendeel. .. Oppas wil bijna inwonend worden omdat ze mijn welopgevoede engel bijna niet kan missen. .. ( ....zag ik daar toch stiekem een staartje in dr broek??) Voordat ik afgebrand wordt dit is natuurlijk in alle liefde geschreven. ...
Hahaha Krissie! Nou dat bedoel ik ook. Ik had ook echt dat liedje in mijn hoofd toen ze mij aantikte. Waarschijnlijk was de verbazing van mijn hoofd te lezen, want ze vroeg er gelijk; "Is hij thuis anders dan?" aan mij . Maaruh, dit is jouw dochter dus?
Zoiets had ik met mijn broertje, thuis was het een ettertje, dingen jatten, slopen, ruzie maken, dreigen, alle aandacht opeisen En buiten huis geloofde niemand dit, want het was zo'n voorbeeldige jongen... Hij is nu 'volwassen' maar krijgt nogsteeds ritalin om zijn ADHD onder controle te houden, zodat niet alles opgeëist wordt in huis door hem, en geen vechtpartijen te krijgen
Ooooooh die is echt geweldig hahaha... Maaruh het probleem is dat die van mij er heel engelachtig uitziet. ...
Zeer herkenbaar! Mijn moeder heeft al een paar keer gezegd dat we "zulke gemakkelijke kinderen hebben". Eh? Wij kunnen Aiden soms wel achter het spreekwoordelijke behang plakken . Buiten huis een engel en thuis een bengel!
Mwuhahahaha, leuk filmpje vond ik bij topic titel passen :-D Devil Baby Attack Prank - Devil Due Movie AD NY 2014 - YouTube
Hier ook een klein monstertje. Gelukkig ook zo z'n lieve dagen, want anders zou ik het waarschijnlijk niet trekken. Hij heeft gewoon zo ontzettend goed door dat mama met haar dikke buik niet meer kan tillen enzo...daar maakt hij het liefst de hele dag door misbruik van...Tja, straks de teugels maar flink aantrekken als de kleine er is. Al ben ik nog steeds zo consequent als maar zijn kan hoor...maar hij weet te goed wat ik niet kan... En daarbij is het inderdaad een kwestie van veilig voelen. Mijn gastouder zag het ook als groot compliment toen hij daar eens de boel op stelten zette...blij dat ze er zo over dacht!