Onze dochtertje wordt in juni 3 jaar. Maar sinds onze vakantie in centerparcs (vorige week) is ze bang voor mieren. Het huisje waar wij in zaten waren nog al veel mieren aanwezig (man en ik praten over de 6 potertjes). Als ze er 1 al zag lopen ging ze gillen. Als ze 1 zag durf ze niet meer te lopen en moest ze getild worden. Gister in de tuin (het was heerlijk weer) zag mijn man een lieveheerbeestje, dus mijn man zegt tegen onze dochtertje van kijk Anne een lieveheerbeestje, nou weer gillen en roepen van dat het eng is. Gister avond moest ze in bad, op eens zag ze een pluisje drijven, ze dacht dat dat een mier was En wilde meteen uit bad. Ze droomt er ook over en roept ons dan en zegt dat ze op gegeten wordt door de mieren K. Wij vertellen dan dat hier geen mieren zijn en dat ze niet bang hoeft te zijn. Maar dat helpt niet bij haar. Wat kan ik het beste doen, zeggen? Wie heeft hier ervaring mee? En is het over gegaan? De zomer komt er aan en wij gaan kamperen in een tent Help
Ja ervaring mee. Mijn dochter is ineens panisch voor spinnen. Vorig jaar trok ze de poten er bij wijze van nog uit omdat ze ze zo graag wil vasthouden. Ik hoop dat het vanzelf weer over gaat. Het zal de leeftijd zijn.
Dochter is sinds een paar weken ook overal bang voor, alle mini beestjes zijn eng. Wij zijn zelf nergens bang voor dus van ons heeft ze het niet. Zal inderdaad de leeftijd wel zijn. Hopelijk is het weer snel over.
O zo herkenbaar, word er moedeloos van. Sam heeft het al heel lang. En had de hoop dat het dit jaar over of minder zou zijn. Maar helaas gister idd met het mooie weer, zag ze een vliegje binnen. Nou moord en brand hoor. En ook in de douche als ze een pluisje ziet of haren. Dan gaat ze zo te keer niet normaal meer. Ze heeft zelfs een ringetje met een lievebeersbeestje. Maar dat kunnen we dus echt niet benoemen, we zeggen nu dat het een aardbei is. En dan is het goed, dus als andere mensen zeggen wat heb jij daar een mooi ..... dan zeggen wij heel snel AARDBEI hahaha. Anders wil ze het ringetje meteen af. Wij hebben ook al vanalles geprobeerd. Het beste wat bij haar helpt is negeren en het niet te veel benoemen of uitleggen. word het alleen maar erger van. Heel veel succes
Hier heeft Anne ook een ringetje met een lieveheerbeestje... Dat vind ze niet eng. Wat wij ook doen: wij pakken het diertje op en laat over ons hand lopen om te laten zien dat het niet eng is en dat ze geen vlieg kwaad doen. Maar ze blijft het eng vinden... Weet mijn god niet waar deze angst vandaan komt. Vorige jaar ( net als bosi haar dochterjte) vond ze de beestje leuk en speelde ze zelfs mee.. Maar nu pfffff nou gillen.. loopt een mier zegt ze en wijzen er naar nou ik zag hem nog geen eens maar zij wel en niet verder willen lopen.
O dat hoef ik hier echt niet te doen hoor, het bij ons zelf laten zien. Dan word het veel heftiger allemaal. Ik heb het er gewoon niet over. En dan gaat het redelijk. Ik heb het wel eens gevraagd bij het cb. En het schijnt "normaal"te zijn dat ze angsten enz. hebben.
haha dit heeft mijn dochter ook gedaan vorig zomer heb elke keer gezecht is niet erg diertjes doen niks het gaat over echt waar nu vind ze het geweldig en wil ze vangen
Mijn dochter is ook helemaal panisch van kleine diertjes. Nou was het vorig jaar zo dat ik de was binnen ging halen en er een kleine oorwurm tussen de lakens zat.. Nou ik gillen want hij liep bijna me hand op...ik ben zelf ook niet zo een liefhebber van die beestjes dus ik denk dat ik haar heb laten schrikken.. Want sindsdien wordt ze helemaal kriegel als ze er 1 ziet lopen. Nou dat wordt wat deze zomer
Omdat ik zelf vroeger bang was van spinnen (weet ook niet waarom) zijn onze oudste kinderen het ook. Jesse nog niet maar die is nog zo klein. Hij zit zelfs tijden op z'n hurkjes buiten om te zien hoe de mieren in en uit hun holletjes kruipen. Maar de oudste twee... niks moeten ze hebben van spinnen. 't Is soms ook wel grappig om te zien hoe vooral onze oudste (25) helemaal flipt bij het zien van een spin, net als ikzelf trouwens. Bij hem is het dus nooit overgegaan, hoewel... bij mij ook niet. Angst voor spinnen of andere beestjes is vaak een fobietje, een onverwerkte schrik vanuit je jeugd, die is 'blijven zitten'. Heb ik ooit es gelezen in een boek, door een therapeut geschreven.
Mijn dochter was rond drie jaar alsdedood voor vliegen. We noemden ze 'kleine vogeltjes' en toen was 't goed... Zelf heb ik trouwens een wespenfobie en da's helaas niet echt bevorderlijk als je kind bang is voor vliegen...
Mijn dochtertje is ook erg bang van kleine diertjes. Snap ook niet waar het vandaan komt. Ook als er een pluisje ligt begint ze te roepen beest weg. Ik schenk er niet zoveel aandacht aan en hoop maar dat het over gaat.
Mja iemand vertelde mij ooit dat kinderen op deze leeftijd een dusdanig levendige fantasie hebben dat ze het verschil niet weten tussen fantasie en werkelijkheid. Dus de kans dat je eruit "praat" wat ze zichzelf aanpraat.. is volgens mij relatief klein (hooguit met VEEL herhaling.. ) Maar hier is Anne (toevallig dezelfde naam) ook bang voor vanalles hoor. Bang dat de poezen dr poppen opeten... Bang dat de krokodil in dr bil bijt, bang dat er iemand weg gaat... Het verhaal dat de poezen dr poppen opeten begon toen ze zag dat de poes een spin op at.. en iemand zei "ja dat lusten poezen wel!" En later toen er een spin liep.. en zei "hier poes, eet maar op!" Toen ineens mocht poes niets meer.. en al helemal niet meer ergens aan snuffelen.. je kon het zo gek niet bedenken of ze riep "Abby niet opeten!" En toevallig (wederom ja) laatst uitgelegd waarom poezen wel rauwe kip mochten proeven en Anne niet.. (die mag altijd groenvoer proeven als ik kook) en sinds die tijd is het hooguit "abby niet opeten! daar krijg je buikpijn van!" Maar niet meer de fanatieke beschermactie van de pop zegmaar. De krokodil sturen we meestal maar gewoon naar de tuin.. want die is er gewoon ECHT vind ze. Net als Swiebert van dora trouwens.. die duikt ook in elke hoek op maar is gelukkig niet eng En het weggaan is meestal als ze naar bed gaat.. dus nu zeggen we gewoon wat we daadwerkelijk gaan doen.. dat werkt als een trein... (koffie drinken bijv) We praten er maar een beetje omheen.. en sommige dingen verzinnen we zelf wat op.. sommige dingen gaan vanzelf. We ontkennen in ieder geval niet dat ze bang is.. of zeggen dat ze zich aanstelt.. want dat heeft duidelijk geen effect Ik ga er maar vanuit dat het vanzelf over gaat
hier ook 1 die opeens bang is voor kleine beestjes maar hier omdat ze zo schrok toen opeenns iets van haar hand weg vloog