Hoi Allemaal, Ook ik kom mijn verhaal even doen. Hoop dat het me een beetje helpt voor het verwerken. Op 13 november testte ik positief! Een hele duidelijke 2e streep! Die dag hadden we een begrafenis en eigenlijk was het nog wat onwerkelijk. Maar toch waren we dolgelukkig. Op 28 november hebben we voor de gein 3 testen gedaan die we nog hadden liggen om te kijken welke het meest duidelijk eruit zou komen. Nou alle drie waren ze zo donker als maar kon. Wij dolgelukkig! Die maandag erop hebben we de VK gebeld en we mochten gelijk de echo praktijk bellen voor een eerste echo ivm eerdere miskramen. Op 10 december mochten we voor het eerst een echo. Toen we het hartje zagen kloppen waren we dolblij en ik heb gehuild van blijdschap! Maar we moesten een week later terugkomen omdat het kindje wat kleiner was als ze zouden denken. Maar het kon meerdere kanten op gaan. Helaas kreeg ik op 16 december last van bruinverlies en later op de dag ook bloedverlies. Die dag mochten we een echo en helaas was het hartje gestopt met kloppen. Tot de dag van vandaag is ons beebje nog bij ons, hij of zij wil mijn lichaam niet verlaten. Morgen moet ik naar het ziekenhuis voor een curretage. Zo jong, nooit geweten wat leven was. Zo jong, nooit geweten wat ademen was. Zo jong, nooit geweten wat liefde was. Zo jong, nooit geweten wat verdriet was. Nooit geboren, maar toch bestaan. Liefkleintje! We missen je!
Dank jullie wel meiden. @Caruli: Gisteren ging wel. Natuurlijk erg verdrietig. Aan de ene kant wel fijn dat we nu weer 'verder' kunnen, nu kunnen we het een plekje gaan geven, maar aan de andere kant is ons kleintje niet meer bij ons. Dat maakt me nog steeds verdrietig.
jeetje echt erg ... heel veel sterkte toegwenst hoop dat jullie het ergens snel een plaatjes kennen geven! Liefs W.
he meid, ik lees net dat jullie weer zo'n groot verdriet moeten verwerken. Vanuit hier dikke knuffels en weet dat we aan je denken.
Heel veel sterkte met het verlies en het verwerken. Ik weet hoe je voelt. Sorry dat ik niet eerder heb gereageerd, bij ons zit het ook niet mee. Dikke knuf, Debora