schijnbaar heeft er iemand de juiste combinatie aan knopjes bij hem in weten te drukken. Onze zoon komt ook niet verder dan een zachte duw (en loopt dan huilend weg) Onze dochter laat zich het kaas niet van het brood eten en gaat ten strijde. Meestal laat ik het op zijn beloop en lost het 9 van de 10 keer zich zelf wel op (met duwen en trekken van beide kanten) Bij slaan, schoppen, bijten (maakt mij niet uit van welke kant dit komt) grijp ik in.
Er zal vast iets aan vooraf gegaan zijn, komt niet zomaar. Ik was zo'n kind wat nooit wat deed, dat durfde ik niet. Tot ik het op een gegeven moment spuugzat was en ik dus wel van me afsloeg en schopte. Daarna was het getreiter wel over.
Ja dat vraag ik me ook af.... Maar als ik dan die moeder af en toe zie : BEN JE WEER JE TAS VERGETEN ETTERBAK ! JE KUNT OOK NOOIT GEWOON EENS IETS DOEN WAT GEVRAAGD WORD HÈ ROTBLAAG over het schoolplein dan denk ik wel, ja het jong wil het misschien allemaal helemaal niet zo, vind het wel sneu, maar nu zit hij in groep 3 en dat is een ander schoolplein dus ik Zie haar alleen op voetbal nog maar heb wel begrepen dat de directeur samen bezig is met de ouders om het allemaal een beetje te veranderen,dit vertelde ze toevallig van de week op voetbal tegen een vrouw, dat ze hulp krijgen om goed te kunnen reageren naar hem, dat ht wel in hem zit..dat hij 5 zwemjuffen gehad heeft maar dat hij die ook gewoon schopt en slaat, maar dat er nu dus aan gewerkt word
Ik zeg juist altijd wel dat die van mij wat zou doen want dat kan gewoon een draak zijn en laat niet het kaas van zijn brood eten. Ja hij kan strontvervelend zijn, slecht luisteren en stout doen. Maaaaaaaarr hij kan ook lief, grappig en gezellig zijn. Dus ik zal nooit zeggen dat doet die van mij niet want ik weet dondersgoed dat hij het wel zou kunnen doen.
Ja bah hou ik ook niet van. Ik heb dat vorig jaar een keertje gehad in zo'n binnenspeeltuin er kwam een vader met zijn zoontje naar mij toe met de mededeling dat mijn zoontje zijn zoontje geslagen had en nu dus een plek had op zijn gezicht. En ja die plek zat er maar die vader had het zelf niet gezien en ik vroeg aan mij zoontje of hij hem geslagen had en hij zei nee maar dat dat jongetje heel vervelend zat te doen terwijl mijn zoontje bezig was op zo'n wandspel en toen was mijn zoontje het zat en gaf dat jongetje dus een duw omdat hij moest ophouden. Maar vader komt dus verkondigen dat mijn zoontje had geslagen! Maar aan het eind van het gesprek zei die man wel Ja ach maar die van mij kan ook wel een plaag zijn hoor, zo gaat dat met jongens. Dan denk ik laat ze het lekker zelf oplossen en kom niet voor elk dingetje klagen bij de ouders.
Misschien even verder lezen onder haar reactie, ben een woordje vergeten en kan het niet meer wijzigen. Heb niets gevraagd, moeder vroeg het, maar door een vergeten woordje staat het er nu dat ik het gevraagd heb. Hou ook niet van vals beschuldigen dus ik wist niet wat er gebeurd was en heb gezegd dat ik het niet gezien heb, waar op ik deze reactie kreeg
Oeps, misschien iets voorgevallen waarom hij zo gereageerd heeft? Mijn zoon schreef laats k*t barry op zijn chromebook op school en kreeg hier terecht straf voor,maar achteraf blijkt het verhaal te zijn dat zijn buurjongen de hele tijd al aan het klieren was, waarop hij zo reageerde. Heb hem wel even duidelijk gemaakt dat dat niet kan en dat hij dan naar de juf of mij toe moet komen.
Hier een buurvrouw die altijd andere kinderen de schuld geeft want 'die van haar doen dat niet'. Bah, komt je af en toe de strot uit dat mens.
ja niet zo gek nee dat het kind ontspoort als de ouders zo tegen hem praten jammer dat een kind daar dan de dupe van is....of in dit geval meerdere kinderen. dan denk ik maar gelukkig zien ze nu dan de fout wel in, jammer dat het zo lang heeft moeten duren dat dan weer wel natuurlijk. maar goed er wordt nu in elk geval iets aan gedaan. en hulde voor de directeur!
Haha hier is het juist de omgekeerde wereld. Als ik bijvoorbeeld aan een andere moeder vertel dat dochter zo vreselijk brutaal is de laatste tijd. Dan krijg ik te horen: wie zij? Nee, daar geloof ik niks van, het is zo'n lief meisje ! Haha, ik ben blij dat ze zich in het openbaar gedraagt. Maar thuis is ze zo af en toe echt wel een draak. Daarom zou ik dus wel erg verbaasd zijn als iemand dat over onze oudste zou zeggen. Maar ik zou nooit zeggen dat ze nooit wat zou doen. Zou me wel afvragen in welke context het gebeurt is....
