Mijn helse kraamweek in het teken van borstvoeding

Hallo lieve dames,

Ik heb het topic even laten heropenen omdat ik jullie nog even wilde bedanken voor alle lieve woorden en aanmoedigingen enz.

Naast jullie bedanken voor de steun wil ik ook eventuele nieuwe mama's die tegen soortgelijke problemen oplopen en in dit topic terecht komen via de zoekfunctie wat inspiratie bieden:

We zijn inmiddels een flink aantal weken verder en na mijn laatste bericht heb ik me eigenlijk min of meer opgesloten met mijn zoontje om me te richten op de borstvoeding. Eerlijk is eerlijk: op een gegeven moment werd het een enorme obsessie voor me (zoals al te lezen viel in de posts). Ik ben vrij snel na mijn voorgaande berichtje fulltime gaan kolven en ben gestopt met aanleggen. Ik had in mijn hoofd dat ik hem zoveel zou geven als mijn lichaam me toestond, wat uiteindelijk neerkwam op ongeveer 1/3 kunstvoeding.

Ik kolfde elke 2 a 3 uur, maar echt meer dan 600 cc op een dag is er bij mij nooit uitgekomen. Wel zag ik heel langzaam verbetering, in het begin kwam ik met moeite tot 350/400 cc. Maar dus niet genoeg.

In principe heb ik mijn zoontje niet aangelegd, op een a twee keer per week na om te testen of hij uberhaupt nog interesse had in de borst. Steeds hapte hij gretig toe, dus hij wilde nog best. Uiteindelijk met het idee gaan spelen om het na verloop van tijd toch weer te gaan proberen, dus een breastflow fles gekocht om te gebruiken ipv de normale avent flessen die we tot dan gebruikten. Ook ging ik hem een paar keer per week aanleggen. In het begin was dit drama, maar ik merkte wel dat toen hij de breastflow fles beter ging gebruiken, hij ook wat 'zachter' aan de borst werd.

Gek genoeg heeft de arts van het consultatiebureau me geïnspireerd om er uiteindelijk toch voor te gaan. Op vakantie ben ik hem weer wat vaker gaan aanleggen en merkte eigenlijk meteen dat hierdoor mijn productie gunstig werd beïnvloed. En vrijdagavond een week geleden heeft mijn zoontje zijn (voorlopig?) laatste flesje kunstvoeding gehad. Inmiddels zijn we dus een goede week kunstvoedingvrij.

Ja, het doet nog steeds pijn, want hij hapt nog altijd niet goed aan. Maar het is al veel beter dan wat het was - mede dankzij de breastflow fles, daarvan ben ik overtuigd. Ook ben ik sinds het overgangsmoment echt behoorlijk streng wat betreft het aanhappen. Het is niet realistisch dat hij het nu ineens perfect doet, maar ik ben wel een stuk veeleisender geworden. Ook dit heeft veel effect. Eerder vond ik het vooral heeeel zielig dat hij zo'n honger had en ik hem niet toestond om te drinken. Maar als ik er zelf onderdoor ga en door de pijn dicht bij stoppen kom.... daar heeft hij ook niets aan. En die extra minuut dat het misschien duurt voor hij eten krijgt overleeft hij wel.

De sprong in het diepe was ontzettend eng en de afgelopen week was behoorlijk pittig. Zeker ook voor mijn tepels omdat die het natuurlijk niet gewend zijn, al dat geslurp. Daarnaast is meneertje vanaf de eerste dag gelijk gaan clusteren 's avonds en zitten we sinds een paar dagen in een regelperiode. Ik begin daardoor wel wat meer vertrouwen te krijgen in mijn lichaam: het luistert naar mijn zoontje, blijkbaar.. en gaat meer melk produceren, dus het doet zijn werk.

