Hallo allemaal, Ik ben zes jaar samen met mijn man, waarvan vier getrouwd. Lijkt me heerlijk om hier even mijn ei kwijt te kunnen over een issue waar ik mee zit en het van me af te schrijven. En misschien tips te krijgen hoe ik er mee om kan gaan. Hij is zo'n sloddervos en viespeuk dat ik er soms horendol van word. Als ik om me heen vraag merk ik wel dat veel mannen last hebben van 'niet zien dat er iets opgeruimd moet worden' en 'alles laten slingeren.' Maar soms loopt het bij mijn man echt de spuigaten uit (vind ik dan he). Iets dat ik maar niet kan begrijpen is dat hij dingen niet terug zet op hun plek. En dan niet alleen dingen die je lange duur gebruikt ergens voor, maar echt alles. Dus bijv. hij staat te koken en het zout staat boven t fornuis op een plankje, hij pakt het en schudt wat zout in de pan. Nou lijkt het mij normaal (en dat doe je meestal automatisch) om t zout dan weer op t plankje te zetten. Maar nee..hij zet t ergens anders en daar staat het dan voor altijd als ik t niet weg zou doen (of tot hij t weer eens zoekt). En dit met alles dus, ik vind alles overal door het huis (pot pannekoekstroop staat bijv. weken op de gang). Ik begrijp t gewoon niet. Ook heeft hij de neiging om aan van alles te beginnen en nooit iets af te maken, wat resulteert in allerlei halve projecten door het huis (half afgemaakte houten boot, half afgemaakt bed, nog loshangende lampen etc.) Andere dingen: garage helemaal vol zodat ik er niet meer in kan, glas niet in de glasbak tegenover ons huis doen maar in de tuin leggen, vuilnis niet in de container die in de tuin staat maar volle zakken door het hele huis laten staan, vuil wasgoed overal, schone kleding overal, vuile luiers overal(!) ipv in de luierbak die direct naast de commode staat, allerlei kook- en etensafval in de gootsteen ipv de prullenbak, overal lege verpakkingen, overal moddervoeten, kattenbak niet verschonen, vissenkom niet verschonen, kopjes met restjes beschimmelde koffie door het hele huis, zijn auto is ook echt een rijdende vuilnisbelt. Als hij gekookt heeft of gedoucht heeft is de keuken of badkamer echt een grote ontploffing. Ik heb naar mijn idee alles al geprobeerd. Onder andere: - Alles laten liggen zonder er iets van te zeggen (werkt niet want hij ziet het niet en vervolgens heb ik dus vier weken in een zwijnenstal geleefd) - Vragen of hij het wil doen (werkt niet want hij vindt meteen dat ik zeur en loopt t uit op ruzie. Soms werkt het wel en doet hij het, maar dan altijd maar half, hij maakt het niet af) - Al het positieve benadrukken (werkte ook niet verbeterend) - Vuile luiers, vaat etc op zijn kussen leggen (werkte niet want hij legt het op de slaapkamervloer en gaat slapen en vervolgens ligt het daar) - Afspraken maken/schema opstellen (werkt een paar dagen en daarna niet meer) - Op een rustig moment erover praten (werkt niet, hij wordt boos, of hij belooft verbetering maar gebeurt niet) - Zelf alles doen en het langs mee heen laten glijden (werkte niet want ik werd helemaal gek van ergernis van binnen en ik kreeg t niet gedaan) - Foto's er van maken en aan hem mailen (was hij wel van onder de indruk, maar vervolgens veranderde er niets) - Zijn