Heel veel sterkte ! Hopelijk gaat hij op deze manier beseffen wat hij mist..ik denk dat het wel goed is om hem even na te laten denken. Zelf zou ik het ook aan je broer vertellen, net zoals iemand anders al zei...als iedereen het weet behalve je broer, dan zal je broer daar denk ik ook niet blij mee zijn en krijg je daar misschien wel ruzie mee. Je was er bang voor dat je schoonzus een uitvlucht zou zoeken naar je man, als je het je broer zou vertellen, maar jou man kan dat andersom ook doen.
Heel eerlijk gezegd snap ik deze reactie niet zo goed... Je hebt zelf meerdere malen gezegd dat je man er echt mee zit, dat ie voor jullie wil vechten, hij wil nu zelfs hulp zoeken... Klinkt alsof hij er alles aan doet om het weer oké te maken. Dat je vertrekt snap ik ook, want het moet voor jou heel confronterend zijn om hem elke dag weer te zien. Wat ik echter níet snap, is dat je weggaat zodat hij kan nadenken en hij realiseert wat hij weggooit. Je zegt zelf dat ie er over heeft nagedacht en jullie niet kwijt wil! Waarom zou je dan om die reden weggaan? Wat verwacht je dan nog meer van hem? Veel sterkte met de situatie
Hier ben ik het mee eens. Toen mijn man verliefd was geworden op een ander ben ik ook weg gegaan,s'avonds was ik weer terug want ik dacht waar ben ik mee bezig ,weggaan is niet de opossing je moet met elkaar praten. Wat ik eigenijk heel knap vind van je man is hoe hij met de situatie om gaat en hij eerijk is tegen je.Het is heel zwaar,je kan em een lul vinden,je bent zwanger ik heb het allemaal meegemaakt dus begrijp je helemaal,je zakt door de grond maar maak het niet nog erger dan het al is en probeer de rust te bewaren.Ook voor jullie dochtertje is het niet fijn uit haar eigen huis en bij haar papa weg te zijn en ik vind toch wel dat zei op de 1e plek komt. Jou man is niet doelbewust verliefd geworden op een ander,dus eerlijk zijn en hulp zoeken is gewoon het enige wat ie kan doen op het moment. Heel erg veel sterkte,het is zooooooooooo klote :x
Ik vind het wel een moeilijke maar goede beslissing..sterkte en hopen dat jullie sterker als anders hieruit gaan komen, samen!
ik vind het heel knap van je dat je weggaat... zo kan hij inzien hoe het zonder jullie is. Natuurlijk is kun je er niets aan doen als je verliefd word op een ander.... dit overkomt je gewoon... en had dus net zo goed jou kunnen overkomen... alleen is het wel zo wat doe je er verder mee!! Dat hij die meid eerder heeft verteld dat ie gek op haar was als jou ... dat komt op mij een beetje over van even kijken of ze wil... wil ze niet kan ik nog terug naar mijn eigen vrouw!! Maar mss heeft hij het die meid verteld en er gelijk bij verteld dat hij jullie huwelijk absoluut niet op het spel wil zetten. Maar waarom hebben ze dan nog contact gehouden??? Vind het van die meid ook echt niet netjes... juist dan neem je toch afstand in zoon situatie. Hoe fijn je ook met die persoon kan praten... op mij komt het een beetje over alsof ze wel kickt op die aandacht... (maar goed ik zie hier ook maar een kleine greep uit het verhaal... dus kan niet echt oordelen natuurlijk). VInd het wel heel positief dat hij hulp wil zoeken , en eerlijk is!! Persoonlijk zou ik het je broer wel vertellen.. Maar weet natuurlijk niet hoe goed jullie contact is. meis heel veel sterkte... en hoe moeilijk het ook is... volg je hart!! maar vergeet niet elke relatie heeft zijn ups en downs!!
Ik vind weggaan eigenlijk een gekke stap zeker omdat jullie na dit alles helemaal niet echt meer gesproken hebben. Hij heeft aangegeven voor jullie te willen gaan en hulp te willen zoeken. Waarom vertrekken en een brief achter laten zonder een goed gesprek te voeren? Grote kans dat deze stap in deze situatie verkeerd uit kan pakken. Praat met elkaar om er uit te komen maar zet hem niet onder druk (iets wat je nu wel doet naar mijn idee)
Helemaal mee eens! Gevoelens laten zich niet sturen.. dat zou soms best makkelijk zijn, te kunnen bepalen wat je allemaal wel en niet voelt. Ik vind het knap dat hij het eerlijk aan je verteld heeft, alleen vind ik wel dat hij het allereerst aan jou had moeten vertellen, niet aan je schoonzus. Dan is er ook nog de vraag op welke manier hij het met haar besproken heeft, als hulpvraag; "ik ben verliefd op je geworden en ik weet niet wat ik moet doen" of als bekenning; "ik ben verliefd op je, wat voel jij voor mij?". De tweede manier is natuurlijk absoluut niet oké! In het eerste geval kan ik er wel begrip voor opbrengen als ze een bepaalde vertrouwensband hadden, alleen vind ik nog steeds dat hij eerst naar jou had moeten komen hiermee..
