Soms, soms zie ik het allemaal even niet meer zitten. Er komen nu zoveel dingen op me af en ik weet het gewoon niet meer! Alles komt tegelijk en het is ook allemaal best ingrijpend. Waar haal ik de tijd vandaan om alles rustig op een rijtje te gaan zetten. Kom tijd te kort!!! Op het moment zijn we thuis bezig met een grote verbouwing. Heel onze boven verdieping zijn we aan het verbouwen. De badkamer, zijkamer en slaapkamer. Het is dus 1 grote t.r.ngzooi thuis. Wat wel mooi is, dat ik dan niet te veel hoef na te denken over alles, maar dan kan je het ook geen plekje geven. Nu komt erbij wat er met mijn mams aan de hand is en dat maakt het niet makkelijker. Mijn mams is mijn alles en weet niet wat ik zonder haar zou moeten doen. We zijn nu aan het hopen dat alles met mijn tante mee valt. Maar we zijn er nog niet hoor. Het contact tussen mij en mijn vader ( en de rest van die kant van de familie) is super belabberd. Had van de zomer ook de beslissing genomen om dat af te kappen. Op 1 augustus is mijn opa overleden en ben er ook niet geweest. Heb niets met hun, ze kijken al jaren niet naar ons om en altijd moest het van mijn kant komen, zo ook bij mijn vader. Dus was er klaar mee, heb vorig jaar bij een psycholoog gelopen om bepaalde dingen aan te pakken en daar kwamen bepaalde zaken uit wat bij hun aan de grondslag heeft gelegen. Dat is een heel verhaal opzich al. Ja ieder huisje heeft zijn kruis! Nu sinds we weten van mijn moeder zijn de omstandigheden veranderd. Mijn moeder moest iets van mijn vader hebben en dat net nadat we erachter waren gekomen dat ze longkanker heeft. Dat heeft ze toen ook aan hem verteld en ze hebben regelmatig contact. Op dat moment was (en is) mijn moeder emotioneel en wou dat ik er open voor stond voor contact. Op dat moment hoefde dat van mij niet. Na nadenken erover ben ik toch van mening dat ik het maar een kans moet geven, maar wel met voormezelf de voorwaarde dat het nu echt van hem af moet komen. Hij moet maar eens tonen dat ik belangrijk ben voor hem!!! Niet andersom en maar helpen en weer heel veel energie en tijd erin te steken. Nu heeft mijn vader me gisteren gebeld. Had de oproep gemist en dus maar terug gebeld. Hij wil met me afspreken en praten. Men wat is het allemaal lastig zeg. Nou ik moest het echt even kwijt. Zou nog zoveel meer kunnen schrijven, maar doe het niet. Is teveel om te doen.
je komt ineens echt in een achtbaan terecht he... praktisch zat je dat al, door de verbouwing, maar emotioneel nu ook helemaal... Misschien is het voor jezelf wel gewoon prettig om één en ander van je af te schrijven telkens. Open simpelweg een Word-documentje of een blog site (voor jezelf) en type het van je af... wat je denkt, wat je voelt. Misschien ook wel prettig voor als alles straks wat verder is. Dat je dingen terug gaat lezen, die je misschien vergeet anders. Gedachten, gevoelens, gebeurtenissen... Ik hoop dat je ergens tussendoor ook nog echt wat tijd voor jezelf kan vinden!
Ja kan je wel stellen dat het een achtbaan is waar ik nu in zit. Sommige dingen moet ik nu gaan vergeven, maar vergeten doe je het niet, dat doe je nooit. Er is al zoveel gebeurt over de jaren heen, daar kan ik een boek mee vol schrijven. Is kijken, wellicht ga ik dat maar weer eens doen. Anders blijft het terug komen. Thanx voor de tip.
Zo nou we hebben eindelijk ook wat goed nieuws te vertellen. Ze heeft geen uitzaaiingen en het is niet-kleincellig, dit houdt in dat het een niet snel gaat en dat ze kunnen opereren. Dat is echt een pak van mijn hart zeg!!! Heb gewoon met mijn mams aan de phone een klein potje zitten janken. Wat een opluchting is dit zeg. Na 7 weken van onzekerheid, kunnen we eindelijk wat gaan doen. Dinsdag heeft ze eerst in Gouda een mri-scan om te kijken of daar niets zit en dan moet ze gelijk naar Amsterdam om met de proffessor te gaan praten. Dan krijgt ze volgens mij het behandelplan te horen. Nou mijn weekend ga ik nu een stuk positiever in!!!!!!!!!!
