Hoi, Even mijn verhaal kwijt: Ben 31 weken zwanger, en sinds deze week is bij bloeddruk aan het stijgen. Dinsdag bij verloskundige, 140/90 dus volgende dag na het ziekenhuis voor ctg. Bloeddruk ook aantal keer gemeten, en was op z'n hoogst deze dag 160/110. Werd gelijk opgenomen, en hier lig ik dan nu in het ziekenhuis. Elke dag lig ik een half uurtje aan de ctg hier is gelijk niks verontrustends op te zien. Bloeddruk blijft hoog, vandaag 150/100. Krijg hier nu medicijnen voor. Ook heb ik prikken gehad voor de longrijping. Voor de rest voel ik me beetje futloos, slaap slecht hier in het ziekenhuis dus dat maakt het er ook niet echt beter op. En heb met vlagen hoofdpijn. De verplegers, verloskundigen, gynaceologen vind ik allemaal maar wat onduidelijk en warrig. Maar wat denken jullie??? Als bloeddruk zo hoog blijft, zal het kindje dat gehaald worden? Of zal ik binnenkort weer na huis mogen met rust? Ben benieuwd....
Hallo, Echt helpen kan ik je niet, bij iedereen is het namelijk weer heel erg anders. geen enkel lichaam is het zelfde en zal hetzelfde op behandelingen en evnentueel hellp / pre emclasie reageren. Daarom denk ik ook dat de verplegers, verloskundigen, gynaceologen ook erg onduidelijk zijn. Duidelijkheid zal er namelijk nooit komen, het blijft gissen en gokken hoe lang je het kan rekken allemaal. Ik ben zelf opgenomen metde duur van 28 weken zwangerschap. Kreeg lage dosis medicijnen en om de dag werd die wel opgeschroefd. Ook longrijping gehad en magnesiumsylfaat ofzoiets tegen eclampsie. Ze hebben het weten te rekken tot 32 weken, maar toen ging het zo slecht met mij (hellp en pre-eclampsie) Dat ze mijn dochter hebben gehaald met een spoedkeizersnede. Ik heb daarvoor zelfs nog bloedtransfusies moeten hebben want anders konden ze me niet eens meer opereren. bloedwaardes waren erg slecht. Maar goed nieuws!! Mijn dochter is nu een gezonde peuter, levendig, vrolijk pienter en een echte heerlijke meid!! heb zelfs een zoon daarna gekregen en ben nu zwanger van de derde! Ik ben de gelukkigste persoon op aarde haha en die weken in het ziekenhuis neem je dan voor lief! Alles voor de baby (en natuurlijk ook aan jezelf denken he) Maar ik snap dat al die onzekerheid en onduidelijkheden frustrerend en niet leuk zijn. Daar liep ik ook erg tegen op! Dus als je specifieke vragen hebt of meer wilt weten. dan roep je maar. 1 ding moet je alleen wel onthouden, welk advies of ervaring je krijgt te horen van iemand hier (inclusief die van mij) is fijn om te delen, je voelt je iniedergeval niet alleen. Maar bij iedereen gaat het anders, verloopt het anders en garandeerd dus ook niet hoe het bij jou zal lopen. Suc6 en ik denk aan je!
Ik ging met 35.4 weken op controle en mijn onderdruk was 108. Ik moest ook meteel blijven en bleek ook eiwit in de urine te hebben. Meteen aan de medicatie voor de bloeddruk en 1x per dag CTG. Mocht alleen naar de wc en douche en verder rust. Moest toen ook 24 uur urine sparen en naar aanleiding van die waardes + bloeddruk metingen mocht ik naar de thuiscontrole (heb van maandag tot vrijdag in het ziekenhuis gelegen). Omdat ik ook nog zwangerschapssuiker had is toen door de artsen besloten dat als ik in de thuiscontrole eiwit in mijn urine zou krijgen ik ingeleid zou gaan worden. Uiteindelijk heb ik vrijdag t/m woensdag in de thuiscontrole met verplichte rust gezeten. Woensdag was er een spoortje eiwit te bekennen en donderdag ben ik ingeleid. succes en ik hoop dat je snel wat meer duidelijkheid krijgt
Bij mijn zusje was de onderdruk ook te hoog, op zich was ze hier al mee bekend, dus voorafgaand, tijdens en na de zwangerschap al aan de Methyldopa (bloeddruk verlager) en onder controle bij gyn. Bij de controle rond 33 wekenhield ze al vocht vast, maar werd weinig mee gedaan. Zelf met 34 weken een plasje naar de HA gebracht, had ze 1 punt eiwit in de urine. Voor de zekerheid de maandag er na weer plasje inlevern.... 3 punten. en een onderdruk van 110. Doorgestuurd naar ZH, daar was de onderdruk nog verder gestegen... en zij is dus per direct ingeleid ivm HELPP-syndroom. Uiteindelijk is hun zoontje met 34+5 geboren. Gelukkig alles goed, maar mijn zusje is nog lang geen 100% helaas.
