1,5 liter bizar veel?? Voor dagelijks gebruik, ja... MAar als ik ga stappen zit ik zo aan 5 biertjes hoor... ik noem dat echt niet bizar veel... 2/3 thuis, 2/3 in de kroeg...
Als je 3 liter bier )als het dan al niet dagelijks is, maar wel met enige regelmaat) niet registreert als problematisch, dan is er iets mis met je referentiekader. Afkomst/cultuur is daarbij totaal irrelevant. Het is stomweg niet normaal, niet gezond, geen goed voorbeld voor kinderen en niet verantwoordelijk gedrag. En ja, bij zulke hoeveelheden ben je een 'probleemdrinker'. Punt. Als je elke dag alcohol drinkt, dan ben je alcoholist, heb je een alcohol-probleem. Als je alcohol móet drinken als het 'gezellig' is, dan heb je een alcohol-probleem/ben je alcoholist.
Dit inderdaad. Als je met 3 liter bier op nog normaal kunt praten, recht kan lopen en normaal functioneren betekent dit dat diegene met grote regelmaat grote hoeveelheden alcohol wegdrinkt. Iemand die incidenteel zoveel zou drinken zou op zijn minst hondsberoerd worden van zoveel drank en daar zou je zeer zeker aan merken dat hij veel teveel gedronken heeft. Een incidentele drinker zou dan ook niet aangeschoten zijn, maar stomdronken.
Ja ik drink dan 5 flesjes, geen glazen Nu drink ik sowieso amper, want we hebben kinderen en dan ga ik niet elk weekend ofO weg en als we wel weggaan dan is 1 van de 2 nuchter vanwege rijden en dan drink je zelf automatisch minder. En niet thuis slapen doe ik niet Maar goed de dingen zijn wel eens anders geweest
Kinderen krijgen er helaas genoeg van mee. Simpelweg omdat ze hem zien drinken. Jouw kinderen krijgen als voorbeeld dat het normaal is dat er (ongeacht het aantal) halve liters bier worden gedronken. Dag in dag uit. Als hij hier alleen lichtjes aangeschoten van raakt zegt dat iets over hoe vaak hij dat doet. Jouw kinderen krijgen mee dat ze hem zien drinken en dat ze al die lege blikjes op tafel of in de prullenbak zien liggen. Dat nog los van gedragsverandering. Ook dát krijgen ze mee. En kinderen nemen soms meer dingen waar dan volwassenen. Reken maar van yes dat kinderen bepaalde 'subtiele' dingen wel oppikken.
Ik heb in mijn kinderjaren weinig gemerkt van het bier-gebruik van mijn vader, in die zin dat hij 'normaal' functioneerde. Op het eerste oog leek alles normaal. (10 jaar later niet meer hoor). Maar het geluid van bierflessen die terug in een krat worden gegooid, daar krijg ik nog steeds een naar gevoel van....
Dit idd, dat geluid van die flesjes... Mijn vader werd overigens wel dronken, dus ik kreeg het helaas wel echt mee.
Toen ik rond de 10 jaar was werd de eerste schade duidelijk. Tenminste, voor mij. Hij werd agressief en kon weinig van ons hebben. Dronken werd hij al jaren niet meer. Het was zijn nieuwe soort van 'zijn' geworden. Nooit helemaal helder/bij. Dikke plof-kop en idem buik. Nu hij ouder wordt merken we echt dat zijn hersenen niet gespaard zijn gebleven, incl zijn lever trouwens, die nu wel afwijkende waarden geeft...
