Ik heb een gaatje... dat weet ik al een hele tijd. begin Januari had ik een afspraak, maar die kon niet doorgaan door extreem zwangerschapsbraken en een ziekenhuisopname daarvoor. Toen ik weer kon functioneren heb ik gebeld voor een nieuwe afspraak. Die had ik vanmiddag. Zit ik daar, blijken ze het op afgelopen maandag te hebben gezet (en dan niet effe bellen waarom ik niet kom). Nu heb ik een nieuwe afspraak op 6 April.... Was wel opgelucht vanmiddag maar nu moet ik weer zo opzien tegen volgende keer... Hopelijk is dat gaatje niet heel groot geworden in april.... heb nog geen last. Weet niet hoe ik straks ons dochtertje het goede voorbeeld moet geven door niet bang te zijn bij de tandarts.... Zijn er meer mensen bang? Of ben ik gewoon een watje?
Nee hoor, je bent geen watje. Ik word panisch zo'n 3 maanden van tevoren. De weken gaan helaas dan te snel zodat ik dus veels te snel naar de tandarts moet... Toch dwing ik mezelf te gaan, zeker nu ik mijn schoonmoeder ken. Ik hou heel veel van haar, maar ze heeft haar tanden eruit laten vallen. Ze is jaren niet naar de tandarts geweest en op een gegeven moment had ze welgeteld 3 kleine bruine tandjes. Dat wil ik dus never nooit! Ik poets goed en ik hoop dan maar dat ik in juli ( AAARGGGH ) geen gaatjes heb. Zo ja, dan met verdoving laten maken. Succes, ik weet hoe moeilijk het is. Wel knap dat je gaat!
Hier ook een angsthaas. Was 4 jaar niet meer geweest omdat ik gewoon niet meer durfde. Toen ik wel ging bleek ik heel wat gaatjes te hebben. De tandarts deed heel rustig aan maar toen ze had verdooft en ging boren voelde ik alles. Na 5 verdovingen voelde ik nog steeds de adem langs mijn kies opgaan. Door de adrenaline werkte dus de verdovingen niet en kon ze niet boren. Ik heb toen kalmeringstabletten gekregen en hoewel ik het niet verwachte werkte dit super. De angst werd iets minder waardoor de verdoving super werkte en ik dus niks voelde. Ben zo trots dat ik eindelijk weer geweest ben Succes dus.
Ook ik ben bang voor de tandarts, moet in mei weer en zie er nu alweer tegenop! Als ik in de wachtkamer zit bonsd me hard zowat uit me lijf van de zenuwen en ren ik het liefst weer naar huis, maar ik doe het niet! Ik ga 1 keer per jaar, en moet echt van mezelf want een slecht gebid vind ik echt zonde. En daarbij, ooit krijg je pijn en moet je dus alsnog naar de tandarts en zal het nog meer pijn doen. Als ik weer geweest ben denk ik altijd, heb ik hier weer zolang tegenaan zitten hikken hahah!
Nee,je bent niet de enigste... Door extreem zwangerschapsbraken is mn gebit naat de donder+ik had destijds afgrijselijk tandarts met alle gevolgen van dien... Ik ben nu van plan naar speciale kliniek in Singapore te gaan omdat het daar goedkoper is dan hier(gaan over 3 weken tijdelijk in Indonesie wonen),anders ging ik naar CDC in Best.
Hier een extreme angsthaas voor de tandarts. Mijn gebit is naar de knoppen gegaan door dat ik de wolf in me tanden had. Ik heb ooit 1x de moed gehad om de grote stap te zetten en in die stap zijn mijn voortanden opgeknapt maar dat was helaas niet nog een keer mogelijk. Ik kreeg het advies, lozen met die handel en een prothese aan laten meten. Zo gezegd zo gedaan denk je .. maar je dacht toch zeker niet dat ik heel fijn in die stoel ga liggen en op me gemak alles eruit laat halen ? Met veel pijn en moeite en veel gezeur vanaf mijn kant heeft me tandarts me dan eindelijk een verwijzing gegeven naar een kaakchirurg met de vermelding "extreme angsthaas". Door deze opmerking mocht ik fijn onder narcose en werd ik wakker met me nieuwe tandjes. Als een berg tegenop gezien maar nu helemaal happy met me "big smile". Is dan misschien wel niet echt maar andere mensen hebben weer andere dingen waar ze trost op zijn die niet echt zijn
O meid, verschrikkelijk, mijn schoonvader heeft dit ook gehad, echt heel erg. En laat dat nu ook een angsthaas zijn zoals heel de familie van mijn inclusief man, wel goed dat je je tanden hebt laten verwijderen. Hij heeft zijn tanden ook onder narcose laten verwijderen.
