Mijn moeder heeft net een jonge vrouw gereanimeerd en het heeft niet geholpen..

Mee eens, bellen zou ik doen. Maar wat een stoer mens is jouw moeder dat ze het heeft geprobreerd!

 

Ook ik heb een jaar of vier geleden een man op straat gereanimeerd en gelukkig ook nog succesvol. De AED was snel ter plaatste (aanwezig in politiebusje) en mede daardoor leeft deze man nog.
Het is heel heftig om zoiets te doen zelfs als degene het overleeft. Het laat je de eerste weken niet los. Ik heb een aantal weken na de reanimatie de man in kwetie ontmoet en dit vond ik erg fijn. Zo heb ik dit mooi kunnen afsluiten.
Wat ik wel bizar vond was het feit dat zijn vrouw mij belde en mij bedankte voor het redden van zijn leven. Het was voor mij vanzelfsprekend te handelen zoals ik heb gedaan. Maar kan me ook voorstellen dat mensen niet durven. Je weet nooit of je daadwerkelijk in staat bent te handelen totdat het moment daar is ook al ben je getraind door een EHBO cursus.
Dus petje af voor je moeder en ik hoop dat ze dit een beetje kan verwerken...

 

Heftig hoor, mijn man heeft er als arts ook nog steeds moeite mee. Dus laat staan hoe het voor een ander moet zijn.
Ik zal even met je moeder bellen.

 

Wat goed dat je moeder dat heeft gedaan. Wat verdrietig dat het niet heeft mogen helpen. Ik denk dat je alles hebt gedaan wat je voor haar kan doen. Heel lief wat je hebt gedaan meid.

 

Heftig zeg!
Heb een jaar of 3 geleden zelf een vrouw gereanimeerd die in de auto een hartstilstand had gekregen en tegen een boom achter de ha praktijk waar ik werk was gebotst. Ondanks het feit dat ik dus zelf met een arts reanimeerde en de vrouw het heeft overleefd, heeft het zeker een sterke indruk gemaakt.
Voor mij was het vooral fijn als ik een luisterd oor had.
Denk dat het vooral belangrijk is dat je aan je moeder laat weten dat je aan haar denkt en er voor haar bent.

 

Oei dat is een hele zware.
Laat haar vooral weten dat ze heeft gedaan wat ze kon en wees er voor haar als ze steun komt vragen.
Niemand kan haar en je tante wat kwalijk nemen, ze hebben gedaan wat in hun macht lag.
Nu hebben ze tijd nodig om het te verwerken en een luisterend oor.
Bel wat vaker met haar om te vragen hoe het gaat en om te laten weten dat je ondanks de trieste afloop toch trots bent dat zij haar hebben willen helpen.

Toen mijn vader mijn moeder had gereanimeerd heeft het helaas ook niet mogen helpen, door zuurstof gebrek had ze teveel hersenbeschadiging en is ze drie dagen later toch overleden, wij als kinderen en de schoondochters hebben heel duidelijk laten weten dat pap alles had gedaan wat ie kon en dat we niet meer van hem konden verwachten en hem dus niks kwalijk namen.


Heel soms gebeuren er dingen in het leven waar je ondanks alles geen grip op hebt.

 

De kans dat iemand een reanimatie overleefd is kleiner dan 3%.Het aantal wat overleefd overlijdt alsnog in de week erna.
Lijkt me enorm heftig om te moeten meemaken maar ontzettend goed dat ze het heeft gedaan,Super!!

 

Hartstikke dapper van je moeder dat ze het geprobeerd heeft!
Wat de anderen ook zeggen: met reanimatie kan je niets fout doen. Hard gezegd, maar die persoon leeft op dat moment al niet meer.
Maar dat neemt niet weg dat ik goed kan voorstellen dat je moeder erg van slag is. Ik heb zelf EHBO, maar ik weet niet of ik het zou aandurven mocht het een keer nodig zijn. Dus nogmaals heel veel respect voor je moeder en tante dat ze helder hebben kunnen denken en het hebben kunnen proberen.

Ik zou geen berichtje via FB doen, is niet zo persoonlijk. Ik zou inderdaad even bellen en misschien anders een echt kaartje posten (morgen dan).

 

Kan me voorstellen dat je moeder het nu moeilijk heeft. Ik hoop dat ze wel nog een fijne vakantie heeft. Bel jaar gewoon af en toe om te laten weten dat je aan d'r denkt.

 

Je moeder heeft het hartstikke goed gedaan maar kan me haar gevoel heel goed voorstellen. Mijn man en ik hebben ons dochtertje zelf gereanimeerd en helaas heeft ze t ook niet mogen overleven. En idd in het begin vroeg ik me ook steeds af heb ik t wel goed gedaan enzo.

Het is fijn aks mensen zeggen tegen je dat je echt goed gehandeld hebt. En laat haar haar verhaal vertellen al is het 100x hetzelfde, gewoon luisteren is al voldoende.

Sterkte voor mams

 

Nou dat is niet altijd zo, ik heb tientallen reanimaties gehad en een klein percentage heeft het niet overleeft. Dat neemt niet weg dat ik respect heb voor je moeder, tis toch een ingrijpende gebeurtenis en ik vind t knap dat ze zo gehandeld heeft.

 

top dat ze het heeft geprobeerd lijkt me vreselijk mee te maken zon jonge vrouw met een kindje.. zal er vast inhakken maae ze moet zich niks kwalijk nemen ze heeft geprobeerd te helpen.. sterkte voor je moeder..

 

hoi!
ik heb een aantal jaren geleden zelf iemand gereanimeerd die het gelukkig wel hehaald heeft op dat moment. de keer erop heeft hij het niet gered. ik heb beide gevallen dus zelf meegemaakt. wat mij toen heeft geholpen waren telefoontjes en echte interesse/inleving. het is een heftige gebeurtenis! ik had er snachts last van, ik zag het beed steeds voor me. stuur haar een mooie bos bloemen als ze thuis is en luister naar haar verhaal. ik denk dat dat haar goed zal doen. respect voor je moeder!! sterkte!