Jemig dieseltje, wat een vervelend verhaal! Ik kan niet anders dan je heel veel sterkte wensen, heb namelijk zelf ook net mijn vader verloren(28 november), mijn dochter is wel iets ouder! En ook ik heb haar een aantal dagen onder gebracht. Ik zou me daar dus maar niet zo schuldig over voelen. Bij mij waren ik en mijn vader altijd samen. Het is gewoon oneerlijk en meer kan ik niet verzinnen.. Laten we maar hopen dat het beschermengeltjes van onze kleintjes worden. Wel fijn dat je moeder haar nog gezien heeft! Heel veel sterkte!
Meid, gecondoleerd. Wat ontzettend verdrietig zeg, en wat tegenstrijdig. Enerzijds je pasgeboren mooie meisje en anderzijds onverwachte overlijden van je moeder. Meid, ik wil je alle sterkte van de wereld wensen. Alle liefs, Anouk.
Gecondoleerd en heel veel sterkte, zeker met de aankomende feestdagen. Is toch fijn dat ze wel haar kleindochter heeft gekend.
heel veel sterkte gewenst ! wat is de wereld krom!en een fijn idee dat je mams der kleinkind nog heeft kunnen zien! nogmaals gecondoleerd!
O meid, gecondoleerd, Niet gek hoor dat je je kindje even hebt ondergebracht. Mijn vader is trouwens op 28 november overleden, nu alweer 17 jaar geleden. Ik kan me dat gevoel van onwerkelijkheid voorstellen. Hij was door een hartstilstand ook plotseling gegaan. 41 jaar. Maar 59 is ook erg jong. Gelukkig heeft ze je kleine meid nog gezien. Heel veel sterkte de komende tijd.
Wat lief dat ik zoveel reacties krijg..... Iedereen zegt, het ergste komt nog... Kan me daar nu weinig bij voorstellen... hoop toch echt dat ik het ergste wel gehad heb.... Het onderwerp hoort hier niet echt thuis op het forum, maar kan iemand mij uit ervaring daar wat over vertellen? Natuurlijk weet ik dat er momenten zullen zijn dat je emotioneel wordt (b.v kerstdagen, verjaardagen, familiedagen etc).... En ik weet tegelijkertijd ook wel dat ik eigenlijk een vraag stel waar het antwoord voor iedereen anders op zal zijn.... Iedereen beleefd het anders. Ik ben helaas iemand van planning.... dus zou het verdriet verwerken ook willen plannen en dat kan niet
Ja zulke dingen zijn idd helaas niet te plannen. Het is erg persoonlijk zoals je zelf al zegt. Het hangt van zoveel factoren af. Het belangrijkste dat ik je kan vertellen is praten, praten, huilen, huilen. Doe waar jij behoefte aan hebt en vertel dingen desnoods 50 keer als dat je oplucht. Toen ik mijn vader verloor had ik na een tijdje het idee dat mensen dachten ja hou nu maar op het is al ... maanden geleden, maar zo werkt het natuurlijk niet. Er staat geen vaste tijdsperiode voor het verwerken van zoiets. Je moet jezelf de tijd geven om alles een plekje te geven. Nogmaals veel sterkte!
Voel je vooral niet schuldig. Je hebt uit je gevoel gehandeld ... dat is altijd goed. Gecondoleerd en veel sterkte gewenst !
Mijn vader overleed toen wij op vakantie waren, toch nog onverwacht. Hij was ziek maar ze wisten niet wat het was. Hij zei dat we nog wel op vakantie konden gaan, want het was een droomreis die we al maanden daarvoor geboekt hadden. We waren 6 dagen op vakantie en toen werd ik gebeld door mn moeder dat hij overleden was. Omdat we midden in de amazone in brazilie zaten duurde het 37 uur voordat we thuis kwamen (met hulp van de anwb). Ik heb dus ook geen afscheid kunnen nemen en daar heb ik het nu 2,5 jaar later nog steeds moelijk mee. Vooral omdat ik een voor gevoel had dat ik niet op vakantie moest gaan, maar iedereen om me heen riep, ga op vakantie, jullie hebben te nodig! had naar mn gevoel moeten luisteren. Wat ik wil zeggen is dat het een zware tijd is en wordt. De eerste dagen/ weken word je geleefd, er is veel te regelen en je beseft het amper. na een paar maanden word het stiller., want iedereen gaat door met zn leven en dan besef je dat je ook verder moet en is de leegte groot! Nu denk ik nog elke dag aan hem, maar gaat het goed. Wel hoef ik maar een bepaald muziekje te horen of fotos te zien, what ever, en ik zit te janken. en de feestdagen blijven leeg en zwaar, al probeer je er wat van te maken! Neem er alle tijd voor om tot je zelf te komen en laat je niet gek maken door anderen. Iedereen rouwt anders! Ik had me altijd voorgesteld dat je hele dagen zou huilen en in het zwart liep, maar er zijn ok nog leuke momenten en fijne mensen om je heen die je blij maken tussen al het verdriet door! Heeeeeeel veel sterkte meid. als er wat is mag je me altijd een pb sturen!
heel veel sterkte meid..ik hoop dat je het een plekje kunt geven. En dat mooie herinneringen je hart mogen blijven verwarmen.