Ik hoef dit ook niet naar mijn man te mailen. Dit is wat ik hem al vaker gezegd heb. Ons leven is juist sinds een paar maanden op de rit nadat ik beter was. Hij voelt zich niet verstikt, er zijn gewoon dingen gebeurd die hem hebben doen inzien dat hij dat niet meer wil. Maar nu begrijp ik van hem en een vriendin weer dat hij twijfelt. Misschien dat hij nu begint in te zien wat hij straks weggooit als hij ermee stopt. Ik probeer hem zoveel mogelijk rust en ruimte te geven.
Jeetje wat moet dit ongelofelijk slopend zijn, om steeds iets anders van hem te horen. Ik snap heus wel dat het verwarrend is voor hem, want hij maakt een belangrijke beslissing waar veel van af hangt. Maar mijn hemel, zeg dan pas wat als je er uit bent, maar ga niet telkens openlijk van gedachte veranderen. Dan speel je ook met iemands gevoel. Klinkt waarschijnlijk hard hoor, maar ik krijg nu het idee dat je een soort marionet aan het worden bent. Dat verdien je ook niet. Ik zou het inderdaad veel rust geven, hoe lastig dat ook voor je is. Natuurlijk wil iets hard vastpakken als het weg dreigt te glippen. Maar als hij dat niet wil, helpt het ook niet. Ik vind echt dat je het heel goed doet! Je zegt dat je aan het eind van je Latijn bent, maar je komt wel erg sterk over. Je zoon mag trots zijn op zo'n mama! Nu hopen dat je man dat ook beseft.. Sterkte!
Wat lief Teddy! Het komt mss omdat ik al die tijd toch aan hem gezien heb dat hij dit niet wilde, maar wel meende zeg maar.
Ik heb ook in zulke situaties gezeten, maar toch schrik ik wel als ik de berichten van ts lees. Je houdt zo verschrikkelijk van je man en hij is een hele goede vader, maar toch vraag jij je af of jij wel meer recht hebt op je kind en probeer je duidelijk te voorkomen dat hij aanspraak kan maken op geld wat in jouw ogen niet voor hem bestemd is. 50% van jullie bezittingen zijn gewoon van hem, aan jullie joe jullie dat verdelen. Hij heeft net zoveel recht op zijn kind en het is aan jullie beide om damen te bepalen hoe dit voor jullie het beste verdeeld kan worden. Ik denk dat het heeel belangrijk is dat je rationeel gaat denken want hiermee doorgaan zorgt geheid voor een vechtscheiding. En ik zou ook ophouden met je zo op te dringen. Als hij al spijt zou krijgen dan geveurd dat echt niet op deze manier. Je duwt hem alleen maar verder weg en dan gaat hij zich natuurlijk kil en afstandelijk gedragen. En wat basis betreft... bij elkaar blijven enkel voor je kind is echt echt een slechte keuze. Hij is er klaar mee, voelt niks meer voor je, dan is blijven echt een slechte optie. Daar wordt jjullie zoontje niet gelukkiger van. Ik ken een aantal scheidingen waarbij 1 van beide er net zo in stond als ts en dat zijn echt vechtscheidingen geworden. En daar zijn alleen de kinderen de dupe van. TS, ik denk niet dat jouw manier van denken nu in het belang van je kind is. Ik hoor vooral verdriet omdat jij je man kwijt gaat raken en woede omdat hij je in de steek laat. Probeer samen om tafel te zitten en alles vast te leggen op papier. En dan op dat moment echt je emoties uitschakelen. Moeilijk maar echt niet onmogelijk. Even niet aan jezelf denken maar aan jullie alle 3. Sorry als ik bot over kan komen maar jouw berichten laten mij 200% denken aan mijn moeder. En ik ben dus ook een kind uit zo'n scheiding en voor ern kind is niks ergers dan dat, geloof mij.
Het gaat redelijk. Soms wel soms niet. Er moet een omslagpunt komen en hier zit ik bijna tegenaan. Al blijft het moeilijk. Morgen hoort mijn man of hij een kamer kan krijgen. Dan gaat hij daar een tijdje wonen. Hier samen was het niet uit te houden. Te veel spanning en ik klamp me te veel vast aan hem. We zullen zien waar deze time out naartoe gaat. De tijd zal het leren. Ik ga niet te veel hopen. Ik zal deze periode ook gebruiken om goed na te denken over ons en zo aan het idee te wennen.
