Mijn helse bevalling

Discussie in 'De bevalling' gestart door mexico, 6 sep 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. mexico

    mexico Actief lid

    2 mrt 2007
    340
    0
    0
    Nou na lang herstel en nog steeds, kan ik eindelijk mijn bevallings verhaal hier doen.
    Het zal helaas niet in een paar korte zinnen kunnen.

    Het begon allemaal op Maandag ochtend 20 aug, ik werd wakker waardoor weet ik nog steeds niet precies wat ik toen voelde. Maar mijn vliezen waren gebroken want mijn broek was kletsnat en het bleef lopen. Ik schrok ervan omdat mijn kindje niet was ingedaald en de placenta tegen de ingang lag moest ik met een ambulance gehaald worden. Dus wij bellen maar ziekenhuis nam niet op toen na 20 min 112 gebeld die kwamen me halen. Maar we wonen 1 hoog en ik mocht niet lopen, ze wiolde de brandweer bellen zodat die mij door het raam naar buiten konden halen. Ik vond dit wel heel erg overdreven, dus overlegd met het ziekenhuis en ik mocht de trap wel aflopen maar meer niet.

    Om 07.00 u kwamen we in het ziekenhuis, er werden testjes gedaan en ze vertelde mij dat ik in bed had geplast :confused: nou ikwist echt wel dat ,dat niet zo kon zijn. Nog 1 laatste test en nee het was toch echt vruchtwater, ik werd naar een kamer gebracht en moest nu maar afwachten tot woensdag ochtend want dan waren de vliezen 48u gebroken en dan zouden ze pas iets gaan doen. Daar lag ik dan met een klein beetje harde buiken maar meer niet. Ik moest opeens heel nodig poepen (sorry erg onsmakelijk) maar dit mocht niet want mocht geen druk zetten. Wat een hel was dat op een gegeven moment hield ik het niet meer en toen kwam er erg veel bloed mee. Ze legde me alweer aan het ctg.De kleine deed het erg goed dus geen paniek, al gingen ze het bloedverlies wel bij houden omdat het steeds meer werd.

    Toen was het alweer avond en nog geen weeen, mijn vriend moest naar huis, daar lag ik dan ik vond het verschrikkelijk om alleen zo te zijn. Toen ik wilde gaan slapen draaide ik me om en zag ineens dat heel mijn laken rood was geworden. Het zweet brak me uit, de zusters zeiden dat het niet erg was. Nou mijn gevoel zei iets heel anders. Toen kreeg ik een po moest ik daar op gaan zitten/liggen erg onhandig ze wilde het bloed opvangen om te wegen en ineens verloor ik een mega bloedprop van 220cc. Ik werd meteen de hele nacht aan het ctg gelegd, want verloor steeds meer bloed. Ik wilde dat mijn vriend kwam en die was er om 05.00u. Ineens stopte het bloede en ik kon nog even een half uurtje slapen ik was uitgeput.

    Om 09.00u kwamen de artsen ze hadden besloten om nu te gaan inleiden, dus ik kreeg gel ingebracht dit leek te werken ik kreeg wat weeen. Maar helaas dit was maar 1 uur en toen zwakte het weer af. Nog een keer gel ingebracht, ook weer 1u weeen maar nu ook weer veel bloedverlies ik zat inmiddels op 700cc. Toch nog een keer gel ingebracht , voor mij hoefde het niet meer ik was uitgeput ,moe en had honger. Want ik mocht niets eten stel dat ik een keizersnee zou krijgen dus had al 2 dagen op water en geen slaap geleefd en die weeen!


