als hij definitief zijn keuze heeft gemaakt zou ik niet weggaan.. hij moet nu ook bewijzen dat hij jou wilt en voor je vecht.. en jij moet dan wel aan zijn zij meevechten voor elkaar.hij hoeft het niet alleen te doen. ik zou wel s.zus zeggen dat ze haar man op de hoogte moet stellen van deze situatie..het is hun huwelijk en ook zij heeft de misstap gemaakt om jou man voor haar eigen man te zetten. dus dit mag ze zelf opbiechten.. doet ze het niet zou ik het alsnog dan zelf zeggen.. dat je huwelijk kan stranden is mogelijk...je man kan je ex worden... maar je broer blijft altijd je broer! veel sterkte!
ik vind dat TS haar eigen beslissingen mag nemen, zij zit immers in de shit. Heel fijn dat haar man voor haar wil gaan, maar er is toch echt wel een dreiging van haar huwelijk gaande. Ik denk dat het niet alleen angstaanjagend voor TS is, maar ook krenkend, kwetsend en zeer verwarrend. Laat haar even weggaan, het betekent toch niet dat ze voorgoed verdwijnt? Hij heeft haar buitengesloten, 3 maanden lang, dat kwetst enorm... ongeacht de beloftes die hij nu maakt. Ze heeft recht op een manier om dingen op een rijtje te zetten.
ho!!! ben je al weg??? lees dit weer veelste laat... sorrie maar zijn je hormonen denk ik ook maar JIJ weg? ik had hem op de bank laten slapen maar uit huis sturen ,,,, ik denk dat jij al vermoed dat het verder is gegaan dan die uiteindelijk toegeeft , mischien wil die de waarheid voor wezen als dit al 3 maanden speelt...mischien dacht jij van wauw wat eerlijk van hem maar wie weet wat er achter zit ik zou echt niet weggaan meid dan geef je hem mischien wel ruimte die te veel is van het goede...huilt die dadelijk weer bij haar uit...
Hallo allemaal, ben woensdag weggegaan en donderdag weer terug gekomen. hij zei dat ik dat inderdaad niet had moeten doen maar snapte dat ik er helemaal doorheen zat. HIj was ook blij dat we er weer waren. Vrijdag en zaterdag zijn we met z'n 2en weggeweest. We hebben onze dochter naar mijn schoonouders gebracht en zijn samen naar een mooi hotelletje gegaan en hebben over alles gesproken. Hij zei heel graag voor ons te willen gaan maar dat hij nu voor mij niet het gevoel meer had wat hij wel altijd gehad heeft. Hij heeft dat gevoel nu voor haar. Ik heb heel veel gehuild en gezegd dat ik in deze situatie gewoon even niet meer weet wat ik moet. Over 4 maandjes komt er een kleintje aan en ik zie me dat niet allemaal alleen doen. Hij verzekerde me ook dat hij me echt niet in de steek zou laten met een kleine baby. Maar als zijn gevoel voor mij niet meer terug zou komen, er dan wel een einde aan ons huwelijk zou komen.... aan de ene kant was hij heel lief, maar aan de andere kant ook heel kwetsend. Hij zei bewondering voor me te hebben voor de manier waarop ik ermee omging. Maar ik ga er kapot aan. Hoe kan ik op tegen iemand die 7 jaar jonger is dan mij en niet zwanger. liefs Mama van Danique
oef dat is keihard maar wel eerlijk, hoe sta jij er nu in? heb je er nog vertrouwen in dat zijn gevoel voor je terug komt en dat voor haar weggaat?
dat begrijp ik heel goed, en kan bijna ook niet anders, mijn man is ook verliefd geweest op een ander dus ik begrijp je gevoel echt en leef ook met je mee.
Jeetje wat een rotsituatie, ik wens je veel sterkte. Misschien kan je de komende tijd vaker tijd met zijn 2en vrijmaken. Misschien dat dat helpt voor hem en dat het gevoel vanzelf terugkomt. En misschien een confrontatie met haar en je broer. Als zij duidelijk is, veranderd zijn gevoel ten opzichte van haar misschien wel.' Ik zeg steeds misschien, omdat ik geen idee heb of het helpt, maar wie weet kan je het proberen.
Live mama van Danique.... jij hoeft niet tege haar op te kunnen.... jullie hebben kinderen samen, een heel verleden.... als je man dat niet kan zien... dan ben je misschien beter af zonder hem, hoe pijnlijk ook..... je gaat het wel redden meis..... blijf trouw aan je zelf.... en dat bedoel ik met of zonder je man..... ga je niet forceren om iets te zijn wat je niet bent.... om zo je man te kunnen houden... anders ben je beter af zonder, dat houd je niet vol namelijk......
Wat een verschrikkelijk moeilijke situatie voor je zeg! Ik ben zelf verliefd geweest op een ander. Ik heb het lang geprobeerd te onderdrukken, me te richten op mijn vriend maar het leek het alleen maar erger te maken. Uiteindelijk trok ik het niet meer en heb ik de relatie met mijn vriend verbroken. Ik ben NIETS begonnen met die andere man, want hoe verliefd ik ook was, ik zag wel in dat er geen gezonde relatie uit voort zou kunnen komen. De breuk heeft ons beiden, mijn vriend en mij, erg veel goed gedaan. Ik besefte dat de relatie die we samen hebben opgebouwd mij heel veel waard is en mijn vriend heeft ook ingezien dat wat opgebouwd is onderhoud nodig heeft (dat was een beetje verslapt) Ik weet niet waarom ik het vertel, misschien heb je er wat aan een verhaal van de andere kant te kennen. Misschien ook niet, In ieder geval heel veel sterkte gewenst. Blijf bij jezelf en geloof in je eigen kracht!
jeetje meis... Ik zou me ook kapot schrikken en vooral machteloos voelen... En dan ben je ook nog zwanger zou die man van jou zoooow wakker willen schudden! Wat vind je broertje er allemaal van?
ben het met evelien eens dat je niet tegen haar op hoeft te kunnen. Laat die spookgedachten zo snel mogelijk varen... Het gaat om jou en hem en wat jullie nog hebben en willen. Ik wens je veel sterkte, die moet heel moeilijk voor je zijn.
amen! Waar je nu tegen op wil kunnen is uiterlijk. Hij kent jouw innerlijk! daar kan zij niet tegen op..
Ik snap ook niet zo goed wat hij zegt over dat gevoel. Het is toch logisch dat een "verliefd zijn" gevoel anders is dan het gevoel wat hij heeft voor jou na 13 jaar samenzijn. Ik denk dat hij dat verward met elkaar. Dat verliefde gevoel overstemt dan het houden van wat hij voor jou voelt. Ik weet ook verder even niet zo goed wat ik ervan moet denken....Ik krijg een beetje het gevoel dat hij je aan het lijntje houdt. Heb je al met je broer gepraat? In ieder geval heel veel sterkte hiermee....wat een rotsituatie.
Jeetje wat rot!! Ben het wel met Evelien eens. Het gras is altijd groener.......maar daar komt hij dan wel achter. Is hij wel van plan haar een tijd niet te zien. Alleen dan kan het gevoel afnemen. Weet je broer het inmiddels al? Probeer regelmatig, bewust tijd voor elkaar te nemen. Onderneem leuke dingen samen en laat zien dat je de moeite waard bent. Als hij dat niet ziet....is hij jou gewoon niet waard!! Dikke knuffel