Meid, ik geef je een dikke knuffel. Hier een soorgelijk verhaal, alleen dan mijn vader en nierkanker. Hij heeft het helaas niet overleefd dankzij allerlei uitzaaiingen. Gelukkig heeft hij wel de geboorte en 1e verjaardag van onze dochter mee mogen maken. Het is nu 4 maanden geleden dat hij overleden is en ik mis hem nog elke dag, maar we zijn ook nog steeds dankbaar en "blij" dat hij niet meer hoeft te lijden... Dit is geen verhaal om je bang te maken hoor! Ik hoop voor jullie dat er nog een behandeling mogelijk is en dat ze nog lang bij jullie mag zijn. Als je wilt praten stuur me een PB.
Jeetje ik ben er gewoon even stil van. Heb net een belletje gehad van mijn mams. Woensdag middag wordt ze opgenomen en donderdag gaan ze de kijk operatie doen in haar rechter long om te kijken of dat idd kankercellen zijn. Is wel even slikken en ben blij maar ook huiverig in ene. Het komt nu dichter bij. @ Danoontje, kreeg ook helemaal dat idee niet hoor dat je dat wou. Mijn mams is ook mijn alles. @ onsukkie, heel veel sterkte voor de komende tijd voor jou ook.
Ik begrijp heel goed dat je blij bent dat er nu eindelijk iets gaat gebeuren, maar de angst voor de uitslag is er natuurlijk ook. Wat ik je mee kan geven is om je proberen vooraf niet te druk te maken om de uitslag. En ik weet het meid, dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik vind t fijn dat ze nu toch wat gaan doen, elke dag eerder de uitslag hebben is weer eerder aan een behandeling beginnen. En wat ik geleerd heb is dat elke dag er een is. Meid ik leef met je mee en ik duim voor jullie voor een positieve uitslag. Groetjes Miranda
@ Aisha, ja ik kan me voorstellen dat je aan de ene kant blij bent dat ze nu in elk geval iets gaan doen. Tja en aan de andere kant ben je bang voor de uitslag.. In elk geval nogmaals heel veel sterkte, en zal voor jullie duimen dat het meevalt!!
Heeeel veel sterkte meid! Ik ben 3 jaar geleden mijn moederverloren aan longkanker dus ik weet ongeveer hoe je je voelt. Als je denkt dat je er wat aan hebt mag je me altijd een pb sturen hoor!
Als je dus zo even rond kijkt, dan zijn er meer meiden die dit al hebben meegemaakt. Daar sta je eigenlijk voordat je het zelf meemaakt niet bij stil. We moeten nu gaan afwachten wat de uitslag is van de rechterlong.
Nee daar denk je op dat moment ook helemaal niet aan meis. Op dit moment is voor jou alleen je moeder belangrijk. Toen ik het voor de eerste keer hoorde kon ik alleen maar denken "waarom moet mij dit gebeuren?" Tot ik het vaker begon te horen in mijn vrienden en kennissenkring. Maar het kan voor jou wel helpen dat je nu van meer mensen gehoord heb dat ze het meegemaakt hebben, en al verschillende mensen hebben aangeboden dat als je wil praten dat je een PB kan sturen. Je kan je hart luchten bij mensen die weten wat je nu doormaakt en geloof me dat kan je echt helpen bij t verwerken van dit slechte nieuws. Uiteraard kunnen we je zorgen niet wegnemen die zullen helaas altijd blijven. Maar het kan de zorgen en pijn wel verzachten.