    Toen om 18.30u kwamen ze vertellen dat ik bijna op de 1000cc bloedveries zat en dan moesten ze in gaan grijpen, dus dat deden ze nu. Ik werd klaar gemaakt voor een keizersnee, ik was blij dat ze mijn kleintje ging halen. Ik werd steeds zenuwachtiger maar liet het over me heen komen. de ruggenprik viel 100% mee deed geen pijn vond de eendenbek veel vervelender. En daar lag ik dan ,mijn vriend kwam naast me zitten en na veel trekken en duwen werd om 20.08u 21 aug.
    onze zoon KAIN geboren (met de zuignap).
    Ik hoorde hem krijsen pff wat was ik blij dat te horen ,hij was gezond.

    Mijn vriend ging met kain naar de kamer en ik zou nog even gehecht worden. Nou dat even werd een hel! De tijd tikte door en ik zag o0p de klok dat het later en later werd. Steeds kwamen er meer artsen bij en ik voelde me met de minuut beroerder worden. De arts vertelde me dat het niet zo goed ging. De placenta was in mijn achterwand vast gegroeid en die hadden ze losgetrokken en toen was alles gaan bloeden. Ze kregen het bloeden niet onder controle. Ik merkte dit want ging steeds meer trillen en voelde gewoon het bloed uit m'n lijf weg stromen heel raar gevoel. Ik raakte steeds buiten bewust zijn, en moest een paar keer over geven. Toen werd er geschreeuw dat er bloed moest komen, ik werd steeds banger en voelde me erg alleen. Ik kreeg 5 zakken bloed en het ging iets beter met me. Na 4u werd ik gehecht, ze vertelde me dat ze klaar waren en dat ik buiten levensgevaar was :confused: ik schrok. Maar ik was nog niet klaar. Ze hadden het bloeden niet kunnen stoppen dus hadden ze mijn buik vol met gazen, tampons en watten gestopt. Ik moest dor naar een andere ok en daar wed ik weer geopereerd. Ze gingen via mijn liezen gaten maken en daar buizen inbrengen en via die buizen spoten ze een soort schuim in de bloedvaten zodat die het bloeden zouden stoppen. Na 1,5u was deze opertie met succes geslaagd, ik werd naar de ic gebracht daar moest ik blijven die nacht. Ik was moe en erg verdrietig, dit was niet de bevalling die ik me voor had gesteld. Mijn vriend kwam met kain maar ik voelde me geen mama ik wilde slapen. Ik was zo erg van de wereld dat mijn ouders er erg van geschrokken waren. Zelf weet ik hier weinig van, ik zat erg onder de morfine.
    Helaas kon ik die nacht niet slapen door al die herrie op de kamer en een man naast me die steeds schreeuwde van de pijn. Ik was totaal uitgeput, die ochtend kwamen de artsen aan mijn bed om te vertellen dat alles er goed uitzag en dat ik donderdag weer werd geopereerd om dan alles er weer uit te halen. Tot die tijd moest ik op de ic blijven, ik wilde dit niet ik wilde rust. Ik mocht toch naar mijn vriend en zoontje ,wat was ik blij. Maar kon echt niet genieten, ik zat zo onder de morfine dat ik weinig weet van deze dagen. Dit doet nog steeds erg veel pijn dat ik de eerste dagen van mijn kereltje heb gemist!
    Toen was het donderdag en was het zo spannend want nu gingen ze me opereren en kijken of het bloeden echt was gestopt. We waren op van de zenuwen, ik wilde geen ruggenprik meer. Ik wilde niets horen of zien, toen ik wakker werd begon ik te huilen en kon bijna niet meer stoppen. De operatie was gelukt het bloeden was gestopt, ik mocht naar mijn zoontje en mocht eindelijk van hem gaan genieten. Ik heb veel gehuild omdat ik eerst geen moedergevoelens had en doordat mijn gevoel altijd al zei dat dit kindje niet op de normale manier kon geboren worden en dat het nu ook echt zo bleek te zijn.
    Ik wilde niets liever dan naar huis en zondag mochten we gaan als ik zelf kon douchen, met veel pijn ging ik alleen douchen want ik wilde zo graag weg uit dat ziekenhuis!