Ik zal nooit zeggen dat mijn kinderen nooit iets verkeerds doen, maar als een ouder of iemand anders naar mij toe komt met jouw kind doet dit en dat dan wil ik wel het hele verhaal weten en in welk context het is gebeurd. Er zijn altijd twee kanten van een verhaal.
Van dit verhaal word ik echt misselijk!! Bah, zo klein al. Lijkt me vreselijk als dit mijn kind zou overkomen.
Ik heb iemand dat ook eens horen zeggen bij ons in de zandbak. Heb toen gezegd: Ja en ik ben de paashaas. Ben toen weggelopen. Vreselijk zulke ouders.. Doe even normaal.
Hij kwam vaak thuis met blauwe plekken en zei dan dat hij gevallen was ofzo, eigenlijk hebben we er een tijdje niet bij stil gestaan, voel me er soms nog schuldig onder, daarna begon hij met plassen in de broek,dit vonden we zo raar dat we toch wat mee op hem gingen letten, we hebben weer een babyfoon boven geplaatst dan kon hij roepen als hij moest plassen, maAr in plaats daarvan hoorden we hem snikken in zichzelf, we konden hem niet troosten, hij huilde zichzelf in slaap en wou niet meer naar school. Met de juffen overgehad maar hun viel niets op, ze zeiden wel dat hij af en toe kwam met die doet iets maar dan zeiden hun het is een leerling van groep 2 dus dan moet je naar zijn juf, maar dat durfde hij niet, dus hij nam er de moeite niet meer voor om naar zijn juf te gaan, na 2 maanden misschien zelfs wel 3 aanmodderen met de juf, steeds opnieuw gesprekken steeds opnieuw het valt ons niet op, was ik het zat, ik heb een gesprek met de directeur geëist, deze heeft onze zoon erbij gehaald en hem zijn verhaal Laten doen, en hoe hij dat vertelde, ja ik moest echt moeite doen niet te huilen, en toen de directeur beloofde er wat aan te doen dat hij weer met een Fijn gevoel naar school zou gaan mocht hij weer naar zijn eigen klas, toen is de "pester " erbij gehaald en deze vertelde dat mijn zoon de waarheid sprak, maar dat hij niet wist waarom hij dat deed, onze zoon werd verteld dat het is toegegeven, dat er nu strenge controle op de pester was en mocht het weer gebeuren hij het terug moest doen,dit heeft de directeur ook tegen de ouders verteld van het andere jongetje, als hij een keer thuis komt met J heeft mij geschopt oid dan is dat met onze toestemming geweest want neuzen over de grond schuren en blauwe plekken schoppen en slaan moet een keer afgelopen wezen en uit praktijk blijkt dat wanneer het slachtoffer van zich afbijt de pester ophoud,dus dit wou de directeur graag, wij vinden het niet nodig, maar waren het nu wel eens met de directeur, laat hem maar eens iets terug doen, Maar het jongetje vond al snel een ander slachtoffer na het gesprek, een meisje, dus mijn zoon heeft hij niet meer aangeraakt, Heb het hele gesprek met de directeur ook wel traantjes moeten weg Pinken hoor, mijn kleine jongen, mijn lieve schat, een grote ondeugd,haantje de voorste,mag graag op de voorgrond staan en hem dan opeens zien veranderen in een klein verlegen jongetje dat overal bang voor is, ik ben blij dat dat hoofdstuk is afgesloten en hij het nu onwijs naar zijn zin heeft !
Oooh wat verschrikkelijk, je hart breekt, arm kindje van je, hoop dat hij er weer overheen gekomen is.
Beetje onduidelijk nog. Andere jochie schijnt ook een rustig ventje te zijn. Hij wil er verder ook niks meer over zeggen. Peuterjuffen, hulpjuffen en zijn juf van de andere dagen zagen dit ook niet snel gebeuren bij hem. Mijn man denkt ook dat er iets voorgevallen is waar hij blijkbaar woedend om is geworden. Ik heb met hem gesproken en nu is het afwachten.. Lief dat je er aan dacht..
Hij is nog wel beetje bang voor het jongetje, maar hij gaat hem niet meer uit de weg op bijv voetbal, misschien ook omdat opa trainer is van zowel hem als het jongetje dus misschien voelt hij zich veilig wetende dat hij op opa terug kan vallen, maar samen spelen zit er echt niet in, maar op school heeft hij het onwijs naar zijn zin, plast niet meer in zijn broek en huilt zichzelf niet meer in slaap, we letter er ook bewust op dat we niet voor het slapen gaan nog zulke gesprekken aangaan omdat we het dan misschien groter maken dan het is, dus overdag praten, en in de avond lekker knuffelen en kussen, hij praat nu ook veel meer met ons , en dat is super fijn zowel voor hem als voor ons