Vorig jaar dezelfde keuze moeten maken... Herplaatsing was op korte termijn niet mogelijk en het was afschuwelijk. Na het laatste bijtincident ben ik met hem de auto ingestapt... Onderweg naar de dierenarts mezelf vervloekt, maar had geen keuze. Heb hem gelijk in laten slapen op mijn schoot... Hoe moeilijk en pijnlijk het ook was (en nog is...) vond ik dat hij recht had om op mijn vertrouwde schoot te sterven. Het was mijn keuze dus alleen ik was erbij.
Wat ik me dan wel af zou vragen,ook al was herplaatsing mogelijk,je zou het jezelf toch nooit vergeven als ie iemand mischien wel een kind bijt. TS,heel veel sterkte,lijkt me zo heftig!
Ach wat sneu... vervelend voor je! Probeer te denken dat de hond beter af is... ondanks jullie super goed voor hem waren... hij was toch niet helemaal gelukkig waardoor ie dit gedrag vertoonde.... Dikke knuffel!
Oh wat klote. Maar voel je in elk geval niet schuldig, jullie hebben echt alles gedaan wat jullie konden en misschien is dit voor het hondje zelf ook wel beter. Hij zal zich ergens ook niet "fijn" gevoeld hebben anders zou hij geen probleemgedrag vertoond hebben. Sterkte hoor meid.
Naast het feit dat hij mijn moeders hond bijna doodbeet uit het niets gromde hij ineens naar Luna. Ik zou het mijzelf idd nooit vergeven als hij haar (of een ander kind) had gebeten! Ook de dierenarts zei dat Spotje niet herplaatst kon worden. Het ging allemaal zo snel. Vanaf het bijten tot het inslapen zat nog geen uur. Ts Hoe vreselijk het ook is... Jullie hebben de juiste keuze gemaakt! Een dierenarts doet dit niet zomaar. Dus ook die stond hier achter. (nu 7 maanden na het spuitje huil ik ook nog steeds als ik eraan terug denk, want het is een hele zware beslissing!)
sterkte en jij weet dat je de kuiste keuze hebt gemaakt.....andere kunnen niet oordelen want ze zitten niet in jouw`n situatie. Ik vindt het juist goed dat je niet hebt gewacht tot er iets erg gebeurt. Want dan mag het wel allemaal..... Sterkte en herinner jezelf eraan dat het gewoon niet anders kon...