Ik heb het niet met opzet gedaan en ik heb idd altijd een derde gewild, maar eerst had ik een eigen zaak en kon het niet, maar natuurlijk zat de wens er..... Nu heb ik de winkel niet meer en een schuld.....maar de kinder wens blijft.... Toen ik 2 keer "bewust" zwanger ben geworden was mijn man na der hand ook boos dat ik zwanger was..... Mijn man kan soms best pittig reageren alwel niet gemeend maar toch kwetsend voor mij
Ik vind de eerste reactie van je man wel vrij...ehhh... heftig, TS. Dat hij niet direct blij is, ok, maar het komt op mij wel over alsof hij bijna agressief werd van het nieuws? Fijn dat hij kennelijk nu positiever over de zwangerschap denkt, maar als hij opeens schakelt van uitgesproken negatief naar 'laten we ervoor gaan', binnen enkele uren tijd, dan zou ik me toch afvragen of hij een paar uur verder niet weer terugschakelt naar 'je MOET een abortus! Nu! Zo snel als maar kan!'. Eén ding is duidelijk; van een abortus krijg in ieder geval jij heel veel spijt. Dus dat niet doen, lijkt mij. Hopelijk gaat je man ook net zoveel als jij om deze zwangerschap en het aankomende kindje geven....
Ts, fijn dat de rust weer een beetje is teruggekeerd. Die heftige reactie van hem kan ik op zich wel begrijpen; hij is zich natuurlijk het lamlazarus geschrokken van het nieuws, zeker gezien hij die kinderwens niet had. Ik neem aan dat hij nog steeds niet staat te springen van blijdschap om het nieuws - verwacht dit alsjeblieft ook niet van hem - maar misschien is hij nu wel bereid om er in ieder geval als volwassenen over te praten. Veel sterkte voor jullie beiden. Hopelijk kunnen jullie over een paar weken samen blij zijn over de komst van jullie derde kindje.
Waarom was hij boos toen je zwanger bleek van de eerste twee? Lijkt me een rare reactie als je 'bewust' voor kinderen gaat...
Misschien toch geschrokken.....ik weet het niet, de eerste was er binnen een maand en 2,5 jaar later na 3 mnd de 2e HIj is nooit in het begin enthousiast geweest
Ik herken dat heel goed. Mijn man ziet ook vaak alles negatief in en ziet dus ook de zwangerschap als een noodzakelijk kwaad met alle risicos die er toch aan verbonden zijn. En denk ik toch ook een beetje angst voor het onbekende, de financiële kant enz enz. Naarmate de zwangerschap vorderde trok hij wel bij , keek ook uit naar de geboorte van onze dochter en is een super goede en betrokken vader.
Heftige reactie, wel begrijpelijk als hij geen 3e wilt en jij wel.. Tuurlijk wilt hij het nu niet, maar hij kan nog altijd bij draaien. Als je je lid maakt op facebook, of er al lid bent kan je je ook lid maken van weggeefhoeken, daar zijn enorm veel mensen die gratis dingen weg doen. Het is allemaal nu heel dubbel, maar geef je man de tijd, en onthoud het is nu "niks" zoals hij 't zegt, maar jullie hebben er samen voor gerommeld, gewenst of niet gewenst het is toch jullie kindje... Succes en sterkte
Je bedoeld, stiekem zwanger raken? Terwijl je weet dat je man niet wilt? Ja, daarin geef ik je groot gelijk. En als dit hier ook het geval is dan is dat, op z'n zachts gezegd , niet heel tof van TS.
hoeveel vrouwen geven niet aan een wens voor een extra kindje te hebben, wel of niet uitgesproken. en mocht je dan per ongeluk zwanger raken ja dan kan dat bijna met opzet lijken..... of dat daadwerkelijk zo is weet degene zelf het beste en die zal echt wel met een schuldgevoel moeten leven. dat is niet an ons om daar over te oordelen. dat je je vraagtekens erbij hebt mag natuurlijk....
