Jeetje, wat heftig zeg. Heel veel sterkte in deze moeilijke periode. Het is al vaker gezegd: wees zo eerlijk mogelijk naar je kind toe. Hier een iets andere situatie gehad. Het beste vriendje van mijn dochter is in december onverwachts overleden op 3 jarige leeftijd. We hebben helaas geen mogelijkheid gehad om haar hier op voor te bereiden (qua ziekteproces bedoel ik dan). Ik heb mijn dochter verteld dat ... Overleden was. Dat zijn hartje gestopt was met kloppen en hij niet meer kon ademen, bewegen, praten, spelen enz. Dat zijn lichaam in een kistje lag en deze over een aantal dagen onder de grond begraven werd. Hier mocht ze ook bij aanwezig zijn. Ook verteld dat zijn lichaam dan onder de grond lag maar hijzelf een sterretje was geworden zodat ze altijd naar hem kon zwaaien. Nadat ik het verteld had zei ze "oké jammer. Mag ik nu spelen?". Na een half uurtje kwamen wel de vragen en het verdriet. We zijn tot aan de begrafenis iedere dag gaan kijken bij hem thuis, ook bij de begrafenis is ze goed betrokken geweest (zo heeft ze een van haar lievelingsknuffels in de kist gelegd met een mooie tekening erbij). Je hebt liever niet dat je kind op zo'n jonge leeftijd met dit soort situaties in aanraking komt. Helaas hoort het er wel bij. Het enige waar ik niet "eerlijk" in ben geweest is het moment dat hij overleden is. Hij is namelijk in zijn slaap overleden. Ik heb dat bewust verzwegen om te voorkomen dat mijn dochter niet meer durft te slapen.
Zo hebben wij het ook verteld tegen de kinderen toen hun oom ziek was en overleed. Niet er omheen draaien en geen details te vertellen. Wij hebben ook verteld dat (Naam) nu een sterretje is, daar hebben ze (vooral de oudste) veel aan gehad. Hij kijkt elke keer of hij de ster weer kan vinden en zwaait dan. Verder hebben ze beide een foto op hun kamertje en het knuffeltje die ze bij het crematorium hebben gekregen ligt erbij. Heel veel sterkte de komende tijd!
Heel veel sterkte Ik zou eerlijk zijn en vragen eerlijk beantwoorden. Ik ben zelf niet zo van het vertellen over sterretjes. Dit bedoel ik naar niemand verkeerd. Eerst vond ik dit ook altijd een goede methode. Maar ik heb eens gehoord van kinderen die zich afvroegen hoe het zat met vallende sterren. Dat vind ik een lastige
Ik denk dat je naarmate de tijd vordert stapje voor stapje het mort gaan vertellen. Een kind van 4 kan bog niet zo ver vooruit denken, dat is te abstract. Dus telkens wat kleine beetjes. Ik krijg tranen in mijn ogen van je verhaal. Heel heel heel erg veel sterkte in deze moeilijke tijd 🌷
Hiervoor zijn al veel goede tips gegeven. Ook ik zou kiezen voor eerlijk zijn. Kleuters zijn zo nuchter en zijn vaak nog helemaal niet bang voor dood. Misschien wil ze het wel vertellen op school of er een mooie tekening over maken... ze vindt hoogstwaarschijnlijk zelf een manier om het een plek te geven. Wonderlijk hoe dat werkt. Je moeder verliezen is zwaar, net zoals je moeder zo ziek zien zijn. Heel veel sterkte voor jullie. Ik hoop dat jullie de komende tijd nog heel veel met elkaar mogen delen.
Ten eerste, heel veel sterkte. Ten tweede, kinderen kunnen meer hebben dan je denkt. Draai er niet te veel omheen. Vertel gewoon zoals het is. Niet teveel poespas erom heen met slapen, niet meer wakker worden, gaat weg oid. Gewoon de dood proberen uit te leggen voor zover dat kan. Het moet natuurlijk niet iets engs worden, maar het is wel iets dat bij het leven hoort.
Wat een vreselijk bericht. Ik zou vooral eerlijk zijn, hoe klein kinderen ook zijn, ze hebben zoveel meer door als wat wij denken. Maar vertel nooit dat oa gaat slapen en niet meer wakker zal worden. Dit wordt vaker zo tegen kinderen gezegd waardoor kinderen een angst voor slapen kunnen krijgen. Ik zou het ook nu vertellen, ze zal nu al veel voelen en niks ergers dan het een voelen naar iets ander horen. Er bestaan veel boekjes voor kinderen mbt de dood misschien dat je dat ook kan gebruiken.
De waarheid. Oma is ziek en oma leeft niet lang meer. Oma gaat dood. En dat is heel sneu, en verdrietig maar oma kan daar niet mee leven en heeft heel veel pijn.
Ontzettend veel sterkte. Ik zou gewoon heel duidelijk en eerlijk tegen je dochter in kindertaal vertellen dat oma niet meer beter wordt en dat oma niet zo lang meer te leven heeft. Klinkt cru om dat tegen een zo'n jong kind te vertellen maar is naar mijn inziens wel het beste.
Sterkte, ik zou er geen doekjes omwinden voor je dochter, ze merkt toch wel dat jij van slag bent! Ook geen vage termen als sterren (misschien past dat bij een ander wel,maar niet bij mij) . Zorg dat ze er vragen over kan stellen en bewust afscheid kan nemen. Dat is wat ik gemist heb toen mijn opa's en oma's doodgingen (ik was 2,4,5 en 7)geen afscheid. Wel gekeken in de kist en daar ben ik blij om. Mijn ouders zeiden waar het op stond en huilden ook. Dat vond ik als kind juist fijn. Sterkte
Jeetje wat een rot nieuws :x. Die zin van je dochtertje, over een pleister en beter maken zegt mijn dochter van 4 ook altijd. Eigenlijk zo lief. Maar ik zou in dit geval heel eerlijk zijn, en de waarheid vertellen, dat pleisters helaas niet gaan helpen, en het leven niet altijd eerlijk en of leuk is, dat afscheid nemen, daar helaas ook bij hoort. Verder wil ik je heel veel sterkte wensen, voor nu en voor alles wat je nog moet gaan doorstaan. Veel sterkte meis, en dikke digi knuffel.