Ons vlindertje Fleur

Hoi allemaal,

Afgelopen woensdag zou ik 24 weken geweest zijn,maar het heeft helaas niet mogen zijn...
Eind mei had ik al een paar dagen verschrikkelijke buikpijn,van die vervelende steken,alsof je ongesteld moet worden maar dan 10x zo erg,ik maakte me toen geen zorgen want ik had op het internet gelezen dat die steken bandenpijn kon zijn.
Mijn vriend was een paar dagen thuis gebleven omdat hij zich zorgen maakte,maar op woensdag 27 mei leek het 'sochtends iets beter te gaan,en is hij gaan werken.
Later in de ochtend kwamen die steken weer terug en ben ik maar in bed gaan liggen.
De pijn werd toen echt ondraaglijk,en ik had het gevoel alsof ik heel nodig moest poepen.
Toen ik op de wc ging zitten kwam er opeens(sorry voor de vieze taal)een soort slijmprop en bloed uit.
Ik heb toen gelijk de vk gebeld,en zij adviseerde mij om naar de praktijk te komen om te kijken of alles in orde was.
Ik was me aan het omkleden en ik wilde me schoenen aan doen,toen braken mijn vliezen,echt een enorme plas.ik gelijk in paniek de vk gebeld en ze zou naar mij toe komen.
Daarna gelijk mijn vriend gebeld en die kwam onmiddelijk naar huis,hij heeft de hele tijd met mij aan de telefoon gezeten.
Ik wist toen dat het foute boel was.
De verloskundige heeft me naar het ziekenhuis gebracht en mijn vriend zou daar naartoe komen.
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen werd ik naar een kamer gebracht.
Toen allebei onze ouders er waren heeft de gynacoloog ons verteld wat me te wachten stond en me de keuze gegeven om het af te wachten of de weeen op gang te brengen.
Ik wilde het liefst dat de weeen gelijk op gang gebracht zouden worden,maar dat werd door het ziekenhuis afgeraden.
We hebben toen samen een nacht door gebracht in het ziekenhuis,en in de loop van de nacht kreeg ik af en toe weeen.
De volgende ochtend kwam de arts al vroeg en die heeft mij een weeen opwekkend middel gegeven.
Ik heb toen 3 uur echt hele erge weeen gehad,en een hoop morfine prikken,maar zelfs dat leek niet te helpen.
Na een paar uur voelde ik opeens een soort ploep,en toen heeft m'n vriend de gynacoloog erbij gehaald.
Dat bleek het hoofdje te zijn en toen kon ik gaan persen.
Toen ik bevallen was kon ik het Fleur nog niet gelijk zijn,ik zou dat gewoon niet trekken.
Later hoorde ik dat ze nog een half uur heeft geleefd,achteraf heb ik wel spijt dat ik haar die periode niet bij me heb gehouden
Na een uurtje was ik er klaar voor en kwam de verpleegkundige haar in een heel klein mandje brengen.
Ze was zo perfect,hele kleine handjes,kleine voetjes,lipjes, alles zat er op en er aan.
7 juli hebben we een afspraak in het ziekenhuis en dan krijgen we te horen of er iets naar boven is gekomen in het onderzoek,maar de gynacoloog vertelde me dat de kans heel groot is dat het gewoon pech is geweest.
De wekker is te vroeg af gegaan zeg maar.
Ik ben wel benieuwd of we nog wat te horen krijgen.
Ik ben niet met de pil begonnen,we zijn niet aan het proberen,maar staan we open voor een nieuw kleintje.
Nieuwe ronde nieuwe kansen als het waar.
Maar onze vlinder Fleur zal voor altijd in ons hart voort leven,het was toch ons eerste kindje en dat zullen we nooit vergeten!!!

Ik zal een foto in m'n album zetten,als je kijkt heeft ze een punt hoofd,maar dat komt omdat ze al een tijd ingedaald is geweest,maar omdat het bot nog zo zacht was,heeft dat haar hoofdje vervormd.

Hele dikke kus voor onze fleur van papa en mama!

 

Dankjewel allemaal voor deze super lieve woorden!
Dat doet me echt heel erg goed!
Thanks!!!

Dikke kus voor jullie allemaal!

 

Hoi Chan,
Ik had verkeerd gekeken..ik moet vrijdag om half 3 naar het ziekenhuis...dus nog langer in spanning!
Maar ik laat je wat weten zo gauw ik wat meer weet.

xxx