Hoi hoi! Ik ben zelf momenteel ook opgenomen ivm een te hoge bloeddruk. Nu voor de derde keer. Slik nu 3x daags 500 mg methyldopa en daarbij is m'n bloeddruk nu sinds gister stabiel :-D. Heb al sinds 3,5 week 100% bedrust ook ivm een groeiachterstand maar de bedrust doet de kleine erg goed! Hij is zelfs alweer iets aan t inhalen qua groei!! Ik word volgende week zondag ingeleid met 37 weken en blijf tot die tijd voor controle en rust in het ziekenhuis. Van de pillen was ik de eerste dagen ook extreem suf en nu ze giste de dosis hebben verdubbeld slaap ik alleen nog maar.. ach ja zo hoef ik me niet te vervelen Mijn bloed en urine is overigens nog steeds elke keer perfect dus we hopen dat dit nog een dikke week zo blijft!
Bedankt voor jullie reacties, altijd fijn om soort gelijke verhalen te lezen Hier gaat het niet zo goed.. Slik sinds ik hier lig labetalol (bloeddruk verlagend) maar deze wil maar niet aanslaan. Bloeddruk blijft zo rond de 160/100. Ook wat eiwitten in mijn urine gevonden, 0,6 als ik het goed heb dus dat stelt gelukkig niet zoveel voor. Sinds vannacht ook erge hoofdpijn, voel me zwak en ziek. Als ik eraan denk dat ik er zo nog een poos moet bij liggen in het ziekenhuis, nee dat trek ik echt niet.. Wil natuurlijk het beste voor de kleine, maar voel me zelf met de dag minder worden..
Oh wat naar dat je bloeddruk niet zakt en je je zo slecht voelt! Ik ben geen arts maar het klinkt wel echt als PE vind ik.. Moeilijke tijden hè! Heel veel sterkte en ik hoop dat je alsnog opknapt en de kleine nog een tijdje kan blijven zitten! Wat betreft het ziekenhuis, ze houden jullie nu goed in de gaten en dat is echt nodig.. Niet fijn maar wel het beste voor jullie nu!
Hier drie weken geleden via een keizersnede bevallen van een prachtmeisje met 33 weken. Dit in verband met pre eclampsie die overging in HELLP. Zelf heb ik geen klachten gehad maar mijn bloed liet zien dat ik heel erg ziek was. Ik herken wel wat je zegt met de onduidelijkheid. Maar, voor de artsen is het een constante afweging, en die doen ze echt bijna per uur, tussen balans kind/moeder. Het moment dat het voor jou te gevaarlijk wordt moeten ze ingrijpen. Zo ging dat bij mij ook. Op een gegeven moment gaf ik aan dat mijn urine zo donker was. Binnen 10 minuten de artsen, een bloedprikker en verpleging aan het bed. 30 minuten later, na de bloeduitslagen, lag ik in een kraamsuite aan de slangen en infusen. 25 augustus de keizersnede gehad en praktisch binnen een uur na de operatie begonnen mijn bloedwaarden weer de goede kant op te gaan. Is niet makkelijken ik wens je heel veel sterkte. Heb vertrouwen in de artsen. Ik had overigens Methyldopa EN Labetalol. Operatie voorbij en de bloeddruk was weer lager. Rare ziekte en de enige manier om te genezen is de geboorte van je kind. Nogmaals sterkte. Laat je maar in de watten leggen en weet dat die controle echt nodig is en goed is voor je.
Hier mijn verhaal.. Ik ben vrijdag opgenomen in het ziekenhuis (32week) onderdruk was 100 en er waren 3 plusjes eiwi gevonden.. Ik had geen klachten en bloed is goed.. Ik zat al 3 maal daags aan de methyldopa, maar hielp kennelijk niet veel. Kleintje heeft een beetje groeiachterstand met de buik maar nog net binnen de curves.. Nu heb k zaterdag ook labetelol bijgekregen. Ik kreeg ontzettende hoofdpijn, heel duf en moe.. Bloeddruk bleef nog steeds hetzelfde. Nu is het maandag.. Ik voel me beter. De medicijnen slaan eindelijk aan.. Ik zit op met een onderdruk op de 80.. Hoofdpijn is eindelijk helemaal weg.. Vanmiddag krijg ik weer een echo en hoop dt het buikje gegroeid is.. Ik hoop dat mijn verhaal ook wat positiviteit meebrengt.
hallo, er is bij mij heel wat gebeurd de afgelopen dagen. ik werd met de dag zieker in het ziekenhuis, en afgelopen zondag heb ik een pre eclampsie gehad 'ínsult' en heb hierbij mijn arm gebroken. toen is het allemaal erg snel gegaan, ben gelijk overgeplaatst na een ander ziekenhuis en hier kreeg ik vrij snel te horen dat er een keizersnede gedaan ging worden. inmiddels zijn we alweer paar dagen verder, ik lig nog in het ziekenhuis, voel me stukken beter. en onze kleine meid maakt het ook goed, ze ligt natuurlijk op de couveuse afdeling. als ik op de dagen terug kijk, blijft het onwerkelijk en kan het niet bevatten dat ik zo ziek ben geworden. maar ben blij dat het achter de rug is en we het allebei goed doen.
Daisy Jee meid, wat heftig zijn de afgelopen dagen voor je geweest. Vind het wel vreemd dat je zon heftig insult hebt gehad. Lijkt wel of ze het iets te lang hebben afgewacht. Hoop dat jij en je arm snel herstellen en dat je meisje het helemaal goed gaat doen en snel uit de couveuse mag als ze eraan toe is.