Ik lees al een tijdje mee op dit forum, Mij net geregistreerd want ik zit in dubio, allicht mensen die hier ervaring mee hebben? Mijn vriend en ik merken dat we toe zijn aan een kindje. Ik ben 24 en mijn vriend is 30. Alleen zit ik in dubio, ik werk onder een 0 uren contract in de zorg. Mijn contract is net verlengt en volgens mijn leidinggevende hoef ik me ook geen zorgen te maken over mijn 3e (en laatste) contract. Hierna moet ik dus een vast contract krijgen. Gezien de huidige situatie in de zorg ga ik er vanuit dat ik er na het 3e contract uit lig. Ik heb mezelf voorgenomen pas aan kinderen te beginnen als ik een vast contract heb. Maar nu mijn vriend deze wel heeft gekregen begint het erg te kriebelen vooral nu iedereen in mijn omgeving zwanger is, probeert zwanger te worden of (kleine) kinderen heeft. Mijn ene helft zegt dat ik er gewoon voor moet gaan, plannen kan je niet en het komt wel op zijn pootjes terecht. Terwijl mijn andere helft zegt dat ik moet wachten tot ik ook een vast contract heb. Maar volgens mij kan ik dan wachten tot ik een ons weeg. Plus dat ik "gewoon" een diploma heb met redelijk wat werkervaring en dus weer nieuw werk kan gaan zoeken mocht ik ontslagen worden? Pff, ik weet het soms niet meer.. Iemand hier ervaring mee?
Yep, ervaring mee. Hier hebben we ook gewacht totdat ik een vast contract zou krijgen, VL had deze al. Guess what, bezuinigingen (werkte in de GGZ) en ik stond dus mooi op straat. Nu ook op oproepbasis aan het werk in de zorg (alhoewel, nu ziektewet helaas) en we zijn ervoor gegaan. Je kunt inderdaad wachten tot je een ons weegt, dadelijk ben je 45 en zit je nog met tijdelijke contracten. Ik zeg dus: volg je gevoel. (in zoverre dat mogelijk is, je moet niet verzuipen in rekeningen die je niet kunt betalen, maar goed, die afweging moeten jullie zelf maken).
Hoi nibble, Volg je gevoel, een kindje gaat toch voor? Ik weet hoe dat gaat in de zorg: eerst drie keer een jaarcontract, en dan alsnog sta je op straat. Zo ging dat bij mij tenminste. En net wat josie zegt: straks ben je 45 met al die tijdelijke contracten en heb je geen beebje. Als je denkt dat je in financiele problemen komt dan moet je het niet doen, maar anders: meid ga er voor, en als de baby er eenmaal is kun je vast wel ergens anders aan werk komen! Dat komt dan echt weer wel goed! Een baby is niet te vervangen door een vast contract hoor! succes! Ik werk nu niet meer in de zorg, maar heb wel heel leuk en goed te combineren ander werk gevonden!
doen er is werk genoeg in de zorg en je kan altijd via uitzendburo in de zorg terecht ik heb wel vast contract maar mijn man niet nou en dat zegt tegenwoordig niks meer, er zijn altijd redenen waarom t nu even niet uitkomt en straks ben je te laat en dan heb je spijt
Volg je hart, volg je gevoel. Je kan blijven wachten. Ik ben net afgestudeerd, kan wachten op een baan, vervolgens op een vast contract en dan op een huis, een grotere auto en weet ik veel wat. Als ze je graag willen, dan houden ze je heus wel op je werk. Met of zonder baby!
Vroeger zou ik gezegd hebben : Ja wacht met zwanger worden tot je vastigheid hebt. Maar nu niet meer. De kans dat je tegenwoordig nog een vaste aanstelling krijgt is vrijwel nihil. (het is niet onmogelijk maar de kans is zeer klein) Ik weet niet of je recht hebt op een uitkering maar die kan je ook aanvragen als je zwanger bent (mag raken) Ben zelf zwanger op straat gekomen en inderdaad is het zwanger solliciteren niet makkelijk, oftewel onmogelijk, maar door de WW en zwangerschapsuitkering was het wel goed te doen. Als je gaat wachten op een vaste aanstelling ergens dan kan dat nog wel jaren duren. En zelfs dat is geen zekerheid. Ik zou eerder kijken naar mijn huisvesting en huidige situatie of het kan.
Hetzelfde wat hierboven word gezegd, volg je gevoel! Er is altijd wel wat waardoor het niet uitkomt....
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Doet me goed en helpt me uiteraard! Natuurlijk bespreek ik dit ook veel met mijn vriend, zoals hij zegt "ik zie het probleem niet" dus ik denk dat ik meer beren op de weg zie dan dat ze er daadwerkelijk zijn
Ook van deze kant kan ik alleen maar het advies geven dat het geen zin heeft te wachten op zekerheid die er toch mogelijk nooit komt. Ik zit in een soortgelijke situatie (alleen ben ik (nieuw)werkzoekend en heb weinig werkervaring) en wij hebben ook al een tijd geleden besloten dat één vaste baan, geen geldzorgen en een stabiele relatie genoeg vastigheid is voor ons. Bij ons speelt dan ook nog mee dat we nu weten dat het een tijd kan duren, maar iedereen heeft dat risico.
Volg je hart en je gevoel. Zoals vele.. Vaste contracten zijn zeldzaam.. Heeft je vriend een vast contract? Zo ja of nee, beide gevallen --> maak je niet druk, je hebt in ieder geval geld op de bank zolang er werk is. Misschien niet zo veel als je zou willen.. maar met veel hulp van buitenaf en je hebt 9 maanden om te sparen.. Door kleine aanpassingen kom je er wel.