Anyway, voor alle dames met een ontzettende rot start, die door de bomen het bos niet meer zien, die willen stoppen vanwege de pijn... er zijn ook andere wegen die naar Rome leiden, blijkbaar! Ik was verbaasd dat hij toch zo makkelijk weer terug aan de borst ging, na een goede maand alles via de fles te krijgen (het tussentijds aanleggen was meer om te kijken of hij hapte, hij heeft nooit echt gedronken). Dus mocht je behoefte hebben aan een time-out, dan is dat misschien ook een optie voor je.

 

Dank, dames! We zijn er nog lang niet en ik durf zelf niet te zeggen dat het nu uiteindelijk echt gaat slagen, maar ik ben al zoveel verder dan ik dacht te zullen komen op basis van hoe ik er toen in stond.

Ja, het tongriempje was toen al geknipt en later is ook het lipbandje geknipt, want ook dat was niet in orde. Helaas was dit niet de gouden greep - maar heeft waarschijnlijk te maken met hoe hij het zichzelf heeft aangeleerd.

Ach, we modderen weer verder - overmorgen alweer 2 maanden!

 

Nope, helaas gaat dat dus niet. Meneertje wil (of kan nog altijd niet - dat is waar ik nu mee bezig ben uit te zoeken) geen goede, grote hap nemen. Dus nog altijd lipsticktepels en een richeltje eroverheen.

Nu valt me ook op hoe slecht hij is om het vacuum vast te houden, hij klakt - maar het is geen spruw. Het bovenlipje krult niet mooi, eigenlijk krult het helemaal niet. Ik kan hem zelf wat aanpassen, maar moet dit meerdere keren per voeding doen omdat hij langzaam weer terug 'kruipt' naar de beginpositie (lijkt een beetje op hoe je vroeger iemand met een kunstgebit nadeed). Vandaar dat ik probeer uit te zoeken of het lipbandje niet alsnog te strak is ofzo. Het tongriempje is waarschijnlijk wel goed gekliefd want zijn onderlipje kan wel goed krullen.

Maar zolang hij niet teveel clustert op een dag, kan ik het volhouden. Helaas luistert hij daar niet altijd naar

Soms kom ik wel boven de 20 keer aanleggen op een dag en dat is echt niet grappig.. begint op een gegeven moment behoorlijk te schuren.

Het houdt me wel van de straat, zullen we maar zeggen

 

Alles kan, natuurlijk, maar we zijn nu al een paar keer gecontroleerd op spruw en met aan 'zekerheid grenzende waarschijnlijkheid' is het geen spruw.

We hebben gisteren zowel tongriempje als lipbandje nogmaals laten klieven.. zo zielig.. maar daarna aangelegd en hij dronk heel goed! Mijn tepels kwamen er ook redelijk normaal weer uit - nog niet perfect maar een stuk in de goede richting.

Nu moeten we dus gaan oefenen met aanleggen.. hebben onszelf een methode aangeleerd die misschien niet volgens het boekje was, maar voor ons de minste pijn opleverde.

Wat wel heel vervelend is: hij komt nu NOG vaker voor een voeding, terwijl hij nu meer binnenkrijgt binnen een kortere periode.. ik snap er helemaal niets van?!

 

Tja.. hoe is het nu.. hij drinkt nog altijd erg vaak, dat is gebleven. Helaas drinkt hij mijn borsten ook niet meer zo goed leeg als hij in eerste instantie deed. Het is me een raadsel..

De pijn bij het voeden is wel zo'n beetje helemaal weg. Hij laat nog een klein randje over de tepel over, maar dat wijt ik aan de techniek die hij nooit goed geleerd heeft. Het doet geen pijn meer in ieder geval, en dat is al heel wat. Toch weet ik niet zeker of dit nu de heilige graal was, vanwege het toch niet goed legen van de borst.

Op dit moment ligt dus alleen het vele drinken nog op tafel - helaas hakt dat er behoorlijk in, ik ben inmiddels doodop... als hij wéér begint te 'zeuren' (om het zo maar te noemen) dan denk ik aan de dames die flesvoeding geven en maar 5 of 6 keer per dag een voeding hebben en dan ben ik jaloers! Dat geef ik eerlijk toe!