Graag zou ik in contact/gesprek komen met alleenstaande mama’s die twee (of meer) kindjes hebben. Ik kan wel wat hulp gebruiken bij deze beslissing. Mijn zoontje is nu 18 maanden en ik merk dat er meer ruimte komt bij mij. En er ligt nog een embryo in de vriezer….. Aangewakkerde gevoelens doordat mijn zusje op het punt staat om te bevallen. En omdat een vriendin van mij zwanger is. Ik kijk jaloers naar zwangere vrouwen nu. Maar aan de andere kant, ik zal dan wel moeten verhuizen. Mijn vangnet is niet groot (ouders zijn er alleen in geval van nood voor oppassen). En hoe ga ik het doen, mocht ik een ziek kindje krijgen…..? Met mijn vriendinnen kan ik het er niet echt over hebben. Omdat die vooral naar de afgelopen 18 maanden kijken, en hoe pittig het toen was (en uiteraard nog wel met enige regelmaat is). Dus alle ervaringen zijn welkom
Ben gescheiden en daardoor tijd alleenstaand geweest met twee kleine kids (geen babyleeftijd). Je hebt echt een aardig vangnet nodig of je moet iemand zijn die volledig kan opgaan in der kids en weinig me-time nodig heeft. Is mijn ervaring. 2 is zoveel meer dan 1. Met mijn kennis van nu zou ik als alleenstaande (en chronisch ziek) never nooit niet voor twee kids kiezen. Als ze groter worden moet jij ook 2x naar zwemles, 2 juffen/meestergesprekken etc etc je kan niks uitbesteden. Stel 1 vd 2 kids krijgt een chronische ziekte of heeft extra logopedie nodig etc etc. Ben je bereid om jezelf volledig weg te cijferen .. ?
Het is ook moeilijk. En hart en hoofd zitten niet altijd op 1 lijn. Heel jong is het meer dan dubbel. Want je kan de een nog niet even alleen laten dus je moet steeds je aandacht verdelen. Een groter leeftijdsverschil is dan echt wel helpend vind ik..scheelt op oudere leeftijd ook met ruzies Succes! Wellicht komen er ook positievere verhalen ik denk dat je vooral goed moet kijken naar wat voor type moeder je bent en hoeveel oplaadtijd je nodig hebt en wat dan helpend is