Als jullie beide op dit moment aangeven dat het financieel niet kan dan is het toch eigenlijk duidelijk? Misschien ben ik nu wel heel kort door de bocht maar alles word alleen maar duurder in dit verrotte land
Mijn man heeft een goed salaris het is puur het feit ook dat ik met de schuld van mijn winkel zit. En mijn man wilt alles blijven doen zoals nu, dagjes weg en nergens naar kijken mijn man heeft een brutto maandsalaris van 4500 en mijn salaris gaat naar de winkel....'zo'n 700 pm
Breekt ff in: ik ben ondanks condoom gebruik en zonder dat die is gescheurd zwanger geworden en weet hoe vervelend het is om te horen dat je het zeker express hebt gedaan... dus pas op met iemand beschuldigen... geen fijn gevoel. Verder lijkt me dat jullie in een ingewikkelde situatie zitten en hoop ik dat met een beetje rust het duidelijk gaat worden wat jullie beide willen!
Ach wanneer kan een kindje financieel nu wel uit? Het kost nou eenmaal altijd wat geld, dat is ook niet meer dan logisch. Maar als ik dan bedenk dat een kennis van mij als alleenstaande moeder in de bijstand zit met vijf! kinderen. En ze komen geen van allen iets te kort, dan moet het met jullie salaris ook wel kunnen. Op een paar basiskostenposten na heb je helemaal zelf in de hand hoe duur het gaat worden. Wij zitten ook niet ruim qua geld, maar de babykamer hadden wij voor 35 euro helemaal ingericht (beetje handig gespeeld van mijn kant en een hoop meubeltjes tweedehands). We gaan borstvoeding geven, dus in eerste instantie zijn we alleen geld kwijt voor verzorgingsproducten, luiers en geboortekaartjes. Kleertjes hebben we ook veel tweedehands gehad van familieleden. Aangezien jullie er al twee hebben lijkt me dat er hier en daar nog wel wat op zolder ligt. En als je man die kleine kruimel uiteindelijk in zijn armen heeft wil hij echt niet meer zonder.
Fijn dat jullie er op dit moment uit zijn, maar ik kan me voorstellen dat jullie er beiden voorlopig nog gespannen onder zijn. Mijn man en ik hebben samen bewust voor een twee gekozen maar wel onder voorwaarde dat we met een relatietherapeut zouden praten. Gewoon om te kijken of er nog zaken onder de oppervlakte zitten die tijdens de zwangerschap voor problemen kunnen zorgen. (Mijn man wilde eerst absoluut geen tweede) Dit zou ik jullie ook aanraden ivm het heftige begin. Dat jullie samen helemaal op 1 lijn zitten. Veel sterkte de komende tijd en ik wens je een goede zwangerschap toe!
Ik heb verder niet mijn vraagtekens hoor, aan TS haar verhaal. Ik begreep Strijkkraal verkeerd dus wilde ik even checken of ik haar nu wel begreep. Mij is hetzelfde overkomen. Ondanks condoomgebruik toch zwanger geraakt. Mijn man en ik hadden gelukkig beide de wens voor nog een kindje. Het kwam alleen iets eerder dan gepland.
Ik vind dat altijd zo rigoreus. Ook in situaties als wanneer de partner buiten de deur heeft geslapen, moet hij maar gelijk zijn koffers pakken. Vergeet niet dat er al kinderen in het spel zijn die het besef hebben dat ze een papa hebben en deze nodig hebben in hun leventje. Als TS haar man de deur zou wijzen, dan zit ze alleen met 2 kinderen, een 3e op komst en een schuld, wordt ze daar nou beter van? Laat het even rusten, je gaf al aan dat hij eerder zei dat een derde nog welkom was, ik denk ook dat de financiele stress en de hoge werkdruk hem nu parten speelt en hij dit zo afreageert.