    Eenmaal thuis kon ik echt rusten en genieten van ons gezin, ik kreeg langer hulp. Nu dik twee weken verder kan ik er nog wel om huilen maar als ik dan mijn kleine gezonde vent zie liggen maakt dat alles meer dan 100x goed. Ik heb soms nog nachtmerries ervan hoe het ook had kunne aflopen. Dat ik wel dood was gebloeid en mijn vriend ineens er alleen voor stond met kain. Gelukkig zijn het maar dromen en is de werkelijkheid veel anders! Ik weet niet of ik ooit nog zwanger mag worden maar of ik het ooit nog durf is nu ook nog een ?. Wel weet ik dat het toch echt de moeite waard is geweest want moeder zijn is een geweldig geschenk, zou nu al niet meer zonder mijn ventje kunnen.

    Dit was mijn bevalling, sorry voor het lange verhaal kon het helaas niet korter maken.


    xxx
     
  2. Schijndelsvolk

    Schijndelsvolk Fanatiek lid

    30 nov 2006
    2.450
    1
    0
    Beroeps militair & Huisvrouw
    Schijndel
    Jeetje meid, dat is inderdaad een helse bevalling...
    Gelukkig gaat het nu beter met je!
    Van harte gefeliciteerd!
     
  3. kat

    kat Fanatiek lid

    21 mrt 2006
    1.402
    2
    0
    Dat is echt een heavy bevallings verhaal.

    Gelukkig is het allemaal goed afgelopen,
    gefeliciteerd met jullie zoontje.
     
  4. Kari

    Kari Fanatiek lid

    21 sep 2006
    1.363
    5
    38
    Jeetje Mexico.... lekker ziekenhuis. NOT! Dat ze je zo lang hebben laten liggen en maar bloed hebben laten verliezen! Wat een hel ! En dan ook nog 's niet de telefoon opnemen.... slecht hoor !

    Maar ik hoop dat jullie dit snel vergeten zullen zijn, en lekker kunnen genieten van jullie kleine mannetje. Heel erg gefeliciteerd!

    Liefs Kari
     
  5. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    Echt té verschrikkelijk voor woorden dit! Wat moet dit voor jou en je vriend een zenuwslopende bevalling/operatie zijn geweest.. Jeetje mina.. :confused: Geniet nu maar lekker van je jochie..
     
  6. Ja zeg, ... ik weet ook niet of ik dan nog eens zwanger zou willen zijn!
    Spijtig dat er zulke bevallingen ook zijn!
    Alvast nog heel veel plezier met je kleine mannetje!
     
  7. loca

    loca Bekend lid

    18 mrt 2006
    544
    1
    0
    Flevoland
    Tranen staan in mijn ogen, wat zul jij je afgrijselijk hebben gevoeld en alleen.
    Wat een nachtmerrie.
    Ik hoop dat je het een plekje kunt gaan geven en van je gezinnetje kunt gaan genieten.

    In ieder geval gefeliciteerd met je zoontje.

    Groetjes,
    Chantal.
     
  8. Free

    Free Lid

    12 mei 2006
    17
    0
    0
    Overijssel
    Wat een hel. Als ik deed lees krijg ik kippenvel over mijn hele lichaam. Gelukkig gaat het nu goed en kun je lekker genieten!

    Hartelijk Gefeliciteerd met jullie gezonde zoon!

    Groetjes,
    Free
     
  9. Krullebol

    Krullebol Actief lid

    31 dec 2006
    386
    1
    0
    Joh, wat een vreselijke nachtmerrie... Ik hoop echt dat je snel weer helemaal zult herstellen zodat je lekker kunt gaan genieten...

    Een ding ben ik wel benieuwd naar: wat is dit voor een vreselijk slecht ziekenhuis? Jemig, daar wil je toch echt niet komen te liggen!
     