@Sewgirl Ja ben zeker blij dat ik ze heb laten verwijderen. Nu kan ik breeduit lachen zonder dat men weet dat ze nep zijn, want weet je t niet dan zie je t niet. Althans niet met de mijne, want de tandjes staan echt niet super kaars recht naast elkaar, er is wel over na gedacht dat er hier en daar toch een soort van "foutje" in ziet. Voordat ik het heb laten doen lachte ik niet, althans met de lippen op elkaar, praten deed ik zoveel mogelijk met me handen voor me mond om maar te zorgen dat de mensen me tanden niet konden zien.
Fijn hoor dat je weer lekker breeduit kunt lachen. Mijn schoonvader die rook ook niet zo heel erg fris naast de tanden die er niet uit zagen. Dus het is weleens gebeurd dat er een verjaardag was en de buren kwamen en mijn schoonvader, goedsullerig als hij is wou natuurlijk de buurvrouw gedag zoenen, nou ja, en die buurvrouw die wou dat niet vanwege de wolf. Zo zielig, ik heb die tijd nooit meegemaakt maar enkel dat verhaal o dat lijkt me vreselijk als mensen je gewoon niet meer durven te zoenen. Hij poetste wel elke dag, zo'n 3 keer. Maar in elk geval super dat je een mooi natuurlijk gebit hebt.
Hier nog een angsthaas...ben nou al 2 jaar niet weer heen geweest... Had altijd een hele goede tandarts, maar door verhuizing naar een andere provincie..kon ikniet meer bij hem blijven En ben hier naar de tandarts van mijn vreidn geweest en dat heeft het gewoon verkloot Hij kon niet eens zijn handen stil houden...zo trilde hij
Ik ben ook heel erg bang voor de tandarts en toen ik net verhuisd was hierheen ging, had ik m'n moed samengeraapt en nog een keer geweest, hele leuke tandarts ahum, zat me de hele tijd te waarschuwen voor slechte tanden, tanden trekken en andere pijnlijke behandelingen, het enige effect dat dat op mij heeft, is dat ik nog banger wordt en dus niet meer wil gaan... nu heb ik laatst weer de stap gezet om naar een andere tandarts te gaan, helaas moeten er twee kiezen getrokken worden en krijg ik dan een prothese voor die. Ik moet ook nog een paar keer terug om gaatjes te laten vullen... gelukkig is dit een hele begripvolle tandarts en doet hij het erg rustig aan. Heb al een paar keer gezegd dat ik al m'n tanden wil laten trekken en een prothese wil in de plaats, maar dat is eigenlijk erg drastisch gezien ik de meeste van m'n tanden nog heb Ach, ik wou gewoon dat ze er iets op konden vinden, dat je nooit meer naar de tandarts hoeft of zo hehe
Hebben jullie nooit kalmerende tabletten van de tandarts gehad dan? Hier kwam ze er zelf mee en nu voor elke behandeling krijg ik die pillen.
Ik ben al 8 jaar niet meer geweest, 2 kiezen zijn inmiddels afgebroken en doen met vlagen heel veel pijn, maar echt niet dat ik ga. Kalmeringstabletten zullen bij mij niet helpen gezien ik die jaren lang heb geslikt zonder eigenlijk enig resultaat. Onder narcose durf ik ook niet, ik ben echt echt echt panisch voor naalden, nu ik er alleen al aan denk ben ik al kotsmisselijk en moet ik overgeven.
Ik was ook super bang om onder narcose te gaan, omdat dat de allereerste keer was voor mij. Naalden ben ik ook panisch van maar moest toch een keuze maken. Of 1x een prikje van een infuusnaald of een aantal prikken in me mond bij een tandarts/kaakchirurg. De keuze was snel gemaakt, dan maar 1 prikje van t infuus, je kan er maar meteen vanaf zijn. Ik kan alleen maar lovend zijn over mijn behandeling. Ik had een kl**tzak van een tandarts die aan bleef dringen over normaal trekken maar kreeg er een schat van een kaakchirurg voor terug. Toen ik eenmaal weer wakker werd in de uitslaapkamer stond er meteen iemand met een spiegel klaar. Ik moest erg lachen want ja zo heb ik mezelf al heel lang niet meer gezien. Zei ook meteen dat ik dat 5 jaar eerder had moeten doen.
