Wat een vreselijk verhaal. Heel veel sterkte voor jullie allemaal! Hopelijk is ze snel weer in haar vertrouwde omgeving en herstelt ze snel!
Wat verschrikkelijk! Dat is echt een hel. Ik hoop oprecht dat ze er ooit nog vanaf komt! Veel sterkte ermee!
Heel veel sterkte toegewenst aan jou, je moeder en de rest van de familie in deze verschrikkelijk moeilijke tijd!
Gisteravond was de koorts weer gestegen wat niet goed is. Ze heeft weer een andere antibiotica mix gehad. Die wordt regelmatig gewisseld. Wel is er heel veel rotzooi los gekomen in de longen. Smiddags zijn heel de longen leeggezogen via de tube van de beademing en savonds nog een keer. En er kwam veel uit. Daarna steeg dus de koorts. Gelukkig vanmorgen een berichtje gehad van mijn zusje dat het weer een graad is gezakt. We moeten tot van ons wachten om te zien of deze antibiotica wel aanslaat en tot woensdag om foto's te vergelijken. Dagen duren erg lang, kan amper slapen en de kinderen pakken mijn verdriet op Mijn moeder heeft 2zussen en 2 broers. ( nou ja 3 maar dat verhaal zullen we maar ff overslaan) Nu hebben die zussen al jaren geen contact met mijn moeder, nou ja max 2x per jaar bellen ze een keer en dat is het. Ze begrepen de fobie niet ( ondanks dat hun moeder het ook had) . haar broertjes ziet ze regelmatig en hebben mijn moeder nooit laten vallen. Nu hoorde we gisteren ineens op de ic dat een van haar zussen zomaar zonder overleg bij mijn moeder is geweest ook nog buiten bezoekuur. ;( iets wat mijn moeder echt niet zou willen. Haar zo zwak zien terwijl ze zon sterke vrouw is. Wij houden ze op de hoogte van de ontwikkelingen en hebben onderling besloten dat dat uurtje per dag wat we op bezoek mogen verdeeld wordt over Haar dochters en ons pap. Helaas werd dit niet gerespecteerd en is ze zonder overleg toch gekomen. Ik begrijp dat ze als zus er voor mijn moeder wil zijnmaar ben gefrustreerd waarom nu ineens wel. Wrm hebben ze jaren niet naar haar omgekeken en gesteund en nu ineens wel. Haar broertjes gun ik een moment met ons mam ( mijn moeder is haar ouders verloren toen ze 32 was en als oudste zus en moeder van 5 werd ze toch een beetje een moederfiguur voor haar broertjes toen van 15 en 18 toen.) maar mijn andere zussen zeggen weer nee niet de een wel en de ander niet. Heftig dit. We hebben nu gezamelijk besloten dat wij als dochters en ons pap haar steunen, de rest op de hoogte houden en zij mogen komt als ze op een gewone afdeling ligt
Vreselijk meid! Heel veel sterkte voor jullie en natuurlijk voor je moeder! Als je wat vragen hebt mag je me eventueel pben hoor! Ik ben IC verpleegkundige. En vraag gewoon alles aan de verpleegkundige daar he! Ze kunnen je heel veel dingen uitleggen waardoor een stukje angst wat kan afnemen. Lieve knuffel
Heb hem gisteren gesproken, heel aardige man trouwens. Hij had het haar van mijn moeder gevlochten omdat ze anders steaks een grote klit in der nek zou hebben als ze wakker wOrdt. Heel veel respect voor de mensen dat ze hier aan denken. Ze spreken haar ook netjes aan als ze de kamer op komen en behandelingen worden besproken zo van we gaan u nog even wat van dit bijspuiten Bijv. Ben ze erg dankbaar dat ze zo respectvol met haar omgaan. Ze willen haar vanwegen de angsten nog wel even in slaap houden. Als ze naar iets minder slaapmiddel geven wordt ze erg onrustig. Ze houden ons verder op de hoogte wat betreft ontstekingswaarde, en tempratuur die erg belangrijk zijn. ze zien iets wat verbetering maar we moeten echt afwachten. Hij denk wel dat ze al een tijdje in een voorstadium zit van copd ( neem dat hij dat zij) waardoor ze al ruim een haar sukkelt met der longen.
Nog steeds alles stabiel. Ondanks dat wij geen beterschap zien zeggen de artsen dat haar bloed er wel beter uitziet. Glucose waardes schommelen wat maar de onstekingswaarde dalen. Minimaal maar het zakt wel. Ik ga er 11 uur weer even na toe en dan vandaag even niet meer. Ik ben dood en dood op. Al die stress legt een knoop ik me maag, eet minder dan normaal en eet of pak al snel wat ongezonds. Gisteren even afstand genomen en met ons gezin naar de Efteling geweest. Waar ik de energie vandaan haal ik weet het niet. Daarna meteen door naar me moeder. Voor de kinderen was het fijn om te zien dat mama ook weer even kon lachen en ondanks dat ik veel aan mijn moeder dacht hadden we dit even nodig. Even uit de sleur en verdriet. Nu ga ik smorgens en Vanavond optijd naar bed om wat extra slaap proberen te pakken.
Weer een dagje verder. Vanmorgen heeft een longarts met een speciaal instrument dieper in de longen kunnen reinigen. Hopelijk helpt dit. Ze wordt nog steeds in slaap gehouden maar er zijn kleine verbeteringen. Zo is ze sinds vanacht zonder bloeddruk medicijnen ( was 80/40 toen ze werd opgenomen ) en der bloeddruk blijft goed nu zonder dat medicijn dus dat is goed. Haar beademing is ook aangepast en is van 65 naar 60 gezakt. Ze krijgt dus al van zichzelf meer zuurstof binnen en de pomp helpt zo elke keer een beetje minder. Ze ademt nu rustig en constant behalve na behandelingen als longen uitzuigen. Dan is ze tijdelijk erg onrustig. Wat ze ophoesten en uitzuigen ziet er minder goed uit maar de kleur is lichter. Smerig detail maar het was eerst donker groen en nu heel licht groen. Antibiotica doet zijn best al zakken de waarde minimaal. Koorts wil ook niet zakken maar goed de ontstekking is hardnekkig. Op de laatste foto was in der witte long ( dus bevatte alleen vocht) een kleine zwarte vlek te zien wat er op duit dat er lucht in komt. alle kleine stapjes vooruit bij elkaar is een goed teken. Het gaat erg langzaam maar hopen dat het zo doorzet. Dan maar langzaam. Morgenvroeg weer naar me moeder. Ben gebroken