kleding niet meer wassen tot ie niks meer had om aan te doen (werkt niet, hij trekt vies aan of koopt nieuwe kleding) Het enige dat ik nu nog kan bedenken is om de vuile luiers of vuile vaat in zijn werktas te stoppen en dat ie er dan daar achterkomt. Maar of dat zo'n goed plan is We hebben thuis de huishoudelijke taken verdeeld. Zijn taken zijn: vuilnis buiten zetten, vaatwasser in- en uitruimen, kattenbak en vissenkom. De rest doe ik en een ander deel een schoonmaakster. Lijkt mij niet veel voor hem..(?) en toch doet ie het nooit uit zichzelf en als ik het vraag doet ie het soms (maar dan dus vaak half). Ik ben trouwens erg allergisch voor huisstofmijt (en boel andere allergieën waaronder ook schoonmaakmiddelen) Wat moet ik ermee?? (Het is overigens geen optie om de schoonmaakster nog meer te laten doen, daar hebben we geen geld voor)
Ik heb net zo'n man.. Maar mijn man heeft ADD. Sinds hij medicijnen heeft gaat het beter maar hij is nog in mijn ogen laks maar hij kan het niet bolwerken. En als mij iets echt de spuigaten uitloopt schrijf ik het op in een brief hoe ik me daar onder voel en letterlijk wat ik van hem nodig heb en dat werkt.. Zorg wel dat ik niet in de buurt ben als ie het leest. Dus geen ruzie wel punt duidelijk. Succes
werk jij ook? of alleen hij? als jij niet werkt, dan vind ik wel dat hij veel moet doen.. dan zou alleen de afwas genoeg zijn vind ik.. werk jij wel dan vind ik dat hij genoeg moet doen.. misschien kan hij zelfs nog meer doen.. ik heb eigenlijk geen tips voor je.. misschien foto's maken en op facebook zetten dat zn vrienden het zien?.. of idd in zn werktas stoppen..
Herkenbaar! Maar gelukkig minder erg als jouw man. Het schijnt dat ze het echt niet zien, de troep, maar dat is waarschijnlijk een smoesje bedacht door een mannelijke "wetenschapper". We moeten het maar accepteren vrees ik.
Wij werken beiden evenveel: 4 dagen per week Ik vind dus dat hij die huishoudelijke taken best kan doen. Ik kan sommige dingen gewoon niet begrijpen. Dat je een luier verschoont, de luieremmer staat naast de commode, is zelfs met 1 hand makkelijk te bedienen en dan leg je de luier ergens anders neer (in de wasmand, in de vensterbank, op de grond, in de badkamer, op de boekenplank)!? En dat ligt daar dan te stinken en als ik het nier opruim blijft het daar dus liggen. En op t moment dat ik er wat van zeg of vraag of hij de luier(s) op wil ruimen dan zeur ik..
Vind het lijstje met zijn taken nog kort hoor, zelfs als hij fulltime werkt! Bovendien is de kans groot dat ts het zelf moet doen
50/50 dus. Dan heeft hij een schop onder z'n kont nodig! Emmer met sop maken, aan hem geven en dan knipogend zeggen dat hij zich mag uitleven in de keuken/toilet/badkamer. Maar dat is waarschijnlijk makkelijker gezegd dan gedaan.
Dat soort dingen doe ik dus weleens inderdaad Marleen31, maar dan gaat dat zo: hij wordt eerst boos en vindt dat ik zeur, dan zegt hij 'oke ik doe het zo', dan stelt hij het uit en uit en elke keer als ik het weer vraag wordt ie pissig, uiteindelijk begint ie er aan en dan vind ik een tijd later een half schone badkamer met de schoonmaakmiddelen overal en een man die aan iets anders begonnen is.