Knap dat je het gedaan hebt hoor! Ik doe het dus niet, ik lig al jaren af en aan wakker van de pijn in mijn afgebroken kies, maar 10000x liever dat dan dat ik naar de tandarts moet. Ik zal dus ook nooit met mijn kinderen naar de tandarts gaan, dat moet papa doen, zelfs al is het niet voor mezelf, ik krijg vreselijke paniekaanvallen die met geen enkel medicijn te controleren zijn (been there, done that) en dat lijkt me niet echt goed voor de kids. Overigens is mijn gebit er niet zo slecht aan toe dat ik een kunstgebit nodig heb, het zijn 3 kiezen die afgebroken zijn en 1 waar waarschijnlijk een gaatje in zit. Daarbij kan ik het niet eens betalen, ik woon in Belgie en mijn tandartskosten krijg ik niet terug.
Ik WAS vroeger bang voor de tandarts. Toen ik een keer een gaatje had, ben ik 3 naar terug moeten gaan. Zodra ik verdoofd was, begon ik te krijsen Voordat ik mijn beugel kreeg, moest ik 4 kiezen laten trekken, en ik was echt op van de zenuwen, en heb er weken van wakker gelegen... Vorig jaar moest een verstandskies eruit, en dat is me toen reuze mee gevallen ondanks dat ik haast in mijn broek deed van de angst. Toen ik de keer daarna een gaatje moest laten vullen, zei ik dat ik ook last had van de 2e verstandskies, en of ik een afspraak kon maken om die eruit te laten trekken. Maar de tandarts zei, we kunnen het beter meteen doen, dan ben je er vanaf! En ook dat viel mee. Sinds die tijd heb ik geen angst meer. Tuurlijk, ik vind het nog steeds niet prettig om te gaan, maar die echte angst is weg. Uiteindelijk valt het gewoon heel erg mee!
Bij mij valt de angst mee... Alhoewel ik ook met zweethandjes in de wachtkamer zit hoor. Ik ben meer bang voor die abnormale hoge rekening die je altijd krijgt. En aangezien ik altijd wel wát heb... Ik ben wat dat betreft jaloers op mijn vriendin, zij is 30 en was ook al jaren niet naar de tandarts geweest. Haar hele leven nog geen 1 gaatje en nu dus ook niet. Terwijl ze weinig aan haar gebit doet, ja, alleen 2x poetsen, thats it. En dan nog nooit wat gehad hebben, ook geen kiezen trekken niks. Mmm, wonderlijk vind ik dat... maar ideaal natuurlijk.
Bij het woord tandarts breekt het angstzweet me al uit.. Ik vind het echt verschrikkelijk en ik moet eigenlijk nog steeds een afspraak maken voor mijn half jaarlijkse controle maar ik stel het aldoor uit. Mijn angst is begonnen bij mijn vorige tandarts die echt een beul was. Alleen al het controleren met zo'n haakje moest en zou hardhandig gedaan worden zodat elke keer mijn tandvlees aan flarden lag.. De ergste keer was wel toen een vulling was afgebroken. Natuurlijk moest eerst heel mijn vulling eruit geboord worden (zonder verdoving ). De assistente had blijkbaar belangrijkere dingen te doen want in plaats van dat ze de vallende stukjes vulling opzoog met haar zuigapparaatje liet ze alles in mijn keel vallen! Half stikkend schoot ik omhoog uit de tandarts stoel en kon ik niks anders dan de stukjes vulling door slikken, waarop de tandarts zei "Ach maak je niet druk die poep je wel weer uit" :x. Met tranende ogen en veel pijn verliet ik uiteindelijk de praktijk en dat is ook gelijk de laatste keer dat ik daar geweest ben.. Nu heb ik een andere tandarts die heel wat minder hardhandig is maar toch lig ik elke keer weer trillend in de stoel! Uit mijn gefrustreerde verhaal valt dus op te maken dat ik je angst HEEL goed begrijp! Misschien niet echt motiverend mijn verhaal, maar ik wens je toch heel veel succes bij de tandarts!
"fijn"om te lezen dat ik niet de enige ben.... en erg dat er mensen zijn die het nog erger hebben dan ik.... goed, we kijken uit naar 6 april. Sterkte allemaal! Groetjes DeeLighT
Ik ben ook bang. ik moet 17 april. Maar nu net brak een halve kies af. dus ik moet nu wel eerder morgen gelijk bellen want ik heb er best wel last van. heb ik weer. baal er goed van.