Zulke gekke regeltjes vind ik het niet hoor. Ik doe het eigenlijk ook zo. Gelukkig zitten mijn man en ik aardig op 1 lijn. Toch blijven praten met je man en vooral uitleggen, waarom je het zo doet.
Het lijkt mij dat je het goed doet! Het is volgens mij niet zozeer dat je streng bent (ben ik zelf nl ook helemaal niet) maar wel consequent. Niet zozeer strakke regels, maar wel een paar vaste regels. Beter kun je een kind niet geven, denk ik. Ze hebben daar zoveel baat bij! Maar ja, als je man bij wijze van spreken buikpijn krijgt van een overstuur kleintje (wat ik me best kan voorstellen) dan wordt het wel heel lastig. Misschien kun je tussendoor wat sneller ingrijpen (vooral omdat jullie het hier over eens zijn, he). Op die manier kun je hem helpen om even na te denken ipv direct zijn gevoel te laten volgen en te knuffelen! Veel succes!
Je kindje is inderdaad nog erg klein maar weten dondersgoed wat wel en niet mag. Mijn man heeft precies hetzelfde gedaan met ons dochtertje alles wat TS beschreef deed hij ook met als resultaat: Zij is nu 10 jaar oud maar: - slaapt pas sinds haar 7e in haar eigen bed, papa haalde haar altijd bij ons en ze sliep altijd bij ons in. dat wist zij alsmaar goed gelukkig slaapt ze nu in haar eigen bed maar heeft lang geduurd - zij lust heel veel groenten niet dit hoefde zij niet te eten van papa want waarom moet ze iets eten wat zij niet lust. papa maakt gewoon sperzieboontjes klaar voor dochterlief want die lust dat namelijk en de rest vind ze niet lekker dochter eet nu alles wat papa maakt want dat is lekker maar wat mama maak ook zolang het mar de groenten niet zijn - dochterlief is heel erg aanhanekelijk aan papa heel erg ik vind het wel lief hoor maar ik zie wel hoe het komt dus ik zou zeggen bespreek het nogmaals met je man leg hem uit wat de consequenties kunnen zijn en probeer samen op een lijn te komen hoe moeilijk het ook is
Ik denk dat jullie beiden een middenweg moeten zoeken, waar jullie samen achter staan. Ik heb hier ook een pittig meisje, en als mijn schoonmoeder twee dagen geweest is heb ik twee dagen nodig om mijn dochter te laten stoppen met krijsen en gillen om haar zin door te drammen. We hebben sinds gister dan ook besloten mijn schoonmoeder van drie naar één dag te zetten qua oppassen. Echter, jullie dochtertje is nog wel klein, en ik denk dat je ook weer niet zó stipt hoeft te zijn met de regels. Ik denk dat de ideale manier voor jullie de middenweg zou zijn. Dus precies tussen jullie beide manieren in. Jij iets responsiever reageren (dus niet perse eerst iets afmaken) en je man iets minder responsief?
nou daar wil ik op reageren ik hoef niet perse iets af te maken maar als ik gekuist heb en het is nog nat waarom hoeft daar dan iemand door te lopen ? of ineens een speelmat op gelegd te worden dat gaat later ook niet pakken hoor ... somige zeggen dan kuist dan als ze slaapt ja nou ja dan gaat dat niet ik heb nog meer te doen hoor... en het kan toch heus geen kwaad om haar even te laten mopperen ? kinderen horen toch niet steeds hun zin te hebben en of ze nou 7 maand of 7 jaar is dat blijft voor mij hetzelfde
Ik vind dat je wel heel streng bent voor je man én dochtertje. Hier hebben we ook duidelijke regels, maar je moet niet té star worden daarin. Hier is papa strenger en tóch trekt ons manneke iets meer naar papa als ie thuis is. Dus het wil niet zeggen dat dat komt doordat ze alles van hem mag.
op zich ben ik niet streng ik heb het al gezegd ik maak heus niet steeds van men voeten en ik ga ook niet stipt stipt alles naleven van "regels" maar ze weet nu al goed genoeg hoe of wat ze gedaan krijgt bij wie en ik vind dat er structuur moet zijn en regelmaat ze mogen toch niet alles ? dat is bij niemand zo ik heb gezien hoe het bij men broertje is gegaan zonder "regeltjes" ik noem het meer richtlijnen ik streef ze heus niet volledig na ... en wat ik gezien heb nee dank u . en streng voor men man ? tja hij mag wel eens wat haar op zen tanden gaan krijgen hoor hij is bij alles en iedereen zo laks
Er valt mij een ding op. Je meisje is pas zeven maanden. Kom op zeg het strakke opvoeden hoeft nu nog niet wees wat losser en wees blij dat je vriend/man zo lief is met zijn dochter. Je moet het meer los laten hij zijn manier jij jouw manier. Als je echt niet wilt dat ze bij jullie in bed komt daar moet je idd over praten maar voor de rest. Geniet er toch van dat ze samen zo goede band hebben niks mis mee. Een kind van zeven maanden eerst proeven ect ect en dan niet meer.
ze is 7 maand en ze weet heeel erg goed wat mag en niet en ze "profiteerd" ervan dat ze van papa alles mag dat merken we allemaal.... en ja ze moet overal van proeven en daarna kan ze iets anders krijgen kinderen weten nog niet of ze dat lusten moeten ze eerst 10 keer geproeft hebben dus ... en ik vind dat leeftijd geen rol speelt sommige kindjes (zoals mijn dochter) ontwikkelen zich snel andere minder snel en hoe sneller ze zijn des te sneller moet je consequent zijn ...
