Lieve vlindermamma's, Ik zou graag mijn verhaal ook even willen neerzetten. Hoop dat het me een beetje helpt om dit verlies te verwerken. Bij onze 20 weken echo bleek dat ons kindje wat achterbleef in de groei en een in verhouding te kort bovenbeentje had. Ook kon ze geen goed vierkamerbeeld krijgen van het hartje en ze had maar 2 bloedvaten in de navelstreng. Dat betekende een verhoogd risico op ernstige afwijkingen. Ze ging bellen met de gynaecoloog en kwam terug met het nieuws dat we de volgende dag naar het AZM in Maastricht moesten. Op dat moment maakten wij ons nog niet echt zorgen. Eenmaal in Maastricht bleek op de echo die ze daar hebben gemaakt dat met het hartje alles prima was alleen de groei bleef idd wat achter en ze had maar 2 bloedvaten in de navelstreng. ze adviseerden een vruchtwaterpunctie om alle twijfel uit de wereld te helpen. De volgende morgen konden we meteen terecht en deden ze de punctie. na 1 week kregen we de eerste uitslag van de meest voorkomende afwijkingen en....Alles was goed! We waren super gelukkig maar moesten nog even afwachten op de rest van de testen. Maar die kansen waren zo klein volgens de artsen, we moesten ons maar niet al te veel zorgen maken. Toen kwam op dinsdagmorgen het telefoontje...het was niet goed. Ons meisje miste een heel stuk van chromosoom 4Q een kans van 1 op 50.000! Onze wereld stortte in. Ze zou zeer zwaar geestelijk gehandicapt zijn en leven als een kasplantje. Haar hartje zou toch ook niet goed functioneren. Dit konden wij onze kleine meid niet aandoen en we hebben na overleg met de artsen besloten om de zwangerschap af te breken. Met 23 weken en 5 dagen is onze prachtige dochter geboren op 3-2-2009 om 18.35...ze was zo mooi en klein. En zo gewenst.. Het voelt nu zo leeg, mis haar zo erg. Dag lieve Liv..Papa en Mama houden van jou XX
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Ik wens jullie heel veel sterkte voor de komende tijd.
Wat verschrikkelijk om je kindje zo te moeten afgeven. Toch wens ik jullie proficiat met jullie meisje. Wat een prachtige foto in je album, tranen rollen over m'n wangen. Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd, weet dat Liv* voor altijd bij jullie is.
Jeetje meis, wat moeilijk he! Ik wil je toch feliciteren met jullie mooie dochter maar ook condoleren met dit grote verlies. Wij hebben helaas dezelfde keus moeten maken en is onze dochter Jasmijn* na een zwangerschap van 21.5 weken, 24 januari jl geboren. Mocht je er over willen praten kan je me altijd even pb-en. Heel veel sterkte Liefs Maral
gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter *Liv. Wat een prachtige naam hebben jullie haar gegeven. Ik wil jullie ook heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd.
Lieve meiden, Bedankt voor jullie berichtjes. @Alien. Jij ook heel veel sterkte met jullie verlies. Hoe gaat het nu met jullie? Zo frustrerend dat de hele wereld doorgaat. Ik was trouwens een Mei mama. Liefs Mup
hoi meid, veel sterkte met het verwerken van dit inmense verlies... ik kan niet begrijpen hoe zoiets moet voelen, kan er slecht maar over nadenken en daar krijg ik het al benauwd van... Heel veel sterkte.....
Hej ik heb je al een pb gestuurd maar vroeg me nog even af hoeveel mei je uitgerekend was want ik 1 juni en denk dat we niet zoveel van elkaar scheelden. Liefs Maral
Was eerst 22 Mei uitgeteld en dat is later bijgesteld naar 28 Mei. (heb je een berichtje terug gestuurd)
Wat een zware slag is dit voor jullie, heel veel sterkte en een hele dikke knuffel van ons. Even wat anders, wat heb je een prachtige foto van Liv haar handje en dat van jou/jullie in je album, heel erg mooi!
Jeetje, wat erg! Gecondoleerd... Prachtige foto inderdaad in je album. Ze zal je dankbaar zijn voor het leed dat je haar bespaard hebt. Nu kan ze toch nog fijn in de hemel zonder zorgen verder spelen.
Lieve mama van Liv Ik ben precies en week later bevallen van onze meid op 20 weken zwangerschap. Amy* had op 14 weken iets bij het hoofdje zitten, leek op een dooierzak. (bleek onderhuids vocht) Uit de vruchtwaterpunctie is niks gekomen (het is bij ons allemaal nog een groot vraagteken, in april krijgen we de verdere uitslagen). Wat een moeilijke keuze hebben jullie moeten maken, ons is deze keuze bespaart gebleven. Ik voelde dat er iets mis was en idd het hartje was er mee gestopt. Toen is de bevalling 5 dagen later opgewekt. Ze is om 1.02 uur geboren, met alles erop en eraan ... (Mooie foto hebben jullie gemaakt) Het voelt allemaal zo onwerkelijk...... en leeg.... Veel liefs
Lieve Mamsie79 Wat vreselijk dat je dit ook hebt meegemaakt. Ik hoop dat onze meisjes heel gelukkig zijn waar ze nu ook zijn. En fijn samen kunnen spelen. Ongeloofelijk hoe compleet ze al zijn he? Hopelijk kun je het allemaal een plaatsje geven en weer naar de toekomst kijken. Ikzelf heb van de week nog een curretage moeten ondergaan er was nog wat placenta achtergebleven. Dat was weer even een terugslag. Maar idd wat je zegt, wat blijft is die enorme leegte. Veel liefs Mup
ik wil je feliciteren met de geboorte van jullie dochter,en tegelijk heel veel sterkte toewensen deze komende tijd. voor mij is het net 1 jaar geleden dat ik bevallen ben van mijn dochter Tessa,ik was toen 21 weken zwanger. mijn verhaal staat ook tussen de andere vlinderverhalen "De moeilijkste beslissing ooit!"heb ik als titel gebruikt voor mijn verhaal. wat vervelend trouwens dat je nog een curretage moest hebben erna,dat was een behoorlijke domper of niet. denk je dat je net uit de vreselijke nachtmerrie gestapt bent en tijd hebt om de boel te verwerken en bij te komen van wat je allemaal overkomen is,krijg je dat nog! zoals ook al een aantal andere meiden zeiden,je kunt hier altijd terecht met je vragen,moet je ook echt doen,ik heb heel veel geleerd door veel vragen te stellen aan lotgenoten. iedereen doet natuurlijk dingen op haar eigen manier,maar je komt nu op eens in een wereld terecht waarvan je het bestaan niet wist en waarvan je eerst ook niet goed weet hoe je je draai daarin moet vinden. vond het ook zoals vele anderen een erg mooie foto veel liefs marjon
Hoi Marjon, Ik heb er inderdaad heel veel aan om met lotgenoten te praten. Het is toch anders dan het praten met vrienden/familie. Het was inderdaad een flinke domper om precies 4 weken later weer in het ziekenhuis te liggen..Nu achteraf ben ik blij dat het zo snel gebeurd is, want anders had ik er nu nog mee gelopen. Ik wil jou ook nog heel veel sterkte wensen met het verlies van jullie meid! Het verdiret dat blijft ook na 1 jaar en zelfs na 10 jaar zal het niet minder worden. I Veel liefs!