Mijn man wilt de zwangerschap laten afbreken

Pfffff kranenburg: dat mag je echt niet toe laten hoor en je helpt je familie niet naar de bom omdat er een kleintje bij komt. Wat gebeurt er als je toch met je ouders praat of heb jij een zus ofzo? Is je man agressief? Praat met iemand meid, want hier mag je niet alleen door gaan. Ik weet niet hoe het in Nederland zit, maar denk dat ze hier in België zien dat je niet volledig staat achter het abortus plegen, dat ze het zelfs niet uitvoeren.

Nog even een dikke digiknuf!

 

Jeetje wat een rot situatie zeg!
Ik denk dat ik als ik jou was nu toch mijn familie in vertrouwen zou nemen.
Hij kan en mag echt niet van jou verwachten dat je er met niemand over mag praten maar dit kindje gewoon maar even weg laat halen
Dat jij het gezin naar de piep zou helpen is natuurlijk onzin, hij zal het vast uit een soort wanhoop zeggen, maar dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Genoeg gezinnen met 3/4/5/meer kinderen en die komen ook niks te kort omdat er een broertje of zusje bijkomt toch.
Sterkte! Hopelijk komen jullie hier samen uit

 

Alsof het een neuspulk is......
Ik zou wel iemand van de familie inlichten en er over praten, het is tenslotte ook JOUW lichaam en jij draagt het kindje, en dan ook vragen om je gevoel uit te schakelen....
Sorry, maar die had een slipper in de nek gekregen van me.
Waar er 2 groot worden worden er ook 3 groot.

 

@Kranenburg.
Wat moeilijk meis. Vind het vooral gevoelloos van je man dat hij niet eens begrip op kan brengen dat het voor jou toch wel moeilijke stap is. Hij kan toch niet verwachten dat het je zo iets zou doen.
Daarbij komt dat ik hoe dan ook vreemd vind dat hij dit als uitweg ziet. Heb je enig idee waarom hij zo stellig van overtuigd is dat het allemaal zo slecht zal gaan met nog een kindje erbij? Ik hoop dat je achter je keuze kan blijven staan, niets als keuze voor jezelf maar voor je kindje.

 

Ik denk dat je je familie juist naar de rot helpt als je tegen je wil in abortus laat plegen. Je zal het je man nooit kunnen vergeven en je je altijd schuldig blijven voelen. Hij heeft naar mijn inziens echt geen gronde reden om het kindje weg te laten halen.
Dat de 2 andere kinderen er onder zouden lijden is natuurlijk onzin, daar zijn jullie zelf bij. Gezien het feit dat hij absoluut niet wil dat je er met anderen over praat, weet hij het ook zelf wel dondergoed. Hij is gewoon bang dat hij je dan niet onder druk kan zetten.

 

ja en als je in die 5 dagen bedenktijd bedenkt dat je het echt niet wilt.....
het is idd een gevoel, maar weet ook dat je verstand niet mee kan gaan met het gevoel.
Jouw zoon is niet hetzelfde als je man.... je man kan niet nu bepalen hoe jullie zoon gaat reageren. hoe vond hij het toen hij grote broer werd? vond hij het toen geweldig zal het nu niet anders zijn.
vakantie is ook maar een vakantie gaan jullie wat minder luxe op vakantie. kan net zo leuk zijn.....
enkel denk ik at je man bij zijn standpunt blijft..... je moet dus heel goed voor jezelf bedenken wat je wilt en wat jij er bij voelt.
heel veel sterkte!

 

Ik krijg een nare bijsmaak als ik de volgende zin lees in een ander topic van je.

Verder wens ik je succes met je beslissing.

 

Zoals jij eigenlijk al duidelijk maakt heb je eigenlijk al besloten dat je een abortus niet wilt dan is het klaar (het is wel een mensje wat je weg haalt niet een wratje) het is ook zo dat als je abortus laat plegen en er niet achter staat je in een zware depressie terecht kan komen en dat is slecht voor al je kinderen...
Wat betreft het geld weet je hoeveel mensen een 3e kindje hebben en 1 inkomen en het toch redden veel hoor en dan is het ook zo dat in zijn ogen een gezin van 3 kinderen niet werkt (misschien kun je vertellen dat gezinnen die jullie kennen met 3 het toch ook redden)
Mijn moeder heeft er 3 opgevoed in de bijstand en er is er 1 piloot 1 hoogbegaafd en ik zelf ben grafisch vormgever en heb een jaar kunstacademie gedaan ( en denk echt niet dat je kindje beschadigd is door de rontgen foto en als dat zo is krijgen jullie vast veel steun van familie) je kan zelfs nog met hem afspreken dat je kijkt hoe het kindje is met de 20 weken echo kunnen ze heel veel zien ^^ het is vast gezond (albert einstein was een dyslect en had waarschijnlijk ook adhd kijk wat hij heeft gedaan voor de wereld) weetje hoeveel succes volle mensen een afwijking hebben (je man praat of het het einde van de wereld is...)
Sterkte maar zoals ik jou hoor zou ik het voor geen goud weg laten halen je bent er zo gelukkig mee!!!