lees mijn banner is. Weet echt wel waar ik over praat. Voor al niet uit me nek Twee kindjes met zeven maanden kruipend een en rond de tafel lopen tja gekker kan je het niet maken of wil je nog meer ervaring:x
Ja maar je kan ook overdrijven.. Tis nog een baby! Dus Hup, gaan praten en die middenweg vinden. Allebei aanpassen dus!
ja zij kruipt ook al hoor en is ook heel erg snel maar zoals ik al gezegd heb ik leef mijn "regeltjes" niet stipt na hoor maar ik denk toch dat het normaal is dat als ze echt spelen met het eten je het wegneemt ? of dat ze in hun eigen bedje moeten ? ze niet aan kabels en elektriciteit moeten zitten ? en dat ze niet om elke kik die ze geven kunnen gepakt worden ? dat is wat ik bedoel
Ze is nu aan het ontdekken hoe eten voelt en smaakt het hoort bij de ontwikkeling dat ze met haar handen voelt ect ect. Gelijk weg halen nee. Even laten aan modderen ja. Een sopje is zo gemaakt en een zijltje onder de kinderstoel verkomt ook een hoop leet voor de rest laat haar ontdekken. Daarom zij ik nog ze is nog maar zeven maanden ze is op ontdekkings tocht en eten voelen hoort ook daar bij.
Ik was blij dat ik onder een jaar nog niet aan opvoeden hoefde te denken, gewoon aan het inkomen in een nieuw leven. Ik heb ook nooit het idee gehad dat ik mijn zoon onder de 1 jaar regels oplegde; het ging voor hem zoals het ging. Als ik geen zin had om hem een kwartier in bad te doen maar mijn man wel; prima. Was mijn man er niet en ging hij na 5 minuten uit bad en moest hij huilen omdat het koud was; ook prima. Ik zie dat niet als opvoeden of een meningsverschil oid, gewoon als een andere manier van aanpakken waar je kind helemaal geen last van hoeft te hebben. Ik denk dat je het jezelf veels te moeilijk maakt door te denken dat je je kind nu al verpest doordat papa en mama het verschillend doen, ik denk juist dat wanneer je er zo moeilijk om doet, je dochter sneller zal merken dat het verschil idd zo groot is en dit ook sneller zal gaan gebruiken.
Ik zou vooral proberen je man ervan te overtuigen waarom je dingen doet. Wat heeft het voor consequenties als het jullie het doen zoals je man het doet. Misschien kun je hem uitleggen dat het nu allemaal nog onschuldig en lief is maar straks gevaarlijk/en of lastig sommige dingen af te leren. Van de andere kant, misschien heeft jouw man ook wel een filosofie waarom hij bepaalde zaken anders aanpakt. Misschien moet je daar ook eens naar luisteren. Als het alleen maar door een zwakker ruggengraat is dat hij doet wat hij doet....tsja
ik moet eerlijk zeggen dat mijn vriend rond die leeftijd ook nog heel erg (TE) makkelijk haar pakte en tussen ons in legde.. maar nu ze haar eigen willetje inmiddels aan het doordrammen isvaak is hij daar wel van teruggekomen ik heb hem toen ook vaak gezegd doe dat aub niet te vaak want ik zit met de gebakken peren als ik alleen met haar ben... maar dat werd afgewimpeld.. gelukkig is hij nu ook strikter als de kleine niet luistert en met haar zin geven dat heeft hij wel afgeleerd.. en tuurlijk gaat het soms mis, dat een van ons het op dat moment even uit frustratie anders doet, maar dan praten we erover en we springen elkaar bij als ze niet naar mij of naar hem luistert.... dus ik denk dat je het nu wat los moet proberen te laten je kindje is nog zo jong nu.. komt vanzelf goed... en blijven praten.. al zal het in begin nog niet zon indruk maken tot papa zelf een keer op een dag merkt dat bepaalde dingen toch niet zo handig zijn omdat zon lief kindje dat snel genoeg doorheeft dat die manier prima werkt om zin te krijgen.. maar ik denk echt dat je o pdeze leeftijd nog wat losser moet zijnd aarin.. ik was zelf ook wel echt daarmee bezig en bang dat als ik dat niet meteen zo aanpakte ik mn kind zo verpesten maar dat viel allemaal reuze mee hoor haha je vreet jezelf helemaal op nu, niet doen, werkt alleen maar averechts!
ik laat haar voelen enzo hoor daar ligt het niet aan ,,,, ze is van in begin een heel propere eten geweest en als ze is met haar handen erin zit geen probleem maar als ze echt al het eten in het rond begint te gooien dat vind ik een beetje te ver gaan
Jeetje meid, met zo'n jong kind... ik denk er totaal anders over, veel meer zoals jouw man. De natuurlijke behoefte van een kind is om dicht bij de ouders te zijn, niet om alleen op een kamer te liggen. Waar is dat 'consequente' in jouw ogen goed voor? Bij ons werkt meebewegen met de ontwikkeling, groei en behoeften van een kind erg goed. Ze sliep altijd bij ons. En dronk bij mij wanneer ze wilde. En ze slaapt heus gewoon door nu, lust alles, is kerngezond en superhappy. Het is echt niet dat je losgeslagen wild krijgt als je je kind geen 'regels' oplegt.
ze slaapt niet alleen op een kamer ze slaapt op onze kamer ..... ik vind gewoon dat een kind van in begin moet weten wat wel en niet kan en dan heb ik het vooral over de electriciteits draden enzo ... de rest ben ik niet zo mee bezig maar als ik nee mag niet zeg . moet mijn man er niet mee gaan lachen ... denk niet dat hij gaat lachen als ze is aan de electriciteit hangt hoor
Ik vind eerlijk gezegd dat ze niet eens de mogelijkheid moet hebben om bij electriciteitsdraden te komen.