Ik wil toch even mijn verhaal kwijt. Onze zoon Thomas is op 24 december 2007 geboren en had een zeer moeilijke start. Ik zal het proberen zo goed mogelijk te omschrijven. Ik was 42 weken zwanger toen we naar het ziekenhuis moesten om elke dag een ctg scan te laten maken. Ik mocht ook niet meer thuis bevallen helaas. Dus in het weekend zaten wij in het ziekenhuis, gelukkig ging het steeds goed. Zaterdag ben ik gestript en na ongeveer 24 uur zou er wel wat moeten gaan gebeuren als het goed was. Dat gebeurde niet echt. We waren op zondag 23 december in de ochtend ook nog geweest, alles zag er goed uit. Ik mocht gewoon weer naar huis. In de avond braken mijn vliezen, dus het ziekenhuis gebeld. We konden terecht omdat het hoofdje nog niet was ingedaald. In de auto om een uur of elf. Aangekomen in het ziekenhuis kreeg ik weer een ctg, ook dat zag er goed uit. Ze wilde dat ik bleef omdat ik de volgende dag zou worden ingeleid. Na veel vijven en zessen ben ik gebleven. Mijn man ging naar huis, en ik ging naar de kraamafdeling. Toen kwam de verpleegster na verloop van tien minuten naar mij toe. Het vruchtwater was groen en ik moest terug naar de verloskamer. MIjn man werd gebeld en was er toen snel weer. Ik werd ingeleid, het infuus wilde na drie keer pas goed zitten. De elektroden op zijn hoofdje wilde ook niet zitten en het inwendige onderzoek deed ontzettend veel pijn. Op de ctg ging het ook niet echt lekker. Ik begon over te geven en kreeg koorts. Mijn armen kon ik niet meer stil houden van het bibberen en de weeen activiteit was er ook nauwelijks. De hartlsag van Thomas schoot door het dak en ik durfde niet meer na het scherm te kijken. De verloskundige wist het ook niet meer en ging de gynaecoloog bellen om te overleggen. Daar kwam uit dat ik een spoedkeizersnee zou krijgen. Ik ben nog nooit zo blij geweest. Binnen het uur zouden wij ons kindje hebben. Ik ging na de operatiekamer en daar kreeg ik een ruggeprik. Toen gingen ze Thomas halen. Ik heb hem nauwelijks gezien toen hij uit mij kwam en mijn man ging mee met de kleine. Daar zijn ze een uur met hem bezig geweest, ik kon geen kant op. Hij is niet ademend te wereld gekomen en ze hebben moeten knokken voor hem. Zijn apag score was bij geboorte 1, dat is dus heel slecht. Hij heeft in de couveuse gelegen en gelukkig na een week mochten we naar huis. Ik ben drager van een infectie en dat is voor mijzelf niet erg, alleen ik maak geen antistoffen aan en dus kreeg de baby het volle pond en was dus erg ziek. We zijn erg geschrokken en hebben er haast een trauma van opgelopen. We zijn god dankbaar dat we hem nog hebben Dit was mijn verhaal. Groetjes lucky.
Jeetje zeg, dat was zeker schrikken! Maar wat gek dat ze je na 42 weken nog lieten lopen, dat ze niet eerder aktie ondernomen hadden ! Gelukkig gaat nu alles beter, dat is het belangrijkst ! Gefeliciteerd met je kleine ventje, geniet er maar lekker van... -xxx-
Dikke rillingen hier, meis, wat ben ik blij voor jullie dat Thomas er is en dat het goed gaat! Wat een kanjer inderdaad! Gefeliciteerd met jullie mannetje.
na inhouden van mijn adem tijdens het lezen ontsnapte er een diepe opgeluchte zucht aan het einde gefeliciteerd met jullie zoon
hoi hoi jeetje kan me voorstellen dat je geschrokken ben zeg zo gaat het goed en ineens niet goed gelukkig heeft jullie mannetje zichzelf bewezen en kunnen jullie lekker van hem gaan genieten groetjes nathalie
Oh gelukkig is hij er weer bovenop gekomen! Nog van harte gefeliciteerd met jullie zoon, en wat een vechter is hij. Nu de komende tijd bijkomen en genieten van jullie mooie jongen!
Jemig Lucky, wat een verhaal. Gelukkig gaat het nu alweer wat beter. Alsnog gefeliciteerd met de geboorte van jullie Thomas. Groetjes, Elvira
Jeetje,dan schrik je ook zeg,pfff... Gelukkig is jullie mannetje een vechtertje.. Nu lekker gaan genieten! Liefs Dais... -x-
mied ik weet wat je door gemaakt heb! ben blij het goed afgelopen is, wel een tip als je ooit nog een kidnje wil wel duidelijk maken je draagster ben van bacterie! bij ons werd het in de wind geslagen na de eerste x waardoor we de 2de x het zelfde mee maakten.
Van harte gefeliciteerd met Thomas. Gelukkig is alles goed gekomen. Tranen van opluchting hier, want jou verhaal is bijna net als die van ons. Ik heb ons dochtertje er net op tijd zelf uitgeperst, maar had ook een infectie opgelopen en mocht ook na een week naar huis. Ik besef me dat ik het nu pas aan het verwerken ben. Geniet van je knulletje. Groetjes, Danielle