Je bent weggegaan?? Is dat ook niet een beetje de 'kat op het spek binden'? Met wie moet hij er dan over praten of wat dan ook? Straks belt ie haar weer ...
Nee, daar ben ik het niet mee eens. TS moet inderdaad niet weggaan, maar niet omdat hij anders haar gaat bellen. Als ie dat doet, wil ie er blijkbaar toch niet zo hard voor vechten. TS moet geen politieagentje worden, dan weet je zeker dat het niet meer goedkomt... Ik zou zeggen: blijf thuis, praat met elkaar, geef hem de ruimte om over die verliefdheid heen te komen. Hij wil het zelf, help hem daar dan bij! Weggaan heeft alleen zin als hij er niet voor wil vechten. Maar dat wil ie duidelijk wel, dus dan heeft weggaan geen enkele zin: je maakt er de kloof tussen jullie alleen maar groter mee
Ik zou ook niet weggaan. Je moet er nu voor hem zijn om hem te steunen in zijn gevecht voor jullie relatie. Hij heeft al gekozen voor jullie door serieus hulp te gaan zoeken. Ik zou zelf trouwens ook bang zijn voor wat Felice hierboven zegt. Maar ik begrijp ook wel dat het voor jou gewoon even te veel is. Sterkte ermee!
als ie dat doet ipv de therapie en dus voor ts en de kinderen vechten dan weet ts toch genoeg? hij kan toch ook met een vriend praten? en met ts ook al woont ze daar tijdelijk niet? vergeet niet dat het al heftig genoeg is voor ts om EN zwanger te zijn EN erachter te komen dat haar man het er eerder over heeft gehad met de vrouw in kwestie ipv met ts? okay hij komt er nu mee maar heeft eerst zijn hart gelucht bij de vrouw op wie hij verliefd is.
Natuurlijk is het heftig voor haar, dat ontkent niemand. Het is gewoon een ***situatie, en dan ook nog een kindje samen én zwanger, verschrikkelijk! Maar door weg te gaan wordt het alleen maar erger. Ik heb diep respect voor de man van TS dat ie het wel heeft opgebiecht, en dat ie zelf ook alle hulp zoekt. Ik denk dat de meeste mensen de gemakkelijkste weg kiezen en ervandoor gaan...
ja misschien wel maar dit is haar manier en ik begrijp haar volkomen, en door weg te gaan wordt het niet perse alleen maar erger, wie zegt dat? je kunt ook juist de rust vinden om dan na te denken en te beseffen dat je niet zonder elkaar verder wilt.
Maar die keuze is toch al gemaakt? Haar man wil bij haar blijven en voor de relatie vechten. Als ze weg gaat om zelf even rustig na te denken, vind ik dat alleen maar erg goed. Maar in het bericht wat ze typte, kwam het over alsof zij weg ging, zodat haar man erachter zou komen wat ie zou missen zonden haar. En dat is dus niet goed, aangezien haar man al aangegeven heeft niet zonder haar te willen. Wat schiet je er dan nog mee op om weg te gaan?
ja op die manier, dat begrijp ik wel maar ik dacht meer vanuit haar "beschadiging" en behoefte aan rust daardoor. miscommunicatie
Opgelost Nogmaals ts, veel sterkte met de situatie, want het is gewoon verschrikkelijk. Ik hoop alleen wel dat je blijft relativeren, en zelf ook vecht voor de relatie! Al is het alleen maar voor je kindje en kindje op komst.
Je moet doen waar je zelf denkt je goed bij te voelen... Maar ook mijn eerste reaktie is dat je niet moet weggaan. Ik snap je gevoel wel, maar hij heeft je aangegeven voor jou te gaan. Tuurlijk moet hij nadenken over wat hij wil, maar ik denk dat hij dat nu ook al wel doet door jou zo verdrietig te zien... hij heeft het er blijkbaar ook heel erg moeilijk mee dat het hem is overkomen. Blijven praten is meer belangrijk... laat hem aangeven wat hij eraan denkt te gaan doen om jou vertrouwen weer terug te krijgen, hoe hij denkt over de verliefdheid heen te komen... Vraag hem wat hij wil dat jij evt doet om hem erbij te helpen... Als jullie samen verder willen heeft weglopen geen zin. Wat ik wel zou doen is je broertje inlichten hierover... ook hij kan jou steunen en met zijn vriendin praten. Heel veel sterkte en volg je gevoel.