Ik had, voordat ik met mijn huidige man een relatie kreeg, een Ierse vriend. Nou geloof me, die kunnen een hoop wegzuipen hoor! Hij ging elke week een keer naar de kroeg en dan werd er flink wat weggetankt, allemaal halve liters, ofwel pints natuurlijk. Als hij er 6 dronk, wat hij wekelijks deed, was hij redelijk aangeschoten, maar er werd ook wel eens meer gedronken. Ik dronk mee, maar ik dronk lang niet zoveel, dat redt mijn blaas niet eens hahaha! En ik dronk Guinness, daar zit minder alcohol in en het valt zwaar op de maag. (Dat zwarte bier) en toch werd er voor mijn gevoel heel veel gedronken, ik verbaasde me erover. Doordeweeks gingen er savonds ook een paar flesjes bier doorheen (2 of 3) en standaard voor het slapengaan een koffie met whiskey erin. Maar voor hen was dat allemaal normaal, daar zijn ze er mee opgegroeid. Ik merkte altijd dat hij op een bepaalde specifieke manier uit zijn mond rook, een soort zoetige lucht. Dat deed mij vermoeden dat zijn lever al niet meer gezond was. (Ik herkende de geur van mijn moeder, die niet dronk, maar overleed aan uitgezaaide kanker in haar lever.) Ik vermoed dat hij is overleden, maar ik weet dat niet zeker. Ik zag een tijdje geleden een foto van hem met iemand anders op de facebook van een familielid van hem, waarbij stond dat het een goede man was geweest met r.i.p. en zijn naam erbij. Maargoed, wat ik eigenlijk wil zeggen is: in sommige kringen is veel drinken "normaal" en wordt ook alcoholisme niet als een probleem gezien zolang het geen probleem is. Net als de eerder genoemde verpleegkundige die behoorlijk dronk, maar nog wel normaal kon functioneren, en gewoon haar leven leefde, maar wél vroegtijdig stierf aan de gevolgen van haar excessieve alcoholgebruik, wordt dat tijdens het dagelijks leven niet direct aangemerkt als problematisch. Vandaar dat ik bovenstaande post gequote heb, dat klopt helemaal, iemand die altijd veel drinkt kan veel alcohol verwerken en zal minder snel symptomen krijgen die dronkenschap aantonen. Een van de dingen waarom alcoholisten hun verslaving zo goed kunnen verbergen. In het geval van TS behoort haar man duidelijk niet tot kringen waarin veel alcohol drinken normaal is. Het feit dat hij het verbergt en er ook over liegt, zegt genoeg over zijn manier van drankgebruik en je kunt daardoor duidelijk stellen dat het een probleem is, en dat deze man dus hulp nodig heeft.
Hallo Anoniem, Ik lees nu pas mee, maar ik heb al jouw berichten wel goed gelezen voor ik ging reageren. Je hebt het over dat het stiekem doen het probleem is, maar jullie hebben wel degelijk een tweede probleem, namelijk dat je man een alcoholist is. De kans is héél groot, dat hij telkens nadat jij hem 'betrapt' en hem er mee confronteert (op welke manier dan ook), hij alleen maar voorzichtiger te werk gaat. Dus inderdaad, misschien neemt hij zijn lege flessen nu mee naar zijn werk en rijdt hij langs de glasbak. Of misschien drinkt hij wel ergens anders. In de auto misschien. Wat wél een goede opmerking van je is, is dat je niet hoeft te gaan zoeken. Je wéét al dat het mis is. Je hebt nu de keuze bij hem gelegd. Dat hij maar moet bedenken, of hij hier hulp bij nodig heeft. Maar wat doe je als hij blijft ontkennen? Ik zou sowieso contact blijven houden met die lijn, die je al gebeld hebt. Ik denk dat zij je veel beter kunnen adviseren. Zij weten ook precies wat de smoesjes zijn en wat wél echt de waarheid kan zijn. Je denkt, dat jij dat onderscheid beter kunt maken, omdat je hem kent. Het is immers je man, je levenspartner. Maar juist dat is je valkuil. Je wil hem zo graag geloven. En je wil hem niet van je af duwen... Je man heeft hulp nodig. Punt. Dit moet je mijns insziens niet aan hem vrágen, maar aan hem mededelen. Uiteraard wél ondersteunend. Jullie gaan dit samen doen. Houd er overigens rekening mee, dat als hij daadwerkelijk van zijn verslaving af wil komen, hij zelfs niet één biertje of wijntje meer zal kunnen/mogen drinken! Heel veel succes. @BloemJK: Hele sterke reactie. Kan niets anders dan het er mee eens zijn!
Laat ik voorop stellen dat ik dagelijks 3 liter bier ook wel heel erg veel vind! Maar.... Ik vind het onzin om te zeggen dat je een behoorlijke drinker moet zijn om hier niet aangeschoten van te worden. Ik drink 1 dag per week en dan meestal wijn. De ene keer 2 glazen en de andere keer 10 glazen. Het is maar net waar we zijn. (vaker 2 dan 10 hoor ). Maar wat ik ook drink, ik merk er weinig van. Mijn vrienden zijn ook altijd jaloers dat ik nog zo normaal over kom na een avondje stappen haha. Maar goed, mijn man is net zo, grappig genoeg. Als hij 3 liter bier drinkt zou je er ook niks van merken en die drinkt door de weeks ook nooit. Ieder mens reageert dus anders op dit soort dingen! Het is te makkelijk om te zeggen dat je normaal hondsberoerd zou worden van die hoeveelheden. Ik zou me over mijn man wel zorgen maken als dit dagelijks is. Dat lijkt me niet heel goed voor zijn lijf!