Hier ook 3 kids, 2 meiden en een jongen van 5 maand. Maar ondanks dat mijn man het leuker vind als ze ouder zijn ( ze kunnen meer etc) doet hij ook heel veel met hem. Geeft hem flessen, speelt met hem etc. Vind dat ook echt belangrijk en hij zou niet eens bedenken om dat niet te doen. Wel is het zo dat als we met zijn 5en weggaan hij de meiden in de gaten houdt en ik voor de baby zorg. Dat is zo gegroeid. Zou het toch eens bespreken, en de rollen omgooien.
Ik merk ook dat mijn man ook heel weinig doet met onze jongste, maar eerlijk is eerlijk, dat ligt niet aan hem, maar ik moet de BV de 'schuld' geven. Als mijn man thuis komt uit het werk, dan begint mijn dochter te clusteren en dan ben ik de rest van de avond met haar bezig . En hij brengt dan de andere 2 kids naar bed. Ik probeer wel 'momentjes' te creeren (verschonen luier) of ik geef haar aan hem als ze net gegeten heeft en ik dan even iets anders kan doen (douchen bijv). En dan hoor ik hem meestal wel schattig praten tegen haar . Heb dus echt niet het gevoel dat hij niets om haar zou geven, maar op een of andere manier vraagt hij niet uit zichzelf om haar even vast te houden (mannending?). Ik weet overigens dat het vanzelf wel goed zal komen, manlief is een betrokken vader, maar meer van het spelen/stoeien dan van het zorgen . Dat komt vanzelf als ze ouder wordt...
Of bijv in het weekend op bed even skin to skin.. ik gaf mijn vriend ons meisje gewoon. .. borst bloot en daar kwam ze. Nu zijn ze onafscheidelijk maar in het begin zeer onwennig. Dan maar een beetje het heft in eigen hand nemen...
Hier ook, mn vriend heeft 'niks' met baby's. En ach ik snap dat wel. Baby's doen ook maar weinig natuurlijk. komt vanzelf wel!
Hier was dat precies hetzelfde! Nu is zoon 14 maanden en is de band tussen vader en zoon prima! Komt vanzelf!!
Bij ons is het ook even minder omdat ik BV geef en hij heel druk is met de 2 oudsten. Ik geef hem wel meestal 's avonds even uit handen, als de rest in bed ligt. Het viel me trouwens we op dat je het in de topic titel hebt over 'mijn dochter'. Met zo'n onbewuste houding nodig je hem ook niet echt uit tot het creëren van een band lijkt me? Of is het zijn dochter ook niet?
Probeer het in ieder geval bespreekbaar te maken. Vertel hem wat jij ziet en wat jouw gevoel is hierbij. Hij heeft het misschien niet zo door, of ervaart hij het anders. Als je het voor je houdt zorgt het misschien alleen maar voor meer frustratie bij je en dat is ook niet goed. En wellicht dat een 'taakje' hem helpt en jou in gevoel gerust stelt! Succes in ieder geval!