  10. tiruja

    tiruja VIP lid

    28 jul 2007
    6.837
    0
    0
    Jeetje mina je hebt het zeker niet cadeau gekregen! ik hoop echt voor je dat je van je mannen (klein en groot) kunt genieten en dat dit leed echt achter je ligt. Geen idee wat de toekomst jullie brengen zal. Wel wens ik jullie veel liefde!
     
  11. Mirella28

    Mirella28 Fanatiek lid

    17 aug 2006
    1.143
    0
    0
    Administratief
    Rotterdam
    Pff, wat een intens verhaal, ik leefde zo mee dat ik me helemaal voorstelde hoe je in die operatiekamer lag. Wat zul je bang geweest zijn.

    Heel veel sterkte met het verwerken en ik hoop dat je veel steun krijgt van je omgeving, want een 'gewone' bevalling is al ingrijpend, laat staan deze...!
     
  12. Meliske

    Meliske VIP lid

    29 mei 2006
    7.731
    0
    36
    NL
    pfff vreselijk!
    Hopelijk kun je nu lekker genieten!
     
  13. Celinaaa

    Celinaaa Bekend lid

    8 sep 2007
    609
    0
    0
    Fryslân
    hoii..
    wat erg voor je, dat was echt een helse bevalling maar dat moet je er dan ook voor over hebben voor zo'n knulletje.

    Ik moet er niet aan denken als dat mij ook gebeurt.. Ik zie er nu wel meer tegenop dan ik al deed, het is mn eerste dus heel spannend.
    xx Celina
     
  14. chantalk

    chantalk Fanatiek lid

    pffff wat een verhaal. Gelukkig gaat het nu wat beter me je.
    Probeer maar niet meer te denken en hoe het had kunnen aflopen, maar lekker genieten van je gezinnetje.
     
  15. mandy1

    mandy1 VIP lid

    31 jan 2007
    6.881
    1
    0
    restaurantmedewerkster
    baarn
    jeetje mina wat erg zeg!
    gefeliciteerd met jullie zoon en geniet er maar lekker van!
     
  16. patje

    patje Fanatiek lid

    17 jan 2006
    3.923
    0
    0
    overijssel
    Allereerst gefeliciteerd met jullie zoon!

    Meid, wat een verhaal. Dat ze je nog zolang hebben laten liggen met dat bloedverlies.

    Geniet lekker van je kleine mannetje!
     
  17. mexico

    mexico Actief lid

    2 mrt 2007
    340
    0
    0
    Hoi,iedereen bedankt voor jullie lieve reacties. Ik heb het zeker niet kado gekregen maar probeer het wel een plekje te geven. Al heb ik het ook erg druk met die kleine. Ik kan natuurlijk niet in zijn koppie kijken maar heb wel 't idee dat hij er ook mee heeft geleden. Als hij huilt dan wil hij echt alleen door mij getroost worden, soms lijkt het wel of hij nu al verlatings angst heeft. Maar ja misschien denk ik dat zelf gewoon haha.
    Ik hoop dat niemand zo'n bevalling mee hoeft te maken maar als je nog moet bevallen dit is maar 1 op de zoveel die zoiets overkomt. Dus laat je niet bang maken, dat deed ik zelf ook veel te veel. Ik was zo bang dat er iets mis zou zijn met de kleine , las veel te veel verschrikkelijke verhalen maakte mezelf helemaal gek. Kon ook niet genieten van de zwangerschap, maar nooit gedacht dat ik zelf het zo moeilijk zou krijgen. En nu geniet ik iedere minutt van mijn mannetje want het gaat zo hard! Ben ook veel softer geworden door de gebeurtenis. Iedereen geniet van je kleine voor je het weet zijn ze groot.
     
  18. Daphne

    Daphne Fanatiek lid

    1 jan 2006
    4.615
    0
    0
    Roosendaal
    Jeetje dit is met recht een helse bevalling. Wat vind ik dit ontzettend rot voor je. Ik hoop dat je het allemaal kunt verwerken en ik wens je toch nog een fijne kraamtijd toe.
     

Deel Deze Pagina