Meissie toch... Wat heb je je gevoelens mooi verwoord, ik voel je pijn! Hopelijk doet de tijd apart je goed, of jullie nou samen of apart verder gaan jullie blijven de ouders van jullie ventje. Natuurlijk hoop ik dat je man weer gast beseffen wat hij heeft als hij weg is, maar zo niet dan red je het ook! Je bent een sterke vrouw en een bere sterke mama, laat je niet gek maken door alles om je heen, leef in het hier en nu, geniet van je kleine ventje... En vooral praat!! Praat met iemand die hier buiten staat, onafhankelijk is, zodat je het wat meer van je af kunt zetten zodat je er niet aan onderdoor gaat. Dikke digitale kus en knuffel 💋
Hoi Beebje, Wij hebben lang geleden samen in een kletstopic gezeten. Dit was natuurlijk niet het scenario wat jij/jullie voor ogen hadden toen jullie besloten om voor een kleintje te gaan. Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen. Dikke knuffel!
Dankje Goldfishie, klopt het kletstopic weet ik nog. Nee dit is niet wat je van te voren bedenkt. Zo heb ik het ook nooit gewild. Zucht, maar soms gaan de dingen anders dan je verwacht. Hij mocht de kamer hebben en gaat hier voor onbepaalde tijd naartoe. We hebben nog het eea op papier gezet en besproken. Hij is net vertrokken en had het ook moeilijk omdat hij de kleine dan voor een paar dagen moet missen. Samen hebben we even gehuild en hij zei dat we zullen afwachten hoe het allemaal uit gaat pakken. Het kan twee kanten op. Of hij gaat het gezinsleven inlc mij missen, in hoeverre wij een gezinsleven gehad hebben met de leeftijd van de knul. Of hij vindt het heerlijk op zichzelf en de rust. Ik hoop natuurlijk het eerste, maar durf gewoon niet meer te hopen. Ik kan beter van het slechtste senario uitgaan, dan kan het alleen maar meevallen. Hij heeft nu gewoon echt even rust nodig, hij moet kunnen bijslapen en weer energie krijgen. Dat zegt hij zelf ook. Ik moet nu sterk zijn voor onze boy. Hij ziet me af en toe huilen en kijkt me dan echt beduusd aan. Er gaat nu een heleboel verzorging op mij neerkomen. Ook het hele huishouden, klusjes en de tuin. Natuurlijk hoef ik niet alles te doen van mijn man, hij komt ook nog het eea doen, maar ik wil het zoveel mogelijk zelf doen. Ik wil me bewijzen tegenover hem en mezelf. Ik weet dat ik het kan en het zal met ups en down gaan. Ik zal hier en daar hulp nodig hebben en hoop dit dan ook te krijgen uit mijn omgeving.
Nou zeg. Een eenzijdig verhaal waarin alleen de vrouw het goed doet. Beste mensen, waar 2 mensen problemen hebben, hebben ook 2 mensen schuld. Zielig doen brengt echt niets. Wie van jullie kent de wederhelft. Volgens mij niemand. Dus...... Iemand slecht maken is het makkelijkste dat er is. Ongelofelijk hoe snel mensen een verhaal geloven en conclusies trekken. Wanneer een relatie niet goed loopt moet je aan een oplossing werken. Als dat niet lukt moet je dat accepteren en niet alleen maar negativiteit over je partner zaaien. Ik begrijp niet dat mensen zich hieraan schuldig maken. Triest hoor.
Nou.als het m is wat dan nog... Het is helemaal waar! Men heeft nogal de neiging om vrouwen altijd als het grote slachtoffer neer te zetten en als ze dan vervolgens verder gaan met hun leven duizend pluimen in hun reet ge steken met uitspraken ala: Laat m maar lekker in zn sop gaar koken hoor! Wat ben jij sterk zeg! En nog meer van dat soort onzin... En laat de nare uitspraken over mannen maar achterwege laten... En als iemand daar dan anders over denkt ben je of een bitch of dr ex... maar nooit gewoon realistisch! Want stel je toch eens voor dat een vrouw ook jaarhaar aandeel heeft gehad in het mislopen van een huwelijk! Zou ze dadelijk nog eens naar dr zelf moeten kijken en.de topic hier bewibewijzen regelmatig het beeld dat vrouwen mannen maar sukkels vinden en het vooral zelf heel goed doen.....