 

Hij zet je wel ontzettend onder druk zeg, lijkt bijna wel chantage zodat jij je mond houdt. Hij kan je moeilijk verbieden dit te bespreken met iemand, ik vind dat hij dat echt niet kan maken hoor!
Welke beslissing er ook genomen zal worden, terug naar hoe het was voor deze zwangerschap is gewoon onmogelijk...

 

Ik denk dat je mij verkeerd begrijpt ... Of niet. Ik weet het niet, maar mijn mening is dar vaak de man aan het kortste eind trekt, de vrouw de beslissing wel maakt, ongeacht zijn gevoel en mening (die er namelijk vaak niet toe doet gewoon, de vrouw heeft die beslissing al gemaakt namelijk) en gaat door. En als de man aangeeft hoe hij er over denkt, dan wordt hij voor alles en nogwat uitgemaakt.

Dit soort beslissingen neem je met zijn tweeën. En waar mannen een verantwoordelijk hebben, hebben vrouwen dat ook. Als TS zo ziek was, dan had ook zij maatregelen kunnen nemen. Als vrouw neem je in dat soort situaties niet alleen beslissingen over de rest van je eigen leven, maar je neemt dan ook een grote beslissing voor een ander, die daar wellicht wen andere mening op nahoudt.

Ik weet niet hoe de situatie van TS is. Misschien zijn er grote schulden ( ik las ergens iets over een schuld van een (web) winkel, misschien is er iets met de kinderen ... Misschien heeft de man van TS we een punt. Misschien niet. We weten het niet.

 

Dit kan hij niet maken, vind dit heel erg! Jij heb het recht om met iemand te praten! Het is je kindje en geen potje uit je neus! Bah wat kan ik hier boos om worden! Wat ik al eerder zei ik het dit al meegemaakt en er werd precies gezegd wat jouw man nu doet, als je het niet doet ga ik weg, je helpt ons naar de kl*te etc etc... Ik heb me laten meeslepen en het wel gedaan.....
De maanden erna en zelfs nu nog (2jaar later) zijn heel erg slopend geweest, ik heb een echo van de kleine en daar kijk ik geregeld naar en vraag om vergefenis... Ik heb me 'sterk' gehouden maar was dat totaal niet.
Onderschat niet wat het met je doet als je er nu al tegen bent.....
Mijn enige advies die ik kan (ook uit eigen ervaring) geven is kies voor jezelf en je kindje!! Jij haalt je kindje weg, de relatie is beschadigd en laat krassen en onvertrouwen achter wat uieindelijk ook tot een breuk kan leiden.
Dan heb je geen man meer en je kindje is weg....!
Hij haalt er nu vanalles bij zoals de kinderen, financieel etc om jouw over te halen, de man is zelf net zo koppig en dreigt met jullie relatie...? Sorry dan had ik nu al klaar geweest met hem. Hij gaat over de rug van ook de andere 2 kinderen

Dit is zware manipulatie en alsjeblieft kijk daar doorheen!
Kies voor je eigen keuze en je kindjes want dit gaat waarschijnlijk nergens meer heen van beiden kanten niet

 

Ik snap best dat je hier met andere over wil praten. Alleen is dat uiteindelijk een beslissing die jullle samen moet nemen.
Helaas is er geen concessie mogelijk. Het is of wel of niet.

Zelf zou ik niet een abortus laten plegen waar ik zelf niet achter sta. (En ik kan me niet voorstellen dat ik daar ooit achter zou staan.) Want ik denk dat dit het einde van de relatie zou betekenen. Ik zou het de ander kwalijk blijven nemen.
Aan de andere kant kan ik me voorstellen, dat het kindje wel houden ook het einde van de relatie kan zijn. Want dan wordt er iets gedaan wat tegen de wil en het gevoel van de ander. Die jou dat ook kwalijk kan blijven nemen.

Mocht je toch samen een beslissing kunnen nemen over wel houden, zou ik in ieder geval proberen je man gerust te stellen door af te spreken dat jullie wel alle onderzoeken laten uitvoeren. (combitest, indien nodig gevolgd door punctie of bloedtest, 20-wkn echo.) Dan kun je, mede in het belang van de oudere kinderen en ook vanwege het gevoel van je man, alsnog een beslissing nemen als er problemen te verwachten zijn met de gezondheid van dit kindje.

