volgens mij zijn de echte officiele termen: Bij huwelijk: echtgenoot/echtgenote. bij geregistreerd partnerschap: geregistreerd partner. man/vrouw draait volgens mij meer om het woordje mijn dat ervoor staat. Zo van: die hoort bij mij. Persoonlijk vind ik dat iedereen zelf maar uit moet maken wat ie prettig vindt. Ik vind "mijn man" nog steeds vreemd klinken als ik het zeg .Voel me dan ineens heel oud.
Het homohuwelijk is er inderdaad tegenwoordig ook. Maar een GP voor gelijke sexen zou ik idd eerder begrijpen. Call me stupid Nogmaals HET IS EEN GEVOEL ... en vooral MIJN gevoel! Ik ben van mening dat die titels aan huwelijk (en dus echtgenoten) zijn voorbehouden. En zoals ik al zei ... ik zal er geen moment wakker van liggen. Iedereen moet lekker doen wat hij of zij wil. Maar als mijn mening wordt gevraagd, is dit wat ik ervan denk.
Ow en de reden dat gp en huwelijk nu hetzelfde zijn muv de afstamming(kinderen) - eerst was gp het alternatief voor het huwelijk voor mensen van gelijk geslacht. Het was eigenlijk hetzelfde maar voor de afstamming werkte het niet. - mensen van verschillend geslacht vonden het gp een goed gevoelsmatig alternatief voor een huwelijk en wilden ook toegang tot het gp. Dit kregen ze. - mensen van gelijk geslacht wilden nog steeds toegang tot het huwelijk en kregen dit ook. En zie daar het huidige systeem Waarom dan niet gewoon het gp afschaffen zou je zeggen? Tsja..... zolang mensen het een goed gevoelsmatig alternatief vinden voor het huwelijk blijft het bestaan. Maar wat eerder al is gezegd is ook waar. Het buitenland kent het gp niet en erkent het ook niet. Dat kan problemen geven.
Ach als het beestje maar een naampje heeft Ik zou me ook door officiele titels er niet van laten weerhouden om mijn "partner" gewoon mijn man te noemen. ("vriend" vind ik zo puberaal klinken voor een 30-er) Bij GP heb je zelf de keuze of je je partner aanspreekt als man/vrouw of niet, daar zijn volgens mij niet eens echt officiele regels voor. Je kan ook kiezen om je partners achternaam te gebruiken.
Geregistreerd parterschap is bijna hetzelfde als een huwelijk. Je hebt dezelfde papieren nodig, getuigen, gaat in gemeenschap van goederen (tenzij je anders kiest), enz. Grootste 2 verschillen zijn dat eventuele kinderen niet automatisch erkend worden en in het buitenland wordt het niet altijd als een geldende verbintenis gezien. Je mag elkaar na een geregistreerd partnerschap man en vrouw noemen, net zoals je elkaars achternaam mag gebruiken. Als mijn vriendin een geregistreerd partnerschap aan zou gaan dan zou ik niet moeilijk doen over het noemen van 'man en vrouw', als zij dat wil. Er zijn belangrijkere zaken om je druk over te maken.
Gewoon "mijn man" zou ik zeggen... Je neemt zijn achternaam aan, maar je mag niet mijn man zeggen. Nee, dat zou ik pas raar vinden. Voor de rest zijn er weinig wettelijke verschillen tussen huwelijk en geregistreerd partner, dus niet weten waarom er dan wel onderscheid zou worden gemaakt tussen man/vrouw noemen.
Is het niet partner ipv echtgenoot. Mijn gevoel zegt dat je met een GP je net zo juridisch vastlegd als een huwelijk, en daarmee net zoveel "recht" hebt op de term mijn man. Waarbij de "mijn" terugwijst naar die vastlegging.. Ik noem mijn geregistreerd partner ook mijn man. Alleen als het echt nodig is, dan gebruik ik geregistreerd partner, bijv als het op een formulier staat, of een officiële instantie. Maar het voelt echt als man. Ooit, als ik groot ben, dan wil ik nog eens een echt huwelijksfeest, maar voor nu was dit de beste oplossing..
Het maakt me op zich niks uit. Als iemand zegt "mijn man" of "mijn vrouw" dan zegt m'n breintje wel automatisch "getrouwd dus". Tsja kan er ook niks aan doen. Maar ook geen drama als dat officieel niet zo is. Zolang mensen maar gelukkig zijn.
Wij zijn alleen via ons geloof getrouwd en niet officieel via de wet (kon bij ons helaas niet aangezien vriend geen geboorte akte heeft). Ik zeg meestal mijn man en tegen Nederlandse mensen mijn vriend.