Fijn zeg dat het behandelbaar is!! maar miss een stom vraagje gezien je uit rotterdam komt is het dan niet handiger om naar het Daniel de hood gaat?
@Cynnie Nou mijn moeder woont in NWK aan den IJssel en was door de huisarts doorverwezen naar Gouda (Groene Hart). Vandaar uit hebben ze aangegeven dat de vorm van longkanker die ze heeft een specialist zit in Amsterdam, dus vandaar dat ze daar onder behandeling is. En ja Daniel de Hoed, niet zulke hele leuke ervaringen daar vandaan gehoord, dus vind het wel goed zo. Ja nu gaan we er keihard voor vechten met ze alle!!! Echt goed nieuws met zo'n kl.te ziekte. Thanx weer voor de berichtjes!!!
Zo het gaat in een stroomversnelling. Gisteren is mijn moeder gebeld door de proffessor dat ze vandaag niet langs hoeft te komen. Ze gaan eind van de week of begin volgende week beginnen met de behandeling!!!! Spannnend!!!! Nu gaat het echt gebeuren, ben blij maar vind het ook eng moet ik zeggen. Gaat ze zich nu wel ziek voelen en hoe reageert ze op de behandeling. Hoe gaan we alles regelen met bezoek en verder, en verder? Maar ze gaan nu echt beginnen, mijn koppie loopt rustig aan een beetje vol met allemaal gedachtes. Nou ik weet het niet meer.....
Nou na een lang weekend, hebben we vanochtend eindelijk te horen gekregen dat mijn mams woensdag opgenomen word en haar 1ste behandeling gaat krijgen. We weten alleen nog steeds het behandelplan niet en daar is ze niet blij mee. Maar goed daar gaat ze het woensdag over hebben met de professor. Spannend, nu gaat het echt gebeuren. Eindelijk gaan ze die kl.te ziekte een koppie kleiner maken!!
Fijn dat ze gelijk gaan beginnen, maar ik kan me voorstellen dat het voor je moeder prettiger is als ze echt weet waaraan ze precies gaat beginnen. Je weet natuurlijk nooit wat er gaat komen en hoe het gaat lopen, maar in zo'n onzekere tijd, is het prettig om dit soort dingen in elk geval te weten! sterkte voor je moeder, maar ook voor jullie, die er zo dichtbij staan!
Zo vandaag is het zover, ze is nu onderweg naar het ziekenhuis. Ze wil ook met de professor spreken, omdat we nu nog steeds niet weten wat het behandelplan is. Daar is ze wel een beetje verdrietig om en brengt spanning met zich mee. Ik heb morgen vrij genomen en dan ga ik van 11.00 tot 13.00 uur op bezoek bij d'r. Ben benieuwd of ze dan al behandeld is, of wat er allemaal gaat gebeuren. Hopelijk gaat de achtbaan in mijn hoofd dan ook even stil staan, dat zou wel prettig zijn. Ach ja, we gaan het zien.
Veel sterkte en dat het allemaal maar goed mag komen!Mijn vader zit met blaaskanker en wordt 30 december voor de eerste keer geholpen..dus ik snap je heel goed..succes
Ja dank jullie wel. Heb nog niets gehoord, ben benieuwd wat er nu gebeurt allemaal. Morgen ga ik naar haar toe en dan weten we meer. Het is zo jammer dat het niet naast de deur is, anders was het makkelijker geweest om te gaan, nu moet je regelen dat er iemand is en dat vind ik jammer. Gaat goed komen, alleen de vraag is wanneer.
Zo nou we hebben eindelijk wat nieuws. Voor de komende weken gaat het er als volgt uit zien. Morgen 3 dec krijgt ze haar 1ste chemo behandeling en mag ze vrijdag weer naar huis. Donderdag 10 dec poliklinisch een chemo Donderdag 24 dec chemo en bestraling en mag ze vrijdags weer naar huis (1ste Kerstdag) Nou ben benieuwd, ga er morgen heen en dan eens kijken hoe ze zich voelt. He, eindelijk weten we wat, is wel fijn moet ik zeggen. Toedels