Ik vind het voor jullie allebei heel vervelend dat jullie in deze moeilijke en nare situatie terecht gekomen zijn. Maar jullie zijn hier wel al twee volwassen mensen met jullie volle verstand in terecht gekomen. Je weet dat de pil miet werkt als je aan de diarree bent. Zeker als dat ook nog eens zo lang aanhoudt als bij jou. Jullie hebben ervoor gekozen geen extra maatregelen te nemen en zijn nu in deze situatie beland. Zorg dat je hier samen goed over praat en alle voors en tegens tegen elkaar afweegt. Inclusief de kans op een relatiebreuk (en denk daarbij aan de kinderen die je al hebt en aan het kindje dat je eventueel krijgt!) Dit gaat niet zomaar weg en als je het negeert zonder te praten, is het vrijwel zeker dat jullie relatie dit niet overleeft. Dus praat met elkaar en nog belangrijker LUISTER! Dus praat niet alleen om de ander te overtuigen, maar luister naar elkaar en leef je in in elkaars argumenten en gevoelens. Ook als je het er niet mee eens bent, kun je proberen ze wel te begrijen.
Misschien dat jullie op deze manier toch nog op één lijn komen en samen een beslissing kunnen nemen waarmee jullie als gezin verder kunnen.

Heel veel sterkte en succes.

 

Maar je weet toch dat diaree de werking vd pil verminderd?? Dan had je dat tegen je man moeten zeggen als hij geen 3e wou. Dan hadden er condooms gebruikt moeten worden om dit te voorkomen.

Iedereen vind hem nu een boeman, maar jij had de grootste verantwoordelijkheid in deze. Jij slikt de pil, jij weet dat hij niet betrouwbaar was en toch heb je (onbeschermd) sex gehad. Ondanks dat hij geen 3e wou.
In mijn ogen heb jij juist je zin doorgezet en niet je man nu.
Sorry dat ik dit zeg, maar zo komt het nu op mij over.

Oja... en ik ben fel tegen abortus in een situatie als deze... eentje waarbij willens en wetens een zwangerschap is ontstaan.

Wie zijn billen brandt....

Heb maar 1 advies.. laat je man even met rust... en daarna .. praten praten.. en zeker ook naar elkaar luisteren. Dat vergeten mensen nog wel eens bij praten

 

erg vaag..die reactie slaat toch nergens op, hoezo dan neem ik het op voor de jongens??? die weten het nog niet eens en wie weet vinden die het wel helemaal geweldig

 

Het komt op mij over dat hij een jaarlijkse vakantie belangrijker vind dan zijn kindje die in jouw buik groeit. Cru gezegd, maar dat mag toch geen reden zijn?

Mensen hier zeggen dat hij nu als boeman word afgescheept en dat dat onrechtvaardig is, maar ook hij heeft deel aan wat er nu aan de hand is hoor. Van seks komen kinderen, dat weet iedereen. Daarnaast wist je zelf dat je diarree had ts, dan had je kunnen weten dat de pil minder werkt. Jullie zijn beiden volwassen en hebben even veel schuld hieraan.
Wist je man dat je diarree hebt gehad? Want als hij dat niet wist is het een ander verhaal.

Ik moet wel zeggen, dat ik het onmenselijk van je man vind hoe hij doet. Sorry maar hij praat er over alsof je even een wratje laat verwijderen waarvoor je je schaamt. Ik zou er zeker met mijn familie over praten, daarin kan hij je gewoon niks verbieden! Het lijkt wel alsof hij bang is dat andere je manipuleren en je het daardoor niet laat weghalen.
Dat gedreig en kinderachtige gedoe zou echt voor mij een soort druppel zijn, beetje kinderachtig, als je niet doet wat ik wil, ga ik dat doen.

Veel sterkte en ik hoop echt voor je dat hij bijdraait, het zou voor mij echt geen optie zijn. Ik denk dat je daarna ook echt niet meer normaal en gezellig met elkaar kunt leven en het hem altijd blijft verwijten.

 

Pfff meid toch....... Ik denk dat dit gewoon meer tijd nodig heeft..... In zijn hoofd kan dit niet na een dag/nachtje allemaal op een rij staan.....
Abortus is idd wat Sadieraven zegt enorm ingrijpend en heel emotioneel.
Ik begrijp dat hij op zijn 7 jaar er een zusje bij gekregen heeft en dat dit een nare ervaring is geweest. Wss vaak te horen gekregen dat het financieel moeilijk was enzo.... Ons kindjes gaan 6,5 en bijna 4,5 jaar zijn als hun babyzusje in de herfst geboren wordt. Wij hebben ergens bewust die keuze genomen omdat we volop wilden genieten van de zwangerschap en de straks de geboorte van dit prinsesje. Geef het extra tijd. Gaat hij maandag mee naar de gynaecoloog trouwens? Mss daar eens een gesprek samen of met een andere deskundige. Je man is volgens mij zo geschrokken en emotioneel in de war.