Het is net of ik het verhaal van mijn vriend lees. Ik heb soms het gevoel dat ik zijn moeder ben die steeds moet vragen of hij wat wil doen in huis, zucht! Op maandag heeft hij papadag en het enige wat ik dan van hem vraag is dat het een beetje opgeruimd is als ik thuis kom en dat hij begonnen is met koken. Ik heb de hele dag gewerkt en kom graag thuis in een beetje opgeruimd huis. Dat heeft hij ook als hij de dagen thuis komt als ik niet werk, dan kan hij eigenlijk meteen aan tafel voor het eten. Maar...................................elke maandag is het een bende als ik thuis komt en zegt hij doodleuk dat hij wilde wachten met koken totdat ik thuis ben, was wel zo gezellig. Gevolg eten pas om 18.15 uur op tafel wat ik te laat vind als de kinderen om 19.00 uur naar bed gaan. Ik ben erg boos geworden maar hij ziet het echt niet en vind dat ik boos wordt om iets onbelangrijks.................nog maar eens een diepe zucht! Gelukkig heeft hij geen moeite mee om de tuin heel netjes te houden en veel technische klusjes in huis te doen. Dan moet ik dit maar accepteren en de huishoudelijke taken wat meer op mij te nemen.
Pff heb het met je te doen! Mijn man is ook een sloddervos en vooral lui! En daarmee kan ik heb pakken, want hij vind het niet leuk als ik hem lui noem. Meestal als ik gewerkt heb en ik kom thuis is het huis ontploft. Overal ligt wat en ml ligt te gamen op de bank. Als ik dan vraag wat hij in godsnaam heeft gedaan de hele dag is zijn antwoord op onze dochter passen... Uhm ja dat doe ik ook op mijn vrije dagen, maar kan wel het huishouden er naast doen. Heb hem ondertussen al zo ver dat hij servies in de keuken neerzet(gelijk in de wasmachine (2 meter verder op) is nog te veel gevraagd), dat hij de poepluiers gelijk in de container gooit en dat hij soms het speelgoed weer netjes opbergt. In het afmaken van projecten is mijn man ook heel slecht in. Dan is het nieuwe eraf en dan vind hij het niet meer leuk. Zo is hij ook al zo'n drie jaar bezig met het verven van de buitenkant van ons huis.... Ik spreek mijn man gewoon regelmatig aan. Het gebruik het woord lui erg vaak. Hij vind het niet leuk en noemt mij een zeur maar weet wel dat ik gelijk heb(en dat geeft hij gelukkig ook toe)
Laten lezen is misschien nog een idee ja! Was ie maar van de technische en tuin klusjes! Daar is het dus precies hetzelfde verhaal mee!
Hoe heb je dat voor elkaar gekregen dat hij die paar dingen nu wel uit zichzelf doet? Hij vindt dus echt dat ik zeur. Mijn man is echt een lieve man, goeie vent hoor verder. Maar hierin vind ie echt dat hij niks verkeerd doet. Hij vindt overigens ook niet dat ik t dan maar moet doen. Ik vraag dan altijd: wie dan wel? de kabouters? Maar daar heeft ie geen antwoord op, dan zegt ie altijd 'ik ga deze discussie niet weer voeren.'
Klinkt bekend. Hier ook vermoeden add bij hem en zoon en dan daarnaast ik die lichamelijk het huishouden niet aankan. Het is hier nooit opgeruimd en langzaam maar zeker maak ik me er niet meer druk om. Ik kan het nl niet. het is of voor de kinderen zorgen overdag ( school brengen, gewone normale zorg) en een beetje huishouden of volledige huishouden en iemand anders voor de kinderen zorgt of allebei en dat 2 dagen vol houden dan zoveel pijn en weigering in lijf dat ik 3 dagen plat op bed mag. Lijkt me een makkelijke keuze he.
Hij is gewoon een viezerik als ik het zo hoor. Ruimde hij vroeger ook zijn kamer nooit op? Ik zou helemaal gek worden als mijn vriend zo zou zijn, maar ik ben dan ook een megabitch als het moet En getver, vieze kleren aantrekken, is een cursus hygiëne niks voor hem?
Om hem te veranderen moet jij wat anders doen. En dat is het accepteren zo lang jij je er nog druk om maakt zal de situatie zo blijven. Hoe minder aandacht je er aan besteed hoe minder last jij er zelf van zal onder vinden. Jullie zijn hier in anders, Als het na jaren niet lukt rest er maar een ding of accepteren of uit elkaar gaan.
