Pff het is weer weekend... wij hebben de laatste tijd zo vaak woorden. Ik erger me dan zo aan hem. Er schiet van alles door mijn hoofd over uit elkaar gaan, maar dat doe je niet zomaar... Het is ook niet altijd zo, maar soms oeh! Bah, waarom is het nooit echt gezellig en lachen? Zo dat moest ik ff kwijt!!! Zo'n zin in het weekend nu
Jeetje, dat is rot dat jullie zovaak gezeur hebben onderling! Word je niet blij van! Misschien een idee om eens met iemand anders erbij te gaan praten? *knuffel!*
Ja het zijn gewoon kleine ergernissen, kan al over het maken van de boodschappenlijst gaan. En zoals vanmorgen ging het over een bepaald ingredient. We zijn gewoon erg druk met kids en huishouden en balen dan soms dat er nog zoveel moet gebeuren voor we eindelijk kunnen genieten. Denk dat de ergernis daar vandaan komt. Maarja, het werk blijft er dus of het opgelost kan worden... Ik mis gewoon de lol en humor! Ik voel me nooit meer verliefd!! Fantaseerde laatst al over een ander
Ik denk dat het druk zijn met kinderen hier wel door iedereen herkend wordt. Ik heb dat ook zeker hoor, dan kan ik die kleine ergernissen er net even niet bij hebben! Ik ben de hele dag al druk met de kleintjes en als hij dan 's avonds iets doet wat me niet aanstaat (meestal onterecht ), dan kan ik daar strontchagerijnig van worden.... Niet eerlijk, maar het gaat wel zo... Maar goed... ondanks dat het begrijpelijk is, is het natuurlijk niet de bedoeling! Kunnen jullie wellicht iets meer tijd voor elkaar maken? Een keer een etentje of middagje weg? En proberen om af en toe de boel even aan de kant te schuiven. Tuurlijk blijft het werk, de zorg voor de kids e.d. wel aanwezig, maar hier en daar kun je soms best zeggen 'aju paraplu', die was/strijk/vaatwasser/stofzuiger/weet ik veel moet maar even wachten. Met name je laatste zin zou bij mij wel een alarmbelletje zijn dat er wat moet gaan gebeuren!
Praten!!! Als de kindjes op bed liggen, of bij een oppas, een goed gesprek aangaan met je vriend. Hoe denkt hij erover?
Hij gooit het op de drukte van het gezinsleven en vindt het onzin dat het niet gaat tussen ons. Het hoort er gewoon bij!! En hij vindt ook wel dat we meer samen zouden moeten doen, maar we doen het nooit!!
Ha Minny, ik herken het een beetje, al heb ik dan verder geen behoefte aan fantaseren met een ander. Ik heb nogal een laag libido momenteel haha. Maar wij hebben ook een zoon in de dreumespuberteit (bestaat dat?). We hebben nog 2 honden. We zijn net verhuisd naar een jaren 30 woning die nog lang niet klaar is, moest veel aan gerenoveerd worden en we hebben het werk niet zo goed ingeschat vantevoren, mijn man heeft een eigen klus en adviesbureau en voert daarvoor dus renovatieprojecten uit. Hij wilde persé dit huis kopen en opknappen. Als we een huis hadden willen kopen dat meer af was, had het een kleiner huis geworden en dat wilde hij niet. Ik ben dan soms echt heel boos dat het allemaal zo lang moet duren, want hij had het toch allemaal zo goed ingeschat? Hij wil niemand om hulp vragen met als gevolg dat hij naast zijn 70 urige werkweek ook nog eens alles zelf wil doen in huis. Ik moet iedere dag vragen of hij de honden al heeft uitgelaten en erop aandringen dat hij dit wel doet. Ik kan namelijk even niks ivm bekkeninstabiliteit door de zwangerschap. Dat gaat dan vaak met veel gemopper, want hij kan toch niet alles alleen?? Wij hebben hierdoor ook onderling vaak stress hoor, de irritatiegrens is al snel bereikt. Soms is het gewoon te druk. We komen er altijd wel uit hoor en we houden niet lang ruzie. Gelukkig heeft hij over 1.5 week vakantie en kunnen we ons nog even (als mijn kindje zich niet eerder aandient) genieten van alle rust en de laatste dingetjes samen doen. Ik vind het inderdaad een goede tip om even tijd vrij te maken voor elkaar, samen zwemmen en wat eten ofzo? Succes!
misschien in het weekend gewoon eens wat minder doen? en meer met elkaar? dan haal je maar eens geen boodschappen en bestel je lekker wat met je gezin... ga samen wat leuks doen met de kids.... of 1 van jullie neemt de kindjes mee en gaat wat doen met ze, en de ander kan thuis even lekker aanklooien en dan ga je savonds samen wat doen...
regel een oppas op een zaterdagavond en verras hem. Ga lekker eten en daarna de film! zoiets doet echt wonderen! het zo makkelijk om vast te roesten in een patroon van het gezinsleven, drukte en nooit tijd voor elkaar hebben, maar één van jullie zal toch de stap moeten nemen dat de doorbreken. wat hier ook goed werkt: mijn man werkt 60 uur per week, dus dat is best veel. maar we gaan altijd tegelijk naar bed. dan nemen we een half uurtje ofzo om even lekker samen iets te kijken, te knuffelen en te praten. we hebben dus iedere dag ons momentje samen. en wat ergernissen betreft, die zijn er hier natuurlijk ook, kan ook niet anders, we zijn verschillende mensen en denken anders over dingen. soms moet je ook gewoon dingen laten gaan. een ingredient op een boodschappenlijst ga je toch geen ruzie over maken?
Ik herken de drukte, maar ook dat je gewoon moet kiezen waar je ruzie over wilt maken. Sommige dingen zijn het gewoon niet waard, en een boodschappenlijstje is er daar een van. En wat anderen hier ook al zeiden, gewoon minder klusjes doen. Dan maar een keertje niet verantwoord koken maar paptatjes halen, een keertje met de franse slag een lap door het toilet halen en een keertje het stofzuigen overslaan. Als je kleine kinderen hebt blijft er gewoon minder tijd over, en die moet je ergens weghalen! Dus als je alles wilt blijven doen zoals vroeger is het logisch dat je minder tijd en aandacht aan je relatie gaat besteden, want dat is het makkelijkst om er 'bij in te laten schieten'. Dus bewust tijd voor elkaar maken, eens uit eten zonder de kinderen, een flimpje, of lekker op zaterdagochtend (zoals wij vanmorgen) met z'n allen in het grote bed ontbijten en een beetje klieren met het hele gezin, en dan doe ik later de toiletten wel een keertje en manlief is later in de tuin begonnen