Hoi Aisha weet helaas wat je meemaakt, Vorig jaar oktober kreeg mijn moeder te horen dat ze keelkanker had (nooit gerookt en afentoe een glaasje op een feestje) De doktoren snapte het ook niet omdat ze het oneerbiedig oude mannetjes kanker noemen omdat he vrijwel alleen voorkomt bij oude rokende en drinkende mannen. vooral de onzekerheid weet ik is heel erg moeilijk, en je wilt van alles doen maar je kan niks voor je gevoel. ik heb wel een tip kan je dan zelf mee doen wat je wil, ga een second opion aanvragen op alles...mijn moeder is super goed behandeld maar toch (op mijn afdwingen) heeft ze een second opinion gehad in het den hoed (zit in rotterdam of het anonie van leeuwenhoek in adam). Wat ik kan zeggen wat mij heeft geholpen is positief blijven denken, ik dacht elke keer bij mezelf als ik me erop betrapte dat ik dacht ''ooh straks gaat mam dood''. Dat ik die gedachte probeerde om te zetten in ''Nee ze gaat niet dood ze wordt beter want ik accepteer nit anders'' tuurlijk werkt dat niet in de praktijk maar dat voelde voor mij wel beter. Gelukkig is mijn moeder sinds februari schoon, en we hebben enorm veel geluk gehad, maar nu komt eigenlijk de geestelijke klap pas....daarom ga ik ook professionele hulp zoeken omdat ik zelf heel angstig ben geworden voor allerlei ziekten. Zoek veel steun bij lieve mensen, denk vooral OOK aan jezelf en ik hoop echt dat je moeder of heeeeeeel lang stabiel blijft of natuurlijk in het beste geval geneest van deze gruwelijke rotziekte.
Hey meid, ik weet hoe je je voelt! Dit is een verschrikkelijk nieuwtje dat je NIET wilt horen. Het is je moeder, daar wil je niet zulk nieuws over horen. Ik hoop dat jullie snel meer duidelijkheid krijgen over wat er doen is en wat juist het verloop kan zijn. Spijtig genoeg, kan men nooit met zekerheid zeggen hoe het gaat, iedere patiënt is anders, ook al zijn er statistieken e.d. Ik hoop op het beste voor je mama, mijn moeder is ondertussen al bijna 4 jaar ziek. Het is verschrikkelijk moeilijk..
Hey meis, Jeetje, wat is dit kl*te zeg! Ik maak het momenteel van dichtbij mee, mijn man zijn neef is terminaal met uitzaaingen naar de botten. Maar wat een gevecht moet hij leveren zeg, dan weer ziekenhuis in dan weer uit, allemaal medicijnen en natuurlijk chemo. Ik wnes jullie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd... Dikke knuffel van mij
Hoi, Wat verschrikkelijk...Hoop voor jullie alles goed komt... Ik zit zelf ook in dezelfde situatie maar dan met mijn vader. Wij krijgen 19 november de uitslag, dus begrijp heel goed wat je nu door maakt. Veel sterkte dikke x
Ja we proberen ook met ze allen positief te blijven denken hierover. Door dit soort dingen komen eerdere gedane beslissingen ook weer ter discussie. Vind het lief dat ik sommige ook een PB mag sturen. Had niet verwacht dat ik hier ook zoveel steun uit zou putten, dat vind ik fijn. Heb ook mijn vriendinnen, maar die hebben dit niet mee hoeven maken. Ze weten dus niet helemaal hoe ik me voel. Ze leven wel enorm met me mee en kan alles tegen ze zeggen. Maar dit is ook fijn. Thanx meiden, echt waar
Wat vreselijk om zo in onzekerheid te zitten.Ik hoop voor jullie dat het goed te behandelen is en je moeder nog lang bij je kan blijven.Heel veel sterkte!
lieverd, ik wil jullie heel veel sterkte wensen, ik hoop voor julli dat het te behandelen is en dat je moeder nog lang bij jullie blijft. Ik heb soort gelijk met mijn vader meegemaakt, hij had een hersentumor en alles geprobeerd (operatie, stralen, medicijnen) maar papa is helaas na 11 weken overleden. Het enige wat wij hem hebben kunnen geven was een verloving. Toch fijn he dat je hier alles van je af kan schrijven.
Hoi meid, Ik leef met je mee. Weet hoe je je voelt, mijn schoonvader heeft een paar jaar geleden ook longkanker gehad. Ik hoop dat ze er snel bovenop komt en wens je veel sterkte xxx suzie
Hoi meiden, Nog een weekje en dan weten we weer wat meer. Ben aan het aftellen. Hoop zo dat het een langzame vorm is. Maar voorlopig nog even afwachten. Heel erg bedankt voor jullie steun. Put daar een hoop uit. Fijn weekend meiden. Dikke knuf