In vorige topics afkomstig van mijn hand hebben jullie wellicht kunnen lezen dat het absoluut niet goed gaat tussen mij en mijn vriend. Je kon lezen hoe ie reageerde op mijn paniekaanvallen, we hebben al maanden geen sex meer en gaan meer en meer met mekaar om als vrienden, nouja zelfs als geen vrienden meer, snappen jullie? Nu wil ie gewoon geen moeite meer doen voor onze relatie, hij zegt dat als ik zeg dat ik wegga, ik het toch doe en dat ie daar niks aan kan veranderen, dusja. Ikzelf wil ook geen moeite doen, maar ik heb het in vorige topics al aangegeven dat ik het zoooo sneu vind voor ons 2-jarig zoontje, als ik en onze zoon bij mijn moeder gaan logeren vraagt ie een hele avond en dag naar zijn papa, mijn hart doet zo'n pijn dan, hoe moet ik hem dan vertellen dat ie zijn papa maar om de 2 weken zal kunnen zien? Pfff.. Zo lastig.
Moeilijk hoor meis. Maar als je er zelf ongelukkig van wordt dan moet je echt gaan kiesen voor jezelf hoor! Ik heb ook voor deze keuze gestaan en heb de keuze gemaakt om weg te gaan bij mijn ex. En een betere keuze heb ik niet kunnen maken, ben zelf enorm opgeknapt ipv steeds ongelukkig te voelen bij mijn ex. En ik ben nu zelf een veel betere mama voor mijn zoon als toen ik bij mijn ex was... Je zoontje zal idd moeten "wennen" aan de nieuwe situatie maar geloof mij hij is het waarsch. zomaar gewend... Als ik kijk naar mijn eigen zoon was hij het zomaar gewend nl. Heb 9 maand met mijn zoon bij mijn ouders ingewoond en nu woon ik alleen met mijn zoon en in deze situatie was hij ook zomaar weer gewend. Je moet wel goed om jezelf denken hoor dat is mijn advies.
Heeel moeilijk meid. Heb ook dat topic van paniekaanval van je gelezen. Maar als het niet gaat, gaat het niet. Hier wordt je zoontje ook niet gelukkig van. Hij gaat merken dat zijn papa en mama niet meer echt van elkaar houden, en dat gaat hem later nog meer pijn doen. Als jij gelukkig bent is hij ook gelukkig. Succes met je beslissing meid
dank je wel voor jullie reactie, misschien moet ik toch maar voor mij kiezen, want inderdaad, aan een ongelukkige moeder en vader heeft onze zoon ook niks. Het doet alleen zo'n pijn onze zoon te zien wachten aan het raam op zijn papa.
Meid het is moeilijk maar kies voor jezelf. Dat je zoontje zo voor het raam staat is ook zielig, maar dat gaat wel over meid echt. Later kan je het hem uitleggen. En zo een vriend verdien je toch ook niet of wel? Je zit in de knoop met jezelf, je moet daar eerst uitkomen. Je zal hier alleen maar sterker uitkomen, ook al is dat nu heel moeilijk om te zien. Succes meid
Je gaat hier idd veel sterker uitkomen hoor! Kies idd voor jezelf zoals ik al zei. Ik vind het de beste beslissing ooit die ik gemaakt heb. Als je er voor staat is het heel moeilijk en daarna is het ook moeilijk... Je leven weer op de rit krijgen e.d. maar uiteindelijk kom je er hier echt veel sterker uit! In het begin komt er heel veel op je af, maar als 1 maal alles geregeld is en als je bent gesetteld met je zoon krijg je rust en kan je tot jezelf komen en het leven weer gaan oppakken. En echt je zoon went aan deze situatie. Deze situatie is nl. ook niet leuk voor hem, je kind zal nu ongetwijfeld aanvoelen dat er wat gaande is tussen papa en mama, ik heb dit ook bij mijn zoon gemerkt. Ik hoop dat je familie en vrienden je alle steun kunnen gaan geven, dit hebben ze bij mij ook gedaan en dat heeft enorm geholpen. Je mag me altijd een PB sturen als je vragen e.d. hebt en onder het onderwerp alleenstaande ouders hier op ZP kan je ook heel veel steun vinden en alle vragen kan je er stellen. Sterkte!
Misschien is een tijdje pauze goed? Even afstand. (niet uit elkaar als in de relatie beeindigen, maar even niet bij elkaar zodat jullie het allemaal even op een rijtje kunnen zetten voor jezelf?)
Dat doen mijn schoonzus en zwager nu ook, maar beiden worden er niet beter van, dus dat is ook niet altijd de oplossing Maar ik denk wel dat TS iig voor haar zelf en zoontje moet kiezen, aan zo een vent heb je niks (van wat ik van verhalen heb gelezen dan)
Als de koek op is, is het op. Tuurlijk is dat niet leuk, en tuurlijk zal het wennen zijn voor zowel jou als je zoontje. Maar weet je meid? Ik weet zeker dat als je eenmaal voor jezelf kiest, je daar zo'n positieve energie-boost van krijgt. Je zoontje zal dit ook oppikken en daar snel ik meegaan. Ze zijn nog zo jong, en zo 'buigzaam'. Hij zal snel genoeg aan de situatie wennen. N.a.v. je eerdere berichten zeg ik: kies lekker voor jezelf en je zoontje! Gaat je goed doen.
Heb je eerdere topics ook gelezen en ik denk dat je nu zeker voor je zoontje eens beslissingen moet gaan maken , denk ook dat hij nu beter kan wennen aan een andere situatie dan dat je zo nog maanden of zelfs jaren aanmoddert en je uiteindelijk toch nog weggaat en je kind een leeftijd heeft dat hij het nog duidelijker meemaakt .... Hij is nu nog klein en zal best ook wel wennen aan een andere situatie , een kind heeft ook niets aan een ongelukkige moeder ...
kies voor jezelf en je zoontje. hij zal vragen stellen misschien heel kort misschien nog 10 jaar. maar blijven zitten in een ongelukkige relatie schaadt hem op den duur nog veel meer. zoals je kunt zien heb ik al 2 pubers. mijn dochter was 2 en half en mijn zoon 5 maanden toen ik afstand moest doen van mijn ex. de situatie was wellis waar anders de uitkomst hetzelfde, ik ben 12 jaar alleen geweest met ze. mijn dochter heeft er nooit last mee gehad mijn zoon heeft 12 jaar gevraagd waarom papa niet blijft slapen en waar hij is als hij niet op bezoek was bij ons. je kan van te voren niet inschatten hoe hij gaat reageren maar wel dat hij er nu na alle waarschijnlijkheid teveel van mee krijgt dat de sfeer niet ok is. je paniekaanvallen zullen erger worden door de onrust. ik heb zelf ocd als je wilt praten mag dat altijd. stuur me maar een berichtje. in de tussentijd kun je misschien lid worden van oa. ik heb er altijd heel veel aan gehad. dat is een besloten site voor alleenstaande ouders. als je wilt dan kan ik je de link geven. veel sterkte en kop op.