En met accepteren bedoel je dus het zo laten en zijn klussen zelf doen en zijn troep opruimen? (ff kijken of ik je begrijp
Juist. Hoe meer je zegt tegen je partner wat je wilt hoe vaker een partner juist het niet gaat doen. We zijn niet hun moeders. Ze zijn volwassen het is zijn manier van leven. En als je dat moeilijk vind of het niet kan veranderen blijft er maar een ding over accepteren of uit elkaar gaan. Hoe meer jeje partner probeert te veranderen hoe meer problemen je kan gaan krijgen. Bijvoorbeeld wil al jaren samen aan tafel eten jaren geprobeerd. Lukte niet. Kinderen aan tafel papa op de bank. Ik ergerde mij kapot het lukte niet om het duidelijk te maken. Nu accepteer ik het en is het avond eten weer een stuk gezelliger en dat is belangrijker dan mijn manier door zetten of wat dan ook. Bovenstaande is een voorbeeld he.
Doordat hier een paar keer ADD is genoemd ben ik even gaan googlen..en ik moet zeggen dat ik echt denk verrek.. Bijvoorbeeld een lijst van kenmerken die ik tegenkwam. Drie daarvan herken ik niet, maar alle andere zijn overduidelijk(!) typische karaktertrekken van mijn man in zijn dagelijks leven. Kenmerken ADD - Emotionele wisselingen - Chaotisch / Vergeetachtig - Trekt zich graag terug - Kan ergens volledig in opgaan - Grote passie bij interesse - Een groot voorstellingsvermogen - Gevoelig / Emotioneel / Betrokken - Veel creatief talent - Assertief maar onzeker over zich zelf * - Heeft Humor / intelligent - Blijft op de achtergrond - Laat alles wachten tot het laatste moment - Altijd ver vooruit aan het denken - Staren / kijkt voor zich uit / lijkt afwezig - Probleem oplossend - TV of radio staat altijd aan - Concentratieproblemen / snel afgeleid - Heeft moeite met het opbrengen van motivatie - Te veel gedachten / filosofisch - Perfectionistisch in contrast met chaos - Zit vaak te dagdromen / komt regelmatig laat - Slecht in staat aanwijzingen op te volgen - Voelt zich regelmatig overspoelt - Moeilijkheden bij het afwerken van details - Dwaalt in gedachten af bij luisteren - Gaat opruim klusjes uit de weg - Visueel / autodidactisch - Vaak een reken, schrijf of lees stoornis - Gevoelig voor verslaving - Heeft inzicht, beter in de praktijk dan theorie* - Kan zich goed in anderen verplaatsen / sociaal* - Kan logica waarderen - Weinig vrienden maar sociaal betrokken
Het lijkt mij een ADD-er als ik het zo lees. In dat geval is het voor hem heel moeilijk om projecten af te maken EN om nieuwe dingen in zijn systeem te krijgen. Dus iets simpels als het terugzetten van de zoutpot e.d. is dan eigenlijk al lastig als hij dat niet gewend is. Maar goed, hij moet er helemaal achter staan wil hem dat wel lukken. Wat je nog kunt proberen is achter hem aan lopen bij alles wat hij doet en dan steeds even tippen dat de luier gelijk in de bak moet enz. Maar dat moet hij dan wel willen. Wat je nog kunt doen is herinneringsbriefjes op deuren plakken.. Of Alarm in zijn telefoon zetten wanneer het afval weg moet of met herinneringen: was in de wasmand, luier in de luieremmer etc. (ff zn telefoon te pakken krijgen dus) Dat hij dat regelmatig ziet. Wat vind hij ervan dat het een rommel is? Heeft hij er zelf last van? Hoe is jullie huis verder? Is het altijd een troep (door zijn gedrag)? Of is het verder leeg/opgeruimd en groot?