Persoonlijk vind ik het grote onzin om de termen 'mijn man' en 'mijn vrouw' voor te behouden aan getrouwde stellen. Ik noem mijn vriend (met wie ik ook geen GP ben aangegaan) soms mijn man. In het NL gaat het nog, maar als ik in het Engels over hem moet praten vind ik het bizar om als 40-er over 'my boyfriend' te praten. Dan zeg ik dus zéker 'my husband', al kun je er in die taal eerder een punt van maken dat die term niet correct is. Mijn man is hij sowieso, hij is nl een man en hij hoort bij mij . En wat een ander ervan vindt dat ik als ongetrouwde vrouw over 'mijn man' spreek, kan mij werkelijk waar niet boeien.
Ja hoor, mijn man noem ik dus gewoon mijn man. Ik heb een geregistreerd partnerschap dus. Precies zoals bij trouwen. Aangezien wij niet de poespas eromheen wilden, ik hoef zo nodig niets vast te leggen maar met kinderen voelde het toch fijn, hebben we hiervoor gekozen. We hebben ons dus gewoon 'net' aangekleed, ik had getuigen, we moesten elkaar ook de rechterhand geven en van alles beloven Ik heb ook 2 achternamen nu, die van mezelf uiteraard en die van mijn man. Voor mijn gevoel dus niet zo verschillend als met trouwen.
Ik vind dat bij een huwelijk horen. Er zitten inderdaad bijna geen verschillen tussen geregistreerd partnerschap en een huwelijk maar dit is er dus juist één van naar mijn idee. Voor mij daarmee ook meteen de reden om te trouwen en niet alles goed te regelen met een geregistreerd partnerschap: ik wil als ik 40 ben het gewoon kunnen hebben over mijn man, niet mijn vriend. Maar dat is mijn gevoel en zal per persoon verschillen. Als ik iemand over haar man hoor praten ga ik er vanuit dat ze getrouwd zijn. Misschien op mijn jonge leeftijd dus ook al ouderwets
Wij zijn 11 jaar samen en 5 jaar samenlevingscontracten maar hij is nog steeds mijn vriend. Juni gaan we trouwen en dan noem ik hem mijn man
Bij geregistreerd partnerschap is bijna alles hetzelfde...dus je bent gewoon man en vrouw Er zijn een paar dingen anders: Kinderen Een kind dat in een huwelijk van een man en een vrouw wordt geboren, heeft beide echtgenoten als ouder. Bij een geregistreerd partnerschap is dit niet het geval. Dit geldt ook voor een huwelijk van twee vrouwen of twee mannen. Erkenning of adoptie is dan de enige manier om familierechtelijke betrekkingen van het kind met de partner van de moeder of vader te laten ontstaan. Er zijn ook verschillen voor het gezag over de kinderen. Ontbinden Een ander verschil: alleen de rechter kan het huwelijk beëindigen. Maar een geregistreerd partnerschap kun je laten ontbinden zonder tussenkomst van de rechter. Beide partners zijn het dan wel met elkaar eens. Tafel en bed Het huwelijk kent een scheiding van tafel en bed. Geregistreerd partnerschap niet.
 En meer Wat de gevolgen verder kunnen zijn als jullie uit elkaar gaan, lees je in het thema Uit elkaar gaan.
Onder bepaalde omstandigheden kun je beter huwelijksvoorwaarden of partnerschapsvoorwaarden laten opstellen. Bijvoorbeeld wanneer jij of je partner een eigen bedrijf heeft. Kerk Een geregistreerd partnerschap kan niet kerkelijk ingezegend worden. Dit kan alleen als je eerst het burgerlijk huwelijk hebt laten sluiten. TS, dus je bent gewoon man en vrouw bij geregistreerd partnerschap
Voor mijn gevoel ben je alleen "man en vrouw" bij een huwelijk. Al zijn de verschillen tussen een huwelijk en geregistreerd partnerschap minimaal.
In de Nederlandse wet staat geregistreerd partnerschap gelijk aan een huwlijk. (Bron wikipedia) Dus als je als gezin zijnde allemaal dezelfde achternaam draagt is het een beetje vreemd je man, vriend te noemen en helemaal omdat de inhoud van een huwelijk en partnerschap in Nederland ( op erkennen na) hetzelfde is. Gevoel is natuurlijk weer een heel andere discussie...
Wij hebben trouwens voor geregistreerd partnerschap gekozen omdat trouwen voor ons gevoel betekend groot feest, jurk, pak en alles dr op en aan. Erg leuk maar niet voor nu hopelijk over een paar jaar ! Dus om voor nu wel alles goed geregeld te hebben (pensioen, overlijden ed) en dat ik dezelfde achternaam kan gebruiken als mijn kind en man. Dit FF voor degene die zich afvroegen